1.
சப்த ப்ரம்மமாகிய "வேதம்" ஓதப்படாமல் இருந்தால், அது வேதத்திற்கே கறை.
2.
ஒழுக்கமுள்ள ப்ராம்மணன், கொடுத்த வாக்கை மீறினால், அது ப்ராம்மணனுக்கு கறை.
3.
பாரத நாட்டில் பிறந்தும் வெளி கலாச்சார நம்பிக்கை, உடை, உணவு பழக்கம் கொண்டவர்கள் (வாலிகர்கள்), உலகிற்கே கறை. 4. ஆர்வமே பெண்ணுக்கு கறை.
வேதம் ஓதப்படாமல் இருந்தால், வேதம் மறையும், தீயவர்களுக்கு கொண்டாட்டம்.
வேதம் உலகெங்கும் ஓதப்பட்டால், நாதீகம் அழியும். ராக்ஷஸ குணம் கொண்டவர்கள் தானாக அடங்குவார்கள்.
கொடுத்த வாக்கை மீறும் ப்ராம்மணன் மரியாதை இழக்கிறான்.
வாக்கை காப்பாற்றும் ப்ராம்மணன் மதிக்கப்படுகிறான்.
பாரத நாட்டில் பிறந்தும் வெளி கலாச்சார நம்பிக்கை, உடை, உணவு பழக்கம் கொண்டவர்கள் (வாலிகர்கள்), உலகிற்கே கறை/களங்கம். பாரத கலாச்சாரத்தை கெடுப்பவர்களை துடைத்து எடுத்து விட்டால், பாரத கலாச்சாரம் தானாக பிரகாசம் அடையும்.
ஆர்வமே பல சமயங்களில் பெண்களுக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்த கூடும்.
பெண்கள் தன் ஆர்வத்தை கட்டுப்படுத்தி, எல்லை தாண்டாமல் பழகி கொள்ளும் போது, பெண்கள் மரியாதை பெறுகிறார்கள்.
kekeya kingdom, Sindhu Kingdom, Madra Kingdom which were part of this Great Bharat, are now part of pakistan region which was given by the 1947 Indian Government, to become a Muslim nation.
In the Ramayana era, the birthplace of Kaikeyi was "kekeya" Kingdom.
This Kingdom is in Pakistan today.
When Lord Rama was forced to exile to stay in forest by Kaikeyi, the king of Kosala (Uttar Pradesh) "Dasaratha" died.
At that time, "Bharat and Sathrugna" were in the Kekaya land (Pakistan region). He left Kekaya and reached Kosala (UP, INDIA) after Dasaratha death.
Lord Rama's younger brother Bharat, developed and constructed two important towns "Dakshashila" and "Purushapura" near the KeKeya kingdom
"Dakshashila" was one of place in current pakistan region, where poisonous snakes, and even the snakes from Pathala Loka used to reside. Bharat constructed his kingdom and named as "Dakshashila"
These two cities (Taxila, Peshawar) are in Pakistan today.
The city of "Dakshishila" created by Bharat, has now become 'Taxila, Pakistan'.
The city of "Purushapura", created by Bharat, has now become 'Peshawar, Pakistan'.
The Towns created by Bharath have become islamic occupied places after seperation during 1947 by the government. The original names of these Town are also modified to Taxila and Peshawar.
Changing the Hindu City Names are the first work done by the converts. Portion of the Bharat nation, has unfortunately have become a Muslim nation today because of seperation.
Vyasa Rishi, who wrote the Mahabharata, narrated the entire epic to his disciple "Vaishampayana"
It is in the city of Taxila, now Arjuna's family heir "Janamejeya" asked about his ancestors and Vaisampayana narrated the entire story of Mahabharat to him.
Unfortunately, Dakshashila which is now referred as Taxila, in Pakistan, has become a Muslim occupied place. Hindus have lost many heritage places like this due to 1000 years of islamic and 200 years of christian occupation in holy land of Bharat
The son of Sri Rama, 'Luv' created and constructed the town called "LuvPura" which is also now part of Pakistan. The city is now mentioned as Lahore which is also a muslim occupied place.
We Bharat People in India, became responsible to allow the city
built by Rama's brother, Bharat, and Rama's son, Luv to the hands of Pakistan to become islamic cities.
Even now, Bharat people of India, are failing to honor Lord Ram's in his birthplace "Ayodhya" which is in India which is not an islamic city like pakistan.
People of Bharat in India, must realize least bit of Indian history to understand what we lost, what we should not least give up going forward in Indian Soil with past experience.
Most of the Hindus temples and believes are threaten by the people who were converted from Hindu Families only. The Entire state of Pakistan were hindus or Buddhist 1000 years before, till the invasion of Muhamed of Ghori. Even Mohamed Ghori ancestor was once a buddhist who accepted islam due to his defeat in Afghan.
Peace, speaking of equal charity, are the Qualities of people in Sanathana Dharma (Hindus). These good qualities entertained the other religious missionaries to show guts to do conversion in Bharat Land thru money and threat.
It is a fact that people who born as hindu and later got converted to other religion led to the destruction of Hindu culture by themselves or by the later generations.
City of Takshashila by Bharat, now became "Taxila" of Pakistan
City of Purushapura by Bharat, now became "Peshawar" of Pakistan
City of Gaandhaar by Bharat, now became "Gandahar" of Afghanistan
City of Luvpura by Rama's son Luv, now became "Lahore" of Pakistan.
Few of The Hindus (People of Sanathana Dharma) due to their secular mindset, donated these Hindu Kingdoms to Muslim community at the time of independence and made these regions as Islamic cities as "Pakistan" during 1947 AD.
These pseudo secular people during 1947AD, agreed to make these kingdoms to islamic cities due to lack of knowledge about the history and heritage of this Bharat Land and Lord Rama.
Now how was Pakistan in the Mahabharata period? Let's see.
During the Mahabarata period, Maadra Kingdom (Current Punjab region in Pakistan), was ruled by the Salya. Salya was a relative of Pandavas. Her daughter referred as "Madri" married the Kuru king "Pandu".
Salya was grandfather of Nakula and Sahadeva.
When Salya, Madra King decided to support Pandava for the War against Duryodhana, he took his army troops from Madra to reach Kuru kingdom (UP, India).
Duryodhana, who heard this, offered a big feast to Salya King and his armed forces on the way to the Kuru Kingdom.
Thinking that the Pandavas had organized this party, Madra King 'Salya' accepted the hospitality.
Later, Madra King 'Salya' learned that Duryodhana had done this and made this arrangement.
As per sanathana Dharma, one who gave food and hospitality, the receiver should accept anything that requested by the person who gave food.
