மனிதனின் நோக்கம் என்ன? விலங்குக்கு உள்ள நோக்கம் தான் மனித நோக்கமா? மனித நோக்கத்தை அறிந்து கொள்ள, எந்த மொழிகளை தமிழன் கட்டாயம் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்?

மனிதன் எதை நோக்கி செல்ல வேண்டும்?

சிலர் "மரணத்தை நோக்கி பிறந்தோம்' என்று சொல்கிறார்கள்..

இறப்பு என்பது விலங்குக்கும் உண்டு. 

அனைவருக்கும் பொதுவான முடிவு "இறப்பு".

விலங்குக்கும், மனிதனுக்கும் பொதுவான 'இறப்பே' மனித பிறவியின் நோக்கம்! 

என்று சொல்லிவிட்டால், மனிதனும், விலங்கும் ஒன்று என்று ஆகி விடும்.

மனிதன் மற்ற விலங்குகளிடமிருந்து வேறுபட்டு இருக்கிறான் என்று தெளிவாக தெரியும் போது, 'மனித நோக்கம் தனித்துவமாக தான் இருக்க வேண்டும்' என்று தெரிகிறது.

"மனிதர்களாகிய நாம் எதை நோக்கி செல்ல வேண்டும்?" என்று வேதாந்தம் வழி காட்டுகிறது.

மனித நோக்கம் என்ன? என்பதை புரிந்து கொள்ள, 

* 'எந்த விஷயம் மனிதனுக்கும், விலங்குக்கும் பொதுவாக உள்ளது?' என்று கவனித்துப் பார்க்க வேண்டும்..

* 'எந்த விஷயம் மனிதனுக்கு மட்டும் அதிக சலுகையுடன் கொடுக்கப்பட்டு உள்ளது? மற்ற விலங்குகளுக்கு கொடுக்கப்படவில்லை' என்று கவனித்துப் பார்க்க வேண்டும்.. 

வேதாந்தம்.. சொல்கிறது

மனிதனுக்கும், விலங்குக்கும் பொதுவாக கொடுக்கப்பட்ட விஷயங்கள் பல.. அதில் ஒரு சில…

* கேட்பதற்கு 'காது' 

* சுவைக்க 'நாக்கு'

* பார்க்க 'கண்'

* தொடுவதை உணர 'தோல்'

* முகர்ந்து உணர 'மூக்கு'

* மரணம்

விலங்குக்கும், மனிதனுக்கும் பொதுவாக இருக்கும் விஷயத்தையே 'மனித நோக்கம்' என்று நினைத்தால், 

அவனை 'விலங்கு' என்று தானே சொல்ல வேண்டும்..

மனிதனுக்கு மட்டும் பிரத்யேகமாக கொடுக்கப்பட்ட, விலங்குகளிடம் காணப்படாத விஷயங்கள் சில உண்டு.. அதில் ஒரு சில…

* சுவைக்க செய்யும் 'நாக்கு', மனிதனை மட்டும் 'பேச' வைக்கிறது

* படுத்தவாறே வளர்கிறது விலங்குகள். 

   மனிதன் மட்டும், முதுகு நிமிர்ந்து மேல் நோக்கி வளருகிறான்.

இப்படி விலங்குக்கு இல்லாத சில சலுகைகளை, மனிதன் மட்டும், அந்த பரம்பொருளாக இருக்கும் பரப்ரம்மத்தின் கருணையால், பூர்வ ஜென்மத்தில் செய்த புண்ணியத்தால் பெற்று இருக்கிறான்.

ஏன் மனிதனை மட்டும் முதுகு நிமிர்த்தி படைத்தார்?

ஏன் மனிதனுக்கு மட்டும் நாக்கை வைத்து பேசும் சக்தியை கொடுத்தார்?

இது மட்டுமா கொடுத்தார்? இப்படி கொடுத்த வாக்கை, காரணத்தை விசாரித்து சிந்திக்க, 6வது அறிவையும் மனிதனுக்கு கொடுத்து இருக்கிறார் பரமாத்மா.

* ஏன்? எதற்கு? இது நல்லதா? இது கெட்டதா? இது தான் லட்சியமா? இது புண்ணியமா? இது பாபமா? என்று அறிந்து செயல்பட, 6வது அறிவான விசார புத்தியையும் மனிதனுக்கு ஆசையோடு கொடுத்தார்.

