"அனைத்தும் விதி என்று உணர்ந்து, ஆசையின்றி (எதிர்பார்ப்பின்றி), கோபமின்றி இருக்க கற்று கொள்ளவேண்டும்" என்று ராமபிரான் சொல்கிறார்.
सुख दुह्खे भय क्रोधौ लाभ अलाभौ भव अभवौ |
यस्य किंचित् तथा भूतम् ननु दैवस्य कर्म तत् ||
சுக துக்கே பய க்ரோதோ
லாப அலாபௌ பவ அபவோ |
யஸ்ய கிஞ்சித் ததா பூதம்
நனு தைவஸ்ய கர்ம தத் ||
லக்ஷ்மணா! நமக்கு கிடைக்கும் சுகமும்-துக்கமும், பயமும்-கோபமும், லாபமும்-நஷ்டமும், பிறப்பும்-இறப்பும் மற்றும் எதுவுமே, விதியின் காரணம் தான்.
Pleasure and pain, fear and anger, gain and loss, birth and death and such other things are all the acts of destiny
ऋषयो प्युग्रतपसो दैवेनाभिप्रपीडिताः |
उत्सृज्य नियमाम् स्तीव्रान् भ्रश्यन्ते काममन्युभिः ||
ருஷயோபி உக்ர தபஸோ
தைவேனாபி ப்ரபீடிதா: |
உத்ஸ்ருஜ்ய நியமாம் ஸ்தீவ்ரான்
ப்ரஸ்யந்தே காம மன்யுபி: ||
லக்ஷ்மணா! உலக விஷயங்களிலிருந்து விலகி, உக்ரமான தவம் செய்யும் பெரிய பெரிய ரிஷிகள் கூட கோபத்தினாலும், காமத்தினாலும் விதியின் பிடியில் சிக்கி விடுகின்றனர்.
Even sages, who performed sever penance, having been harassed by destiny leave aside restraint and get ruined by lust and anger
असम्क्ल्पितमेवेह यदकस्मात् प्रवर्तते |
निवर्त्यारम्भमारब्धम् ननु दैवस्य कर्म तत् ||
அஸம் வில்பதம் இவ இஹ
யத கஸ்மாத் ப்ரவர்ததே |
நிவர்த்ய ஆரம்பம் ஆரப்தம்
நனு தைவஸ்ய கர்ம தத் ||
லக்ஷ்மணா! உலகில் "இதை செய்ய வேண்டும்" என்று நடக்கும் முயற்சிகளை, திடீரென்று அடியோடு தடுத்து நிறுத்த செய்வது விதியின் காரணமே!
It is indeed an act of destiny which suddenly and unimaginably obstructs an action, undertaken in the world ,at the starting point itself.
एतया तत्त्वया बुद्ध्या संस्तभ्यात्मानमात्मना |
व्याहते अपि अभिषेके मे परितापो न विद्यते ||
ஏதயா தத்த்வயா புத்தயா
சமஸ்தப்ய ஆத்மானம் ஆத்மனா |
வ்யாஹதே அபி அபிஷேகே
மே பரிதாபோ ந வித்யதே ||
லக்ஷ்மணா! இந்த சத்தியத்தை அறிவுபூர்வமாக அறிந்து இருப்பதால், ஆசை கோபத்திலிருந்து நான் விலகி இருக்கிறேன். என்னுடைய ராஜ்யாபிஷேகம் இன்று தடைபட்டதால், எனக்கு துளி கூட சோகம் இல்லை.
Although my coronation is obstructed, I have no grief since I have restrained the self by myself with real consciousness.
இவ்வாறு, ராமபிரான் சொன்னார்.
Thus, Ram said to Lakshmana.