Salya, Asked 'what kind of help is required and he would be willing to do'
Duryodhana asked Madra King to allow his armed forces to fight from his side and be a charioteer of Karna during the war.
The Madra king 'salya', who did not violate the charity, agreed and fought for Duryodhana.
In the Battle of the Mahabharata, in the 13th day of war, Abhimanyu broke the Chakravyuha organized by Drona and entered inside the circle.
Bhima, Yudhistra could not follow Abhimanyu who entered inside the Chakravyuh. They were stopped by Jayadratha with massive army. Abhimanyu, as a single warrior, fought against the Maha Rathas with brave heart
Kosala king (Uttar Pradesh) "Bruhadbala" attacked Abhimanyu. He got killed by Arjuna's son Abhimanyu
Later, the Madra king Salya's son "Rukmaratan" and Salya's brother, got killed in the battle by Abhimanyu.
Abhimanyu also killed Duryodhana's son Lakshmanan.
Drona realized that the defeat would be certain if Abhimanyu continues the victory. Hence Drona asked all his 6 Great Powerful Armed heroes (Krupar, Karna, Yadav's leader Krithavarman, Duryodhana, Saguni, Dushshaasan) to fight together and kill Abhimanyu.
Mighty Warrior Abhimanyu, fought against all and killed Sukuni's brother and destroyed several thousand troops.
With the several hours of spirited fight, finally Drona with all his 6 maha rathas destroyed Abhimanyu's weapon. In the absence of weapon, Abhimanyu's was struck down with mighty mace (gada) by Dushshaasana. Abhimanyu fall down and all 6 maha rathas together killed Abhimanyu which was against the rule set in this war by Bhisma
Jayadrata born in Sindhu (Pakistan) kingdom, married Duryodhana's sister "Dussala".
His father 'Vrithakstra' handed the land of Sindhu to Jayadrata and went to penance.
During the time of Mahabharata, when the Pandavas were in exile for 13 years, Jayadrata came along with some Kekeya Armed Force (Pakistan) and tried to mislead and molest Draupadi
Arjuna ran up and chased everyone, dragged Jayadrata and put him in front of Yudhishtra.
Citing, 'Jayatrathan' is a husband of Duryodhana's sister agreed to pardon his greatest sin he tried against Draupati. Yudhistra asked Bhima to shave his head and make 4 or 5 tuft here and there and shame him and leave him alone.
This way he wont go back to his Sindhu Kingdom least for next few months and hide somewhere in forest.
In the battle of Mahabharata, some Kekeya rulers fought for Pandavas, some Kekeya rulers fought for Duryodhana
"Vridhakshatra", the king of Kekeya (Part of Pakistan), fought on the side of the Pandavas. Drona killed him on the 14th day of war.
Vrihathshathra's son Visokan also fought. Karna killed him in the war.
Army General 'Ugrakarman' who saw the death of 'Visokan', rushed towards Karna's son 'Prasenan' and slayed him.
Karna, who saw his son's death, cut the hand and arm of Ugrakarman with his arrows.
When Jayadrata was ready to participate for the MahaBharat War, his father gave him a boon. "If you got killed in battle and if your head fall down, the person who made your head fall over the ground, his head will burst."
Jayadrata was the main reason for Abhimanyu's death.
Arjuna, who became angry, vowed that 'before the sun goes down the day, I will kill Jayatrata. If could not kill Jayadrata, I will fire down myself'
On the 14th day of the war, the Kauravas set up the Sakravyuha, and hid Jayadrata.
By the death of Abhimanyu, Arjuna fought with a terrible anger on 14th day.
In this 14th day alone, 21,870 tanks, 21,870 elephants, 65,610 horsepower and 1,09,350 infantry were destroyed and killed by Arjuna.
With the sun nearly set and thousands of warriors still between Arjuna and Jayadratha, Krishna sent his Sudarshana Chakra in order to mask the sun and create an illusion of sunset.
The Kaurava warriors rejoiced over Arjuna's defeat and look forward for his imminent suicide. Jayadratha was hiding behind Duryodhana, relieved that he was saved.
Therefore, he came out of the formation.
Suddenly the sun was free from the eclipse and Krishna told Arjuna, pointing at the sun that the sun had not set, but it was only a solar eclipse.
He then pointed at the hiding Jayadratha, telling Arjuna to sever his head.
He then tells Arjuna to shoot the head into the lap of Jayadratha's father.
Arjuna then quickly picked up his Gandiba (bow) and shot a Pashupatastra at Jayadratha.
Jayadratha's head then flew away very far and landed on lap of his father, Vrithakstra. His father, got horrified at having his son's head in his lap, hurriedly got up. The severed head fell to the ground, killed Vrithakstra.
In the Mahabharata war, after Bhishma and Drona fell, Anga king (West bengal) 'Karna' took the Army leadership of Kauravas
Duryodhana appointed King of Madra 'Shalya' (punjab in today's pakistan) as charioteer for Karna. Shalya felt ashamed of this disrespect but agreed
During the war, lot of argument started between them.
On the 16th and 17th days of the war, Shalya served as Karna's charioteer, while continuously praising the Pandava prince and citing Karna's shortcomings.
Karna, who was angry with Shalya's arguments at the battlefield, recalled an incident that happened in the Drudharashtra's court and insulted Shalya Raja.
When Vedic Brahmin came to Drudharashtra's court, and requested some lands for doing Yagya, Drudharashtra asked Madra King 'salya' to help the Brahmins by donating some lands for Yagya.
The Vedic Brahmins politely disagreed by saying, 'In no way should we have any association with the people who are behaving like Valika and those who support them. Madra Kingdom supports such Valika and we reject any help from Madra king'
By recalling that incident, Karna insulted Salya "You are King of Madra whose kingdom is filled with Valika people, which is a shame for our Vedic Culture"
Valika are those people who born in family of Sanathana Dharma (today we say Hindu) but live the life against Vedic principles and disbelief in Vedic gods.
Narada says, More than anyone else, Valikas are the biggest stain to the humanity. These Valikas must be removed to protect sanathana Dharma.
Madra King 'Shalya' is not a valika, but his people have started behave like Valika deviating from the Sanathana Dharmic life.
Madra king felt insulted by Karna Speech
During the epic fight with Arjuna, Karna's chariot-wheel gets stuck in the mud. Shalya didn't offered help. Karna got down and tried to move the chariot-wheel.
Sri Krishna recalled incidents happened at Dhritarashtra Court where Karna initiated Duryodhana to remove Draupati's Clothes at the Court.
Also Sri Krishna recalled Karna who tried to kill him, when his Chariot-wheel got stuck in the mud while trying to lift the wheel.
In the end, Arjuna killed Karna with the Anjalika Weapon.
Duryodhana named Shalya as the commander-in-chief after Karna's Demise.