இந்த 6வது அறிவை (புத்தியை) பயன்படுத்தாமலோ, பயன்படுத்த தெரியாமல் இருப்பதால், மனிதர்களில் பலருக்கு, மிருகத்திற்கு உள்ள ஆசையே இருக்கிறது. 

* சிலருக்கு, உணவே லட்சியமாக இருக்கிறது.. 

* சிலருக்கு, பல வித உலக காட்சிகளை பார்ப்பதே லட்சியமாக இருக்கிறது.. 

* சிலருக்கு, பல வித உலக பொருட்களை நுகர்வதே லட்சியமாக இருக்கிறது.. 

* சிலருக்கு, தொடுவதே லட்சியமாக இருக்கிறது..

* சிலருக்கு, பல வித உலக விஷயங்கள் கேட்பதே லட்சியமாக இருக்கிறது..

அதற்காக தனக்கு பிரத்யேகமாக கொடுக்கப்பட்ட 6வது அறிவை பயன்படுத்தி, பல பாவ, புண்ணிய காரியங்கள் மனிதர்கள் செய்கிறார்கள்..

விலங்குகளை பார்.  

அனைத்தும் படுத்தபடி நீள வாக்கில் வளருகிறது.  நீ மட்டும் ஏன் முதுகு நிமிர்ந்து வளருகிறாய்?

அதிலிருந்தே, மனித நோக்கம் தெரியவில்லையா?

'முதுகு நிமிர்ந்து, உன் நோக்கமும் மேல் நோக்கி போவது தான் உன் லட்சியம் என்று அறிந்து கொள்' என்று வேதாந்தம் காட்டுகிறது. 

உன் உடல் வளர்ச்சியை  கவனித்தே, உன் மனித பிறவியின் நோக்கத்தை புரிந்து கொள்" என்கிறது வேதம்.

அதே போல, 

கண், காது, மூக்கு, தோல், நாக்கு என்ற 5 உறுப்புகள், பார்க்கவும், கேட்கவும், முகரவும், தொடவும், சுவைக்கவும் இருக்கிறது.

இது மனிதனுக்கும் உள்ளது. மிருகத்துக்கும் உள்ளது.

சுவைக்க வைக்கும் நாக்கே, மனிதனுக்கு மட்டும் கூடுதலாக, பேச வைக்கும் கருவியாகவும் இருப்பதை காட்டி, 

உனக்கு கொடுக்கப்பட்ட இந்த அருமையான பேச்சை மேல் நோக்கிய விஷயங்களுக்கே பயன்படுத்து. 

உனக்கு தெய்வம் கொடுத்த இந்த அருமையான 'வாக்கை' உலக விஷயமான விஷயங்களை பார்க்கவோ, கேட்கவோ, சுவைக்கவோ, நுகரவோ, தொடவோ செலவு செய்து மீண்டும் விலங்காக ஆகாதே! 

பார்க்க ஆசைப்பட்டால். கோவிலுக்கு சென்று தெய்வத்தை பார்

கேட்க ஆசைப்பட்டால். தெய்வத்தை பற்றி சொல்லப்படும் மகான்கள் பேச்சை, பாடல்களை கேள்

சுவைக்க ஆசைப்பட்டால், கோவிலில் கொடுக்கப்படும் பல வித பிரசாதங்களையே சாப்பிடு

முகர ஆசைப்பட்டால், மனம் கமழும் பல வித பூக்களால் தெய்வத்துக்கு அர்ச்சனை செய்து அந்த பிரசாதத்தை நுகர்ந்து கொள்.

தொட ஆசைப்பட்டால், உன் வீட்டிலேயே கணபதி, முருகன், கிருஷ்ணர், ராமர், சிவன் என்று மூர்த்திகளை ஸ்வாமி அறையில் வைத்து, அவர்களுக்கு பக்தியுடன் நீயே தொட்டு தொட்டு அபிஷேகம், அலங்காரம் செய். 

நல்லது கெட்டது, பாவ புண்ணிய வித்தியாசம் அறிய உனக்கு கொடுக்கப்பட்ட இந்த 6வது அறிவை தெய்வத்தை நோக்கி மேல் நோக்கி திருப்பு' 

என்று சொல்கிறது..

எப்பொழுது மிருகத்தை விட அதிகப்படியாக, மனிதனுக்கு வாக்கும், 6வது அறிவும் கொடுக்கப்பட்டதோ, அதிலிருந்தே, 'விலங்குகள் அனுபவிக்கும் சுகத்தை விட,  மனிதனுக்கு அதிக சுகம் கொடுக்க பரமாத்மாஆசைப்படுகிறார்! என்று புரிந்து கொள்', 

என்று சொல்கிறது..