On the 18th day of war, Shalya got killed in battle with Yudhishthira.
After the end of the Mahabharata War, Arjuna's grandson Parikshit was the only one left other than Pandava Brothers.
Yudhishthira decided to make Ashwamed Yagya to bring the nation under one regime.
To gain acceptance from each countries, Arjuna went to all the countries with the armed force. Jayadrata's son "Suratha" was ruling Sindh region (Pakistan). 'Arjuna is coming with the force', he shouted to his armed forces with fear.
Suratha ordered his forces to stop Arjuna.
Duryodhana's sister Dhussala, ran to see Arjuna when she realized that Arjuna was coming towards Sindhu Kingdom.
She asked Arjuna not to fight with her son.
Because she is a sister in the relationship, Arjuna told that, "If you agree, that Yudhistra as the emperor of the earth, there is no intention of war."
"Dhussala" had no objection to accept Yudhishthira as Chakravarti.
Arjuna invited the Sindhu Kingdom to participate in Ashwamed Yagya and went out to other nations to gain their acceptance
Jayatrata's son "Surata" become bedridden in the fear of getting killed by Mighty warrior like Arjuna who killed his father and his grand father together in the war. Even though Arjuna returned without war against Sindhu Kingdom, he could not recover from fear and died.
Yudhishthira, who brought the world under his rule, made his journey to the Himalayas after Sri Krishna went to his Abode (Vaikunda). 'Parikshit' was appointed as the emperor of the world with no enemies to counter him.
Due to a curse, a poisoneous snake called Dakshaka snatched away the life of Parikshit.
Parikshit's son, Janamejayan, after knowing about his father's death story, he decided to kill all the snakes around the world and decided to do "Sarpa" Yagya in the town of Takshashila (which is now Islamic city called Taxila, Pakistan)
The snakes around the world, came and killed themselves in the fire, like an iron gets attracted by a magnet.
Astika Maharishi came forward and adviced Janamejaya that the destruction of such a species was the sin for a personal reason. Janamejay agreed Astika Rishi's word of advice and stopped the yagya further
Deergathamas was an ancient sage in the RgVeda. Bali was the son of Sutapas and Presni.
King Homa (father of Sutapas) raised him and Bali succeeded his grandfather.
He ruled eastern side of the Bharatkhand (Today's West Bengal, Bangladesh, Odisha).
He married Sudeshna. Bali and Sudeshna had no sons.
He requested the sage, Dirghatamas, to bless him with sons.
The sage is said to have begotten five sons.
The princes were named Anga, Vanga, Suhma and Pundra, Kalinga (Odisha), Anga Desa, Vanga Desa are part of today's West Bengal, INDIA. Paundraka Desa, Suhma Desa are part of Today's Bangladesh (Seperated from INDIA as Islamic Country)
Anga Desa is the West Side of West Bengal.
Vanga Desa is the East Side of West Bengal and West Side of Bangladesh.
Under the orders of Duryodhana and his evil uncle and mentor Shakuni, the architect "Purochana" was employed in the building of Lakshagraha in the forest of Varnavrat (Today Barnava village, UP) in a plot to kill the Pandavas along with their mother Kunti.
Pandavas escaped this death trap with the hint given by Vidura (Prime Minister of Sudra community).
Once while going from place to place, they reached a quiet village named Ekachakra in West Bengal.
There Pandavas and Mother Kunti Devi, stayed in the house of a Brahmin villager who had graciously provided shelter to the Pandavas.
The demon "Bakasura" lived near the city of Ekachakra, and forced the king to send him weekly a large quantity of provisions, which he devoured, and not only the provisions, but the men who carried them.
Under the directions of Kunti, her son Bhima was sent to Bakasura for his food. A fierce battle erupted between the two and finally, Bhima killed Bakasura
Magadha Desa (Today's Bihar) was ruled by Jarasandha. Jarasandha born in Tata Nagar, Jamshedpur.
Along with Magadha, he also captured Anga Desa during his time.
He was a friend to Duryodhana. When Duryodhana made friendship with Karna, Jarasandha agreed to give his conquered "Anga Desa" to Karna. Duryodhana made Karna as King of Anga Desa.
All the kings of Anga, Vanga, Suhma, Paundra, Magadha participated in Rajasuya Yagam conducted by Yudhistra.
Yudhistra gave the Locker Keys to Karna who is known for his Charity to spend as much as he want to invite the Guest and serve Foods for everyone who come to Raja Suya Yagya.
World talks about Karna on his Charity. Here, Yudhistra shows that he is more wiser than Karna. He gave his Locker Keys and opened his entire Kingdom treasury to Karna and asked him freely spend the Golds to donate and give food for everyone in the RajaSuya.
Such is the Greatness of Yudhistra.
Paundraka was the king of Paundra Kingdom.
He had enmity with Vasudeva Krishna. He imitated the attire of Krishna and proclaimed himself as "Vasudeva Krishna, the Lord".
SriKrishna waited till Paundraka had cheated 100 kings by pretending as the Lord.
Karna who was the King of Anga Desa, captured Western side of Vanga Desa.
Paundraka Vasudeva then captured Eastern Side of Vanga Desa.
He was an ally of Jarasandha, the king of Magadha.
To conquer all Kingdoms, Bhima entered Paundra Kingdom and defeated him in the Battle. He took his Counch named "Paundra" with him.
Bhima used this Paundraka Counch in the Mahabharat Battlefield to announce his readiness to fight.
Paundraka Vasudeva who got defeated, participated in the RajaSuya as well.
One day, Paundraka Vasudeva wrote a letter to Sri Krishna, in Dwaraka and invited him for a war with him. He wanted to prove the world, that He is the Supreme Lord but not Sri Krishna.
Sri Krishna accepted his invite and came to the battlefield in Paundra Kingdom.
Paundraka Vasudeva had the same attire of Sri Krishna and even had Artificial Blue shades painted all over his Body.
Sri Krishna himself could not control his smile and said "How a wife is living with such a person like you.? Kudos to her !"
Paundraka Vasudeva didn't understood and asked Srikrishna to fight with him. Paundraka Vasudeva was supported by King of Kasi as well.
Sri Krishna decided to end his story.
Krishna attacked King of Kasi and beheaded Paundraka with his sudarshana chakra in the battlefield.
Even though Paundraka was killed even before the Mahabharat War, his entire Army (West Bengal) stood Behind Duryodhana and stood against Dharma.
After the fall of Bhisma and Drona in the battlefield, Karna, King of Anga Desa became the Army Chief of Kauravas.
Shalya was the king of Madra Desa (Punjab in Pakistan region).
Shalya, a powerful Spear fighter and he felt cheated by Duryodhana.
Shalya was tricked by Duryodhana, who arranged a huge feast for Shalya and his men, entertaining him for hours.
Duryodhana reveals the treachery, Shalya is astounded but is compelled to grant a boon due to the hospitality.
Unable to turn down Duryodhana's request to join the Kauravas. Shalya was asked to serve as Karna's charioteer.
During 16th and 17th day war, both of them (Karna and Shalya) had so many arguments to pull down each other.
Shalya continuously praised the Pandava prince and citing Karna's shortcomings.
On the 16th day, Shalya constantly insulted Karna, by reminding him of his previous defeats at the hands of Arjuna, during various occasions and also during the slaying of Jayadrath.
Karna reminded him of an incident happened at the Courtyard of King Dhritharashtra.
One day, Vedic Brahmins came to Hastinapur, and requested a land to do Yagya.
Shalya was present on that day.
Dhritharashtra asked Shalya, King of Madra to provide all support for the Vedic brahmins to do Yagya.
During that time itself, people of this Madra Kingdom (Punjab in Pakistan) was full of Vahlika.
"Vahlika" are those people who born in Hindu Family (Sanathana Dharma Family), but do not follow any of the Principle Guidelines suggested by Vedic Dharma.
During those period, most of the people in this Madra kingdom behaved like Vahlikas.
Vedic Brahmins Politely denied Shalya's Support and said, "We don't want to get support from Vahlikas directly or even through the King Of Madra whose people are mostly Vahlikas to do Yagya which is a Vedic Ritual".
Karna reminded this incident to Shalya and insulted Shalya that "You are the King of those Vahlika, right?".
If a True follower of Sanathana Dharma was criticized as "Vahlika", it is considered as a great insult. Shalya felt insulted by Karna.
On 17th Day, when Karna's chariot-wheel gets stuck in the mud, Shalya decided to leave him alone, during the epic fight with Arjuna.
In the end, Arjuna killed Karna with the Anjalika Weapon
After the end of Mahabharat War, Arjuna went again to Paundraka Kingdom and defeated the rest of enemies and annexed the whole Kingdom under the Supreme Ruler "Yudhistra" from Indraprastha, (Delhi).
Videha or Mithila desam during Mahabharata period, are now part of Nepal.
In Ramayana period, Goddess Sita Devi did her avatar in this land of videha(Mithila) desam.
This kingdom was ruled by king Janaka. Also called as Janakpur. Sita is a Nepali Girl if we think of today.
During Mahabharatha period, these Nepal kings of virata, malla, videha desam, supported pandava.
The entire army, accepted the leadership of drupada and followed his advice.
Malla desam is situated near the bank of ganga river.
Malla desam is situated between virata and videha desam.
Pandava brothers during 13 year of exile period (vanavasa) in forest, had to stay hidden at the 13th year.
To hide themselves in this 13th year, they chose virata desa in Nepal to spend their last year.
Nepal is known for giving us Goddess Sita and protecting pandava brothers for a complete one year.
Elder brother Yudhishthira, assumed the identity of game entertainer to the king and called himself "Kanka".
Bhima became a cook named "Ballava".
Arjuna became dance and music teacher as transgender "Brihannala" and dresses as a woman.
He taught dance to Virata king Daughter "uttara". Uttara, Nepal princess later married Arjuna"s son "Abimanyu".
Nakula became a servant to take care of horses as "Granthika". Sahadeva became a servant to take care of cows as "Tantipala".
Princess Draupadi became maid as "Sairandhri" or "malini" to queen Shudeshna.
Keechaka, the son and also commander of king Virata's armed forces. He had a lust for the maid Sairandhri (Draupadi).
Kichaka approached the queen, and inquired about Sairandhri. The queen who does not know the true identity of Sairandhri, and arranged a meeting with Draupati.
Draupati went to meet him and Kichaka tried to molest her.
Draupati pushed him and ran to the court of king Virata.
Kichaka chased her, caught and kicked her in the court of Virata in front of the king.
Yudhistra kept silent to ensure to complete this 1 year somehow and didn't revealed his identity.
Helpless draupati, reported this incident to bheema.
Bheema asked draupathi to invite keechaka to her place. Draupathi went again and informed keechaka to come to her place.
Bheema waiting for keechaka arrival, grabbed him and gave him powerful punch of 1000 elephant strength over his head.
With this blow, keechaka head went inside his stomach like a ball. Keechaka died on spot.
Keechaka was not a weak warrior himself.
To expand virata desam, he had several times defeated "susarma" the king of trikartha (today's Punjab).
The death of keechaka in mysterious way, raised doubts to susarma.
Susarma believed only bheema must have killed keechaka, due to his tremendous power.
Hence, susarma informed duryodhana to initiate a war against virata desam.
Guru prince duryodhana, along with trikarta king susarma and karna surrounded the virata desa with a massive army.
Virata king, knowing the situation sent his army headed by his son "uttara kumar" to face the war.
Looking at the massive army and presence of all mighty kings and duryodhana, uttara kumar got frightened and return back to his palace.
Arjuna who has disguised himself as transgender, spoke to the king that he will ride the horse chariot, and will face the kuru army.
On the way, he took all his sastra, and astra and kept uttara kumar aside, fought single handedly to defeat the kuru army and saved the virata.
The defeat to a transgender, was shameful for duryodhana, karna and they returned back.
After completion of one year, pandava showed their identity to virata king.
Virata king apologized for them for keeping them as servants.
Yudhistra thanked him to give him a place to stay hidden during the whole 13th year.
Virata king, offered his daughter "uttara" to mighty Arjuna for marriage.
Arjuna politely refused the proposal by saying the relationship is more of teacher and student and can't marry.
He was wise enough to accept Uttara as her daughter in law and married her to his son "Abimanyu".
With this relationship, during Mahabharata war, entire virata desam (Nepal) stand behind pandava and fought for dharma.
On 1st day, "Uttara Kumar" fought bravely in the war, and achieved Veer swarga.
He got killed by Madra desa (today punjab in pakistan side) king "salya" on same day.
Salya saluted Uttara Kumar bravery in his battle.
By seeing "Uttara Kumar" died in the battle, "swetha kumar" his younger brother angrily marched towards Salya.
Seeing this, Bhishma asked swetha kumara to fight with him.
During the fight, Bhishma killed swetha kumara as well on Day 1.
Day 1, was a great defeat for pandavas and virata king lost his both sons.
This defeat on Day 1, put Yudhistra in extreme worry due to heavy loss of his army men and prince of other kingdom.
He even started saying,
"Duryodhana will definitely going to win this battle with his massive army and powerful generals"
Sri krishna gave him confidence and asked him not to get disheartened with this defeat.
Day 2 was ended up in success for pandavas.
The war went for 2 weeks and on Day 15, Drona killed Virata king as well in the battle.