மிருகங்களுக்கு நல்லது கெட்டது பிரிக்கும் விசார புத்தி இல்லை. அதனால் அவைகளுக்கு பாபமும் சேர்வதில்லை. புண்ணியமும் சேருவதில்லை. 

அதன் லட்சியம் சாப்பிடுவதோடு (நாக்கு), உறவு (தொடுவது) கொள்வதோடு முடிந்து விடுகிறது. 

சுகத்தை அனுபவிக்கிறோம் என்று கூட புரிந்து கொள்ள தெரியாது. 

மரணம் நிச்சயம். மீண்டும் ஒரு விலங்காகவே பிறந்து விடுகிறது.

மகான்களின் திருவடி பட்டால், மகான்கள் கருணையோடு ஒரு விலங்கையோ, மரத்தையோ பார்த்தால், அவர்களின் ஆசையை நிறைவேற்ற, தெய்வம் இந்த ஆத்மாக்களுக்கு மனித பிறவி தருகிறது..

மகான்கள் பாதம் எங்கும் பட வேண்டும் என்பதால் தான், பொதுவாகவே சந்நியாசிகள், மகான்கள் பல ஊர்களுக்கு செல்கிறார்கள். 

அவர்கள் பாத தூளி பட்ட, அவர்கள் பார்வையில் பட்ட மரங்கள், செடி கொடிகள், விலங்குகள், பறவைகள் அனைத்துக்கும், அடுத்த ஜென்மமாக மனித பிறவி கிடைக்கிறது.

மிருகத்தை காட்டிலும், வாக்கு கொடுத்தும், விசார புத்தி கொடுத்தும், மிருகத்தை விட அதிக சுகம் ஒரு மனிதன் அனுபவிக்கவில்லை என்றால், அதற்கு காரணம் கீழ் நோக்கிய லட்சியங்களே!

விலங்கும் உணவுக்காக அலைகிறது. கொஞ்சம் கஷ்டப்படுகிறது. 

கிடைக்காமல் போனாலும் வேதனை அடைவதில்லை.. தேடிக்கொண்டே இருக்கிறது.

இன்று உணவு கிடைத்தால் சாப்பிட்டு விட்டு அமைதியாக இருந்து விடுகிறது. நாளை கிடைக்குமா? என்று கவலைப்படுவது இல்லை.

மனிதனும் தன் லட்சியமாக உணவுக்காகவே அலையும் போது, விசார புத்தி இருப்பதால், கிடைக்கவில்லையென்றால் வேதனை படுகிறான். 

இன்று கிடைத்தாலும், நாளை கிடைக்குமா? என்று வேதனை படுகிறான்.

இது போல, 

உலக விஷயங்களை மிருகம் போல சுவைக்கவும், கேட்கவும், முகரவும், பார்க்கவும், தொடவும் லட்சியமாக கொள்ளும் போது, 

விசார புத்தி (6வது அறிவு) இவனுக்கு இருப்பதால், 'போதவில்லையே!!' என்று தோன்றி, விலங்கு அனுபவிக்கும் சுகத்தை கூட அனுபவிக்க முடியாமல், வேதனையில் மூழ்கி கிடக்கிறான். 

அடுத்த பிறவியாக சில ஆத்மாக்கள், மீண்டும் விலங்காகவோ, மரமாகவோ பிறந்து, மீள முடியாத சம்சார சூழலில் சிக்கி விடுகிறார்கள்.

4000 திவ்ய பிரபந்தங்கள், நாயன்மார் கொடுத்த அள்ளி கொடுத்த பதிகங்கள், தமிழ் மொழியில் உள்ளது.

மூல ராமாயணம் வால்மீகி எழுதினார்.  

ஆபஸ்தம்ப சூத்திரம் (formula), நாரத பக்தி சூத்திரம் என்று பல வித சூத்திரங்கள் சம்ஸ்க்ரித மொழியில் உள்ளது.

கணாத ரிஷி சொன்ன சூத்திரத்தை அப்படியே நியூட்டன் சொல்கிறான். ஆனால் நமக்கு தெரியவில்லை.

இவை படித்து புரிந்து கொள்ள, 

அனைவரும் 'ஒரு வருடமாவது' தன் வாழ்க்கையை சங்க தமிழ் கற்கவும், சம்ஸ்க்ரிதம் கற்கவும் செலவு செய்ய வேண்டும்.. 