Thus Nepal stand behind the Dharma and fought against Duryodhana who was standing on Adharma.
Mahabharata war happened around 3000BC which is nearing the end of Dwapara Yuga. Kali Yuga started around 3102BC.
After 3000 years, around 563BC Siddhartha the prince of Nepal and son of King Sudhdhodhana born. He born in lumbini, Nepal.
At his young Age, seeing a dead body, he got disinterested about his life that one day he has to die as well.
He dethrone his empire desire and went out in search of truth.
He roam around several places around nepal and Bihar.
Finally reached Bodh Gaya in Bihar which is 450KM away from lumbini, Nepal.
He attained clarity of his life purpose in bodh gaya in magadha desa (which is south bihar).
His teaching and philosophy became popular among people who were following Vedic Sanadana Dharma.
Many got attracted to Buddhism.
When Magadha King (Orissa) Ashoka adapted Buddhism, this resulted as a greatest mistake to let foreign invaders of islam and christians to enter Bharat and loot, enslave, and kill hindus and destroy more than 40000 prime temples across bharat from Afghan till south india after a few century.
Asoka made other kings to accept Buddhism which teach non violence and peace.
Santhana dharma gave these teaching only to brahmins.
But attracted towards this sanyasa principle, ashoka made all kings to adapt peace and non violence.
From 563BC till 947AD, Buddhism spreaded like wild fire. Afghan was completely Buddhist country during that time.
Muslim invasion started around 947AD in Afghan which was a Buddhist country during that time ruled by Amir Suri.
All because of Ashoka who initiated this foolish religion conversion.
Buddhism failed in India due to this and people returned to their Sanathana Dharma.
மஹாபாரத சமயத்தில் ம்லேச்சர்கள், வாலிகர்கள் என்று சிலரை குறிப்பிடுகின்றனர். இவர்கள் யார்?
சத்ய யுகம், த்ரேதா யுகம் வரை சனாதன தர்மம் மட்டுமே (இன்று முகலாயர்கள் வைத்த பெயர் "ஹிந்து") உலகம் முழுவதும் இருந்தது.
"சகர' சக்கரவர்த்தி அஸ்வமேத யாக குதிரையை கபில ரிஷி எடுத்து விட்டார் என்று தவறாக புரிந்து கொண்டு, தன் 60000 புத்திரர்களை அனுப்பினார்.
எதிர்க்க வந்த அனைவரும் தீயில் பொசுங்கினர்.
கபிலர் இருந்த அந்த இடம் "கலிபோர்னியா" என்று சொல்லப்படுகிறது. பொசுங்கி சாம்பலாக போனார்கள் என்று சொல்லும் சரித்திரத்தை ஒத்து, கலிபோர்னியா அருகில் Ashland என்ற பெயருடன் இன்றும் பெயர் அளவில் உள்ளது.
சத்ய யுகத்தில் நடந்த இந்த சரித்திரம்.
இதற்கு பின், பகீரதன் சொர்க்க லோகத்தில் இருந்து கங்கையை கொண்டு வந்தான்.
கங்கை பாரத பூமியான இமயமலைக்கு வர சம்மதிக்க, அந்த ஜலத்தை கொண்டு, இறந்த தன் முன்னோர்களுக்கு நற்கதி கிடைக்க செய்தார்.
துவாபர யுக சமயத்தில் ஈரான் தாண்டி, வெகுவாக சனாதன தர்மத்தில் இருந்து விலகி, தனக்கு தோன்றிய வாழ்க்கை வாழ்ந்து கொண்டிருந்தனர்.
பல தலைமுறைகள் செல்ல, ஒரு சமயத்தில், இவர்கள் முழுவதுமாக சனாதன தர்மத்தை மறந்து தான் தோன்றியாக, வாழ ஆரம்பித்தனர்.
இவர்கள் வாழும் பூமியும் ம்லேச்ச பூமியாக கருதப்பட்டது.
மஹாபாரத சமயத்தில் பாண்டவர்கள், கௌரவர்கள் போர் செய்த போது, பெரும்பான்மையான ம்லேச்ச படைகள் கௌரவர்கள் பக்கம் சேர்ந்து போரிட்டனர் என்று பார்க்கிறோம்.
மஹாபாரதம் நடந்த சமயத்தில், இஸ்லாம் என்ற மதமோ, கிறிஸ்தவ என்ற மதமோ, பௌத்த என்ற மதமோ, ஜைன என்ற மதமோ உருவாக்கப்படாத காலம்.
மஹாபாரதம் துவாபர யுக முடிவில் நிகழ்ந்தது.
சுமார் 3000BCல் என்று சொல்லலாம். 3102BC முதல் கலியுகம் தொடங்கியது.
வாலிகர்கள் யார்?
வேத மார்க்கத்தை மீறி, சனாதன (ஹிந்து) குடும்பத்தில் பிறந்தும், நாத்தீக பேச்சு பேசியும், வேத மார்க்கத்தில் சொன்ன தர்மத்தை புரிந்து கொள்லாமல் எதிர்ப்பவர்களை பொதுவாக, "வாலிகர்கள்" என்று குறிப்பிட்டனர்.
ம்லேச்சன் யார்?
வேத மார்க்க பரம்பரையில் இருந்து பல பரம்பரையாக விலகியவர்கள், சனாதன தர்மம் தெரியாத, அதில் உள்ள தர்மம்-அதர்மம் தெரியாத தனக்கு தோன்றிய வழியில், தனக்கு தோன்றிய வாழ்க்கை வாழ்ந்து கொண்டு, தானே ஒரு இல்லாத தெய்வத்தை உருவாக்கி குருட்டு வழிபாடு செய்பவர்களை "ம்லேச்சன்" என்று குறிப்பிட்டனர்.
இன்றைய நிலையில், ம்லேச்சன் என்பவன் அமெரிக்கா, பிரிட்டன், அரேபிய, ஜப்பான், ரஷ்யா, சீனா போன்ற நாடுகளில் இருக்கும் நம் ஹிந்து கலாச்சாரத்தை அறியாதவர்கள் என்று சொல்லலாம்.
இவர்களுக்கு ஹிந்துக்கள் கலாச்சாரம் மிக்கவர்கள் என்ற ஞானம் உண்டு. அறிவாளிகள், விருந்தோம்பல், குடும்ப கலாச்சாரம் கொண்டவர்கள் ஹிந்துக்கள் என்ற பொதுவான மரியாதை உண்டு.
இன்று,
இவர்களோடு "ஆப்கான், பாகிஸ்தான், பங்களாதேஷ்" போன்ற பாரத தேசமாக இருந்த பூமியும் ம்லேச்ச தேசமாகிவிட்டது.