இதை பல முறை, காஞ்சி மஹா பெரியவர். ஹிந்துக்களுக்கு சொல்லி இருக்கிறார். 

ஆனந்த விகடன், கல்கி படிப்பதால், நம் நோக்கம் மேல் நோக்கி செல்லாது.. 

கொஞ்சம் கஷ்டப்பட்டு குறைந்த பட்சம் சங்கதமிழ் மொழியையும், சம்ஸ்க்ரித மொழியையும் கற்று கொண்டு விட்டால், 

அனைவரும் ஆராய்ச்சியாளர்கள் ஆகி விடலாம்.

அனைவரது சிந்தனையையும் 4000 திவ்ய பிரபந்தமும், பதிகங்களும் தானே உயர்த்தி கொண்டு சென்று விடும்.

வேத மந்திரங்கள் அர்த்தம் தானாக புரிந்து விடும். 

அர்த்த விவாதங்கள் ஏற்படும். ஆன்மீக வளர்ச்சி ஏற்படும்.

கணாத ரிஷி சொன்னதை நியூட்டன் சொன்னான்.. அது போல பொதிந்து கிடக்கும் பல ரகசியங்கள் நமக்கு புரிய ஆரம்பிக்கும்.

நம் மூதாதையர்கள், 

மண்ணை தங்கமாக்கியது எப்படி? என்ற ஆராய்ச்சிகள் தொடங்கும்.

12 லட்சம் வருடம் முன், த்ரேதா யுகத்தில் நடந்த ராமாயணம், வானில் பறக்கும் புஷ்பக விமானத்தை (flight) பற்றி சொல்கிறது. 

இதன் வேத சூத்திரங்களை தொலைத்து இருக்கிறோம் இன்று.

கோவில்கள், அதன் சிற்பங்களை பார்த்தால் தலை சுற்றுகிறது.. 

அதனை வடித்த சிற்பி படித்த. சிற்ப வேத சாஸ்திரம் இன்று புரியவில்லை, காணவில்லை.

இன்று அனைவரும் அம்பு தயாரித்து பானம் விடுவது எப்படி? என்று கற்று கொள்கிறார்கள்.. 

சாதாரணமான பானங்கள் பயன்படாத போது, பலவித அஸ்திரங்கள் (bomb) பயன்படுத்தி பல ஆயிரம் பேரை ஒரே நேரத்தில் வீழ்த்தினார் என்று சொல்கிறது.  

இதை இப்போது Atom Bomb, Nuclear Bomb என்று வெளிநாட்டவர்கள் கண்டுபிடித்து நமக்கே கொடுத்து விற்று விட்டார்கள். 

அஸ்திரங்கள் எப்படி பயன்படுத்தினார்கள்? என்ற ரகசியம், நமக்கு சம்ஸ்க்ரிதம் தெரியாததால் அழிந்து விட்டது. 

இந்த சம்ஸ்க்ரித மொழியை வெளிநாட்டவர்கள் கற்று கொண்டு, பல ரகசிய சூத்திரங்களை என்றோ திருடி கொண்டு சென்றுவிட்டனர்.

சம்ஸ்க்ரித மொழியில் ராமாயணம் எழுதிய வால்மீகி முனி "தமிழன்" என்று கூட தெரியவில்லை தமிழனுக்கு. 

அவர் பிறந்த 'அன்பில்' என்ற ஊரில் உள்ளவர்களுக்கு மட்டும் தெரிந்து இருக்கிறது.. 

அவர் முக்தி ஸ்தலம் சென்னைக்கு அருகில் உள்ள 'திருநீர்மலை' என்பதும் அங்கு இருப்பவர்களுக்கு மட்டும் தெரிகிறது.

அகத்தியர் 'தமிழ் முனி' என்று தெரிகிறது. அதே தமிழ் முனி தான், ராமபிரானுக்கு போர் சமயத்தில், எதிரிகளை வெற்றி கொள்ள 'ஆதித்ய ஹ்ருதயம்' என்ற சம்ஸ்க்ரித மந்திரம் சொன்னார் என்று தெரியவில்லை. அதன் அர்த்தமும் சம்ஸ்க்ரித மொழி தெரியாததால் புரியவில்லை.

'அறம் பொருள் இன்பம் வீடு' என்ற தமிழ் சொல் மட்டும் தெரிகிறது. 

'தர்ம, அர்த்த, காம, மோக்ஷ' என்று அதே வரிசையில் சமஸ்க்ரிதமும் சொல்கிறதே? என்று ஆராய்ச்சி அறிவு இல்லை.