இன்றைய நிலையில், வாலீகர்கள் என்றால், 947AD வரை, பாரத பூமியாக இருந்த ஆப்கான், பாகிஸ்தான், பங்களாதேஷ் போன்ற நாட்டில், ஹிந்து குடும்பத்தில் பிறந்து, அதில் இருந்து விலகி, இன்று தன்னை வேறு மதத்தினராக நினைத்து வாழ்பவர்களுக்கு, இந்தியாவிலேயே பார்க்க ஹிந்து போன்ற நிறத்தை கொண்டு, நாத்தீகம் பேசிக்கொண்டும், வேறு மதத்தில் புகுந்து கொண்டும் இன்று ஹிந்துக்களையே எதிர்ப்பவர்கள், அனைவரும் வாலீகர்கள் என்று அறியலாம்.
இந்தியாவில் பிறந்து, வேற்று மதத்திற்கு மாறியவர்கள் என்று அனைவருமே வாலீகர்கள் என்று அறியலாம்.
ம்லேச்சனை விட, மிக ஆபத்தானவர்கள் வாலீகர்கள்.
மதம் மாறியதாலும், ஹிந்துக்கள் மீது இவர்களுக்கு ஊட்டப்படும் வெறுப்பும் மிக ஆபத்தானது.
மஹாபாரதத்தில் நாரத முனி, வியாச பகவானை பார்த்து,
"வேத சாஸ்திரம் சொன்னபடி வாழாத, அதற்கு நேர் மாறாக வாழும் வாலீகர்கள், உலகத்திற்கே களங்கம்/கறை போன்றவர்கள். இந்த கறை இல்லாத போது, உலகம் தானே ப்ரகாசிக்கும்." என்று சொல்கிறார்.
ஒரு ஹிந்துவை பார்த்து, "நீ ஒரு வாலீகன்" என்று சொன்னால், அந்த காலத்தில் அதை அவமானமாக கருதினர்.
அதாவது, "ஹிந்துவாக பிறந்தும், ஹிந்துவுக்கு விரோதியாக நடப்பவன், ஹிந்து தர்மம் என்று மதிக்கும் விஷயங்களை எதிர்ப்பவன்" என்பது போன்ற அர்த்தம்.
கர்ணனுக்கும், சல்லியனுக்கும் இந்த விஷயத்தில் தான் வாக்குவாதம் நடந்தது.
சனாதன தர்மத்தில் இருந்த சல்லியனை "வாலீகர்களை ஆட்சி செய்பவன்" என்று கர்ணன் பேசினான்.
மஹா பாரத போரில், பீஷ்மர், துரோணர் வீழ்ந்த பின், அங்க அரசன் (west bengal) கர்ணன் தலைமை ஏற்றான்.
கர்ணனுக்கு, தேர் ஓட்ட மாத்ர அரசர் - சல்லியன் (Punjab in today's pakistan) நியமிக்கப்பட்டார்.
இது சல்லியனை அவமான படுத்துவதாக இருந்தது. இருந்தாலும் சம்மதித்தார்.
போர் புரியும் சமயத்தில், இருவருக்கும் பல வாக்குவாதம் ஏற்பட்டது.
ஆத்திரம் கொண்ட கர்ணன், ஓரு சமயம், த்ரிதராஷ்டிரன் சபையில் நடந்த ஒரு சம்பவத்தை நினைவு படுத்தினான். த்ரிதராஷ்டிரனை காண வந்திருந்த வேத ப்ராம்மணர்கள், யாகம் செய்ய இடம் கேட்க, மாத்ர தேச அரசனை உதவி செய்ய சொல்ல,
வேதம் கற்ற ப்ராம்மணர்கள், 'எந்த ஒரு காலத்திலும் வாலிகர்களுடனும், அதே போன்ற செயல்களில் ஈடுபடும் மாத்ர தேசத்தவர்களுடனும் சகவாசம் வைத்துக் கொள்ள கூடாது' என்று கூறி உதவியை மறுத்து விட்டனர்.
இதை நினைவு கூறி, "நீ அந்த தேச அரசன் தானே" என்றான்.
வேத மார்க்க வழியில் நடப்பவனை, "நீ ஒரு வாலிகன்" என்று சொன்னால், அது ஒரு பெருத்த அவமானம்.
சல்லியன் பெரும் அவமானம் கொண்டார்.
இப்படிப்பட்ட வாக்குவாதங்களின் காரணமாக, இக்கட்டான சமயத்தில், தேர் குழியில் சிக்கி கொண்ட சமயத்தில், சல்லிய அரசர், தேரை விட்டு இறங்கி சென்று விட்டார்.
அங்க அரசன், கர்ணன் அர்ஜுனன் பொழிந்த அம்பு மழையில் மடிந்தான்.
"விராட தேசம், மல்ல தேசம், விதேஹ (மிதிலா) தேசம்" ஆகிய தேசங்கள், இன்று "நேபால்" என்று அழைக்கப்படுகிறது.
ராமாயண காலத்தில், மிதிலை நகரில், சீதை அவதரித்தாள். "ஜனக மன்னர்" ஆட்சி புரிந்தார்.
மஹாபாரத சமயத்தில், "விராட தேசம், மல்ல தேசம், விதேஹ (மிதிலா) தேசம்"
பாண்டவர்கள் பக்கம் நின்று போர் புரிந்தனர். "துருபதனை" படைதலைவனாக தொடர்ந்து இவர்கள் படையை செலுத்தினர்.
"மல்ல தேசம்" கங்கை நதி ஓரம் அமையப்பட்ட ஒரு நகரம். இது விராட தேசத்துக்கு, விதேஹ தேசத்துக்கு நடுவே இருந்தது.
பாண்டவர்கள் 13 வருட வனவாசத்தில், கடைசி 1 வருடம் அஃயாத வாசம் விராட தேசத்தில் இருந்தனர்.
"யுதிஷ்டிரர்" விராட ராஜாவுக்கு உதவியாளனாக, "பீமன்" சமையல்காரனாக, "அர்ஜுனன்" நர்த்தனம் சொல்லிக்கொடுக்கும் பேடியாக, "திரௌபதி" விராட ராணிக்கு 'மாலினி' என்ற பெயரில் வேலைக்காரியாகவும், "நகுலன் மற்றும் சகாதேவன்" குதிரை லாயத்தை பார்க்கும் பணியிலும்
மறைந்து வாழ்ந்து கொண்டிருந்தனர்.
விராட அரசனின் தளபதி "கீசகன்",திரௌபதியிடம் தவறாக நெருங்க எண்ணினான்.
இதனை திரௌபதி பீமனிடம் சொல்ல, கீசகன் தலையை ஓங்கி அடித்து, அவன் தலையை வயிற்றுக்குள் தள்ளி, ஒரு பந்து போல ஆக்கி கொன்று விட்டான்.
விராட தேச படை தலைவன் கீசகன், த்ரிகர்த தேச (பஞ்சாப்) அரசன் "சுசர்மனை" பலமுறை தோற்கடித்து இருக்கிறான்.
கீசகன் கொடூரமாக இறந்ததை கேள்விப்பட்டு, சந்தேகம் கொண்டான் த்ரிகர்த தேச அரசன் "சுசர்மன்".
இப்படி ஒரு பலம், பீமன் போன்றவர்களுக்கு தான் உண்டு, என்று உணர்ந்த சுசர்மன், துரியோதனனை உடனே விராட தேசத்தை நோக்கி படை எடுக்குமாறு கூறினான்.
குரு தேச "இளவரசன் துரியோதனன்", "கர்ணன்", த்ரிகர்த தேச அரசன் "சுசர்மன்" அனைவரும் விராட தேசத்தை முற்றுகை இட்டனர்.
விராட அரசன், தன் மகன் "உத்தர" குமாரனை தலைமை ஏற்று, துரியோதனின் படையை எதிர்க்க சொன்னார். பயந்து போன உத்தர குமாரன், செய்வதறியாது திகைத்தான். 'அர்ஜுனன்' சமாதானம் செய்து, தான் துணை வருவதாக தைரியம் சொல்லி, போருக்கு தயாரானான்.
விராட தேச படையுடன், அர்ஜுனன் ஒருவனாக சென்று அனைவரையும் தோற்கடித்தான்.
ஒரு வருடம் தங்கி இருந்தது பாண்டவர்கள் என்று அறிந்து பயந்தான் விராட அரசன்.
தன் தவறுக்கு மன்னிப்பு கேட்டான். யுதிஷ்டிரர் நட்பு கரம் நீட்டினார்.
விராட அரசன் தன் மகள் 'உத்தரா'வை அர்ஜுனன் மகன் அபிமன்யுவுக்கு மணம் செய்து வைத்தார்.
விராட தேச (Nepal) படைகள், பாண்டவர்கள் பக்கம் நின்று போரிட்டனர்.
மஹா பாரத போரில், முதல் நாள் போரில், விராட அரசன் புதல்வன் "உத்தர" குமாரன் வீரமாக போரிட்டான்.
மாத்ர தேச (Pakistan) அரசர் "சல்யனால்" அதே நாளில் கொல்லப்பட்டான்.
உயிரை பற்றி கவலைப்படாமல் "உத்தர" குமாரன் வீரமாக போரிட்ட வீரத்திற்கு தலை வணங்கினார், சல்லியன்.
உத்தர குமாரன் இறந்ததை கண்டு ஆத்திரத்துடன் சல்லியனை நோக்கி பாய்ந்தான், அவன் சகோதரன் "ஸ்வேத" குமாரன். இதனை கண்ட பீஷ்மர், "ஸ்வேத" குமாரனை போருக்கு அழைத்தார். பீஷ்மருடன் போர் செய்து வீர மரணம் எய்தான்..
முதல் நாள் போரிலேயே இத்தனை உயிர் இழப்பு, யுதிஷ்டிரரை கலங்க செய்தது.
"வெற்றி துரியோதனன் பக்கம் நிச்சயம்" என்று சொல்ல ஆரம்பித்தார்.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தைரியம் ஊட்டி, மனம் தளரவிடாமல் தைரியம் சொன்னார்.
விராட அரசனை, 15ஆம் நாள் போரில் "துரோணர்" கொன்றார்.
பாண்டவர்கள் பக்கம் நின்று போர் செய்த அரசர்கள், பாண்டவர்கள் வெற்றிக்கு துணை நினறனர். பாண்டவர்கள் வெற்றி பெற்றனர். தர்மத்தை நிலை நிறுத்தினர்.
உலக க்ஷத்ரியர்கள் அனைவரும் பாண்டவர் பக்கமும், துரியோதனன் பக்கமும் நின்று போரிட்டு உயிரை விட்டனர்.
யுதிஷ்டிரர் உலகத்துக்கே சக்ரவர்த்தியானார்.
மஹாபாரத போர் முடிந்து, 3000 வருடங்களுக்கு பிறகு "சித்தார்த்தன்" என்ற பெயரில் நேபாள தேசத்தின் இளவரசனாக"கௌதம புத்தர்", லும்பினி (Lumbini) என்ற நகரில் நேபாள தேசத்தில் பிறந்தார்.
மகத தேசத்தில் (பீஹார் (bihar)) உள்ள "போத் கயா" என்ற ஊரில், புத்தர் ஞானம் அடைந்தார் என்று அவரின் சரித்திரம் சொல்கிறது.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் அரசாட்சி புரிந்த "துவாரகை" என்ற த்வாரவதி தேசம், குஜராத்தில் உள்ளது.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் ஆத்ம நண்பனான சுதாமா என்ற குசேலன், குஜராத் மாநிலம் போர்பந்தரில் இருந்து, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் கடலில் அமைத்திருந்த துவாரகை நகருக்கு நடந்தே சென்றார்.
ஏழையாக இருந்த குசேலனை தன் அனுக்ரஹித்தினால் கோடீஸ்வரன் ஆக்கினார் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்.
கம்சன் கொல்லப்பட்டான் என்ற ஆத்திரத்தில், மகத அரசன் 'ஜராசந்தன்' (Jamshedpur, Jarkhand near Bihar), ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இருக்கும் மதுராவை (உத்திர பிரதேசம்) தாக்கினான்.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் 'ஜராசந்தன்' மற்றும் அவன் படையை அடித்து துரத்தினார்.
இதே போல, ஜராசந்தன் 17 முறை தொடர்ந்து படை எடுத்துக்கொண்டே இருந்தான்.
ஜராசந்தனை கொலை செய்ய எண்ணமில்லாத ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், மதுரா நகர 5 லட்சம் யாதவ மக்களை மாய ஸ்ருஷ்டி மூலம், துவாரகை என்ற நகரை கடலில் அமைத்து, அனைத்து மக்களையும் ஒரே ராத்திரியில் இடம் மாற்றினார்.
இந்த மாயை புரியாத ஜராசந்தன், மீண்டும் படை எடுக்க வந்த போது மதுரா நகரமே காலி ஆகி போயிருந்ததை கண்டு தேடி கொண்டே இருந்தான்.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஆணைப்படி, தேவலோகத்தில் இருக்கும் விஸ்வகர்மா ஒரே நாளில், துவாரகை என்ற நகரை கடலில் அமைத்து கொடுத்தார்.
துவாரகை நகரம் சுற்றியும் பெரிய மதில் சுவருடன், நான்கு வாசல் கொண்டும் அமைக்கப்பட்டது.
நகரத்தின் வீடுகள் வரிசையாக அமைக்கப்பட்டு, நகரத்தின் வீடுகள் அனைத்தும் தங்கத்தால் இழைக்கப்பட்டு, வான் உயர இருந்தது. ஒன்பது லட்சம் மாளிகைகள் அமைக்கப்பட்டன.
நகரின் தெருக்கள் வெயிலில் சூடாமல் இருக்க, தண்ணீர் தானாக தெளித்துக் கொள்ளும் விதமாக அமைக்கப்பட்டு இருந்தன.
பெரிய பெரிய பாய்கள் கொண்டு, வெயிலில் மக்கள் பாதிக்காதவாறு நகர வீதிகளில் நிழலுக்கு கட்டப்பட்டு இருந்தன.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் மாளிகை தனியாக, மிக பிரம்மாண்டமாக இருந்தது. ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் பத்தினிகளுக்கு அதி ஆச்சர்யமாக 60,000 மாளிகைகள் கட்டப்பட்டு இருந்தன.
நகரம் முழுவதும் பொன்னால், ரத்தினங்களால் ஜொலித்தது. நகரம் தோட்டம், ஓடை, பறவைகள் என்று இயற்கை வளத்துடன் நிறைந்து இருந்தது.
ஒரு சமயம், அசுரன் ஒருவன் தேவர்களையும் அடக்கி, இவர்கள் யாராலும் வெல்ல முடியாதபடி வரம்பெற்று, பூமியில் பிறந்து அட்டகாசம் செய்து வந்தான். இவன் ப்ரக்ஜ்யோதிஸம் என்ற தேசத்தில் இருந்து கொண்டு அசுரர் குலத்தை மனித அவதாரம் செய்து பெரும் அட்டகாசம் செய்து வந்தான்.
ப்ரக்ஜ்யோதிஸம் என்ற தேசம் இன்றைய 'அஸ்ஸாம்' தேசம்.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் உதவியை சொர்க்கத்தில் உள்ள தேவர்கள் வந்து நாட, நரகாசுரனை அழிக்க துவாரகையில் இருந்து ப்ரக்ஜ்யோதிஸம் சென்றார்.
இந்த சமயத்தில், சேடி தேச (மத்யபிரதேச) அரசன் சிசுபாலன், தன் படையுடன் துவாரகை சென்று, துவாரகை நகரை தீ வைத்து கொளுத்தினான்.
நரகாசுரனை கொன்று திரும்பிய ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், சிசுபாலனின் இந்த குற்றத்தையும் பொறுத்தார்.
நரகாசுரனின் வேண்டுதல் ஏற்று, அவன் இறந்த நாள், அதர்மம் அழிந்து தர்மம் நிலைநாட்ட பட்டதால், தேவர்களும் மகிழ்ந்ததால், அந்த நாள், தீபாவளி என்று இன்றுவரை கொண்டாடப்படுகிறது.
விதர்ப தேசத்தில் (மகாராஷ்டிரா) ருக்மிணி வளர்ந்து வந்தாள். ருக்மிணி, குழந்தை முதல் இன்று துவாரகை வரை ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் என்ன செய்தார், எப்படி இருப்பார் என்று, அவரைப்பற்றி அறிந்து இருந்தாள்.
'மணந்தால், இவரை தான் மணக்க வேண்டும்' என்று நினைத்தாள். ருக்மிணியின் தந்தை சம்மதித்தார்.
ருக்மிணியின் சகோதரன் பெயர் 'ருக்மி'. இவன், தன் தங்கையை சேடி அரசன் சிசுபாலனுக்கு கொடுப்பது என்று முடிவு கட்டி, திருமணத்திற்கும் ஏற்பாடு செய்தான்.
மனம் வெதும்பிய ருக்மினி, ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கு கடிதம் ஒன்றை ஒரு யோகியிடம் கொடுத்து, 'எப்படியாவது வந்து, தன்னை ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் திருமணம் செய்து கொள்ள வேண்டும்' என்று எழுதி அனுப்பினாள்.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், விதர்ப தேசம் வந்து, ஜராசந்தன், ருக்மி போன்றோர் பார்க்க, ருக்மிணியை தூக்கி சென்றார்.
ருக்மி கோபத்துடன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரை துரத்த, சண்டையில் தோற்றான் ருக்மி.
இவனை கொல்வதா? என்று நினைத்த ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், ருக்மிணியின் அண்ணன் என்பதால், உயிரோடு விட தீர்மானித்தார்.
ருக்மிணிக்கும், ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கும் வெகு விமரிசையாக திருமணம் துவாரகையில் நடந்தது.
மஹா பாரத சமயத்தில், 13 வருடம் பாண்டவர்கள் நாட்டை விட்டு வனவாசம் இருந்த போது, இந்த தேசங்களில் சில காலம் இருந்தனர்.
'துர்வாசர்' இந்த குஜராத் தேசத்தில் பல வருடங்கள் இருந்தார்.
இந்த சமயத்தில், பாண்டவர்களை பார்க்க வந்தார். ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் அணுகிரஹத்தினால், இவரால் வர இருந்த இடையுறை சமாளித்தனர்.
வனவாச சமயத்தில், 13 வருடமும், பாண்டவர்களின் பணியாளர்கள் துவாரகையில் தங்கி இருந்தனர்.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், பலராமர் தன் அவதாரத்தை முடித்த பின், துவாரகை தேசத்தை கடல் உள்வாங்கிக் கொண்டது.
அர்ஜுனன் தன் இறுதி யாத்திரையாக புறப்பட்ட போது, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இருந்த துவாரகை கடலில் மூழ்கி இருக்கும் இடத்தை பார்த்து விட்டு, இமாலய பர்வதம் நோக்கி புறப்பட்டார்.
ஸ்யமந்தக மணி, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் சத்யபாமாவை மணம் செய்து கொண்ட சரித்திரம் தெரிந்து கொள்ள... Click படிக்கவும்
வேதம் ஓதப்படாமல் இருந்தால், வேதம் மறையும், தீயவர்களுக்கு கொண்டாட்டம்.
கொடுத்த வாக்கை மீறும் ப்ராம்மணன் மரியாதை இழக்கிறான்.
பாரத நாட்டில் பிறந்தும் வெளி கலாச்சார நம்பிக்கை, உடை, உணவு பழக்கம் கொண்டவர்கள் (வாலிகர்கள்), உலகிற்கே கறை/களங்கம். பாரத கலாச்சாரத்தை கெடுப்பவர்களை துடைத்து எடுத்து விட்டால், பாரத கலாச்சாரம் தானாக பிரகாசம் அடையும்.
ஆர்வமே பல சமயங்களில் பெண்களுக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்த கூடும்.