ஆனால், மோக்ஷம் என்ற அர்த்தத்தை குறிக்கும் சொல்லுக்கு நிகரான சொல் 'விடுதலை' தானே? ஆனால் வீடு என்று குறிப்பிட்டு தமிழ் சொல்கிறதே? என்று காரணம் புரியவில்லை. 

அதன் அர்த்தத்தை விளக்கும் சங்க தமிழை புரிந்து கொள்ள, தமிழன் தமிழனாக இல்லை. 

அதுபோல,

'அறம் பொருள் இன்பம் (தர்ம, அர்த்த, காம)' என்று இந்த வரிசையில் குறிப்பாக ஏன் சொன்னார்கள்? 

பொருள் தானே!! மிக மிக முக்கியம்.. 

'பொருள் இன்பம் அறம்  (அர்த்த, காம, தர்ம)' என்று சொல்லி இருக்கலாமே? என்று யோசிக்க கூட முடியவில்லை தமிழனால்.. 

ஆராய்ச்சி செய்வதற்கு கூட சங்கதமிழ் தெரிந்து இருப்பது அவசியமாகிறது.

மிகவும் எளிதான தமிழில் எழுதப்பட்ட ஆத்திசூடிக்கும், திருக்குறளுக்கும், இன்றைய தமிழனுக்கு தமிழுக்கு தமிழ் உரை தேவைப்படுகிறது.

இதன் காரணத்தால், அர்த்தங்கள் புரியாத நிலையில், பாசுரங்கள் வெறும் பாட்டாகவே ஆகி விட்டது..

பதிகங்கள் கோவில் சுவரில் ஒதுங்கி அழிந்து கொண்டு இருக்கிறது. 

இந்த நிலை மாற வேண்டும் என்றால், மகான்கள் ஆசைப்படும் படி, அனைவரும் குறைந்தது, 

உண்மையான சங்க தமிழை அறிந்து கொள்ள முயற்சிக்க வேண்டும், 

உண்மையான சம்ஸ்க்ரித மொழியை அறிந்து கொள்ள முயற்சிக்க வேண்டும்.

இன்றைய இன்டர்நெட் காலத்தில், 

வால்மீகி ராமாயணம் சம்ஸ்க்ரித ஸ்லோகம் என்ன? அதன் சொல்லுக்கு அர்த்தம் என்ன? 

என்று கொஞ்சம் நேரம் ஒதுக்கினால், நமக்கே பல விஷயங்கள் உண்மையாகவே புரிந்து விடும்.

கணாத ரிஷி சூத்திரம் என்னென்ன? என்ன சொல்கிறார்? என்ற தேடுதல் நமக்குள் ஏற்பட்டால், பல அற்புதங்கள் நமக்கே தெரிய வரும்.

4000 பாசுரம், பதிகங்கள் என்ன சொல்கிறது?  

என்ன தமிழ் சொல் பயன்படுத்தி இருக்கிறார்கள்? 

என்று ஒரு வருடம் முயற்சி செய்தால் கூட, பல அற்புத அனுபவங்கள் நமக்குள் ஏற்படும்.

1000 வருட அந்நிய மத ஆக்ரமிப்பால், நாம் இழந்தது அதிகம்..

ஆனால், இன்றும் ஹிந்துக்கள் என்று நாம் இருக்கும் போது, மேலும் நம் ஹிந்து தர்மத்தை அழிய விட்டு விட கூடாது.

நம் சொத்துக்கள் சங்கதமிழ் மொழியில் எழுதப்பட்டு ஒளிந்து கொண்டு இருக்கிறது.

நம் சொத்துக்கள், சம்ஸ்க்ரித மொழியில்  எழுதப்பட்டு, ஆயுர் வேதம், சிற்ப சாஸ்திரம், நாரத பக்தி சூத்திரம், ஆபஸ்தம்ப சூத்திரம், கன்வ சூத்திரம், ஆதித்ய ஹ்ருதயம், கருட புராணம், வால்மீகி ராமாயணம் என்று பல வித ரூபத்தில் ஒளிந்து கொண்டு இருக்கிறது.

இதை வேரோடு அழித்து விடாமல், இன்றே நாம் தண்ணீர் ஊற்றி பாதுகாக்க முயற்சித்து விட்டால், 80 கோடி ஹிந்துக்கள் ஒன்று சேர்ந்தால், மீண்டும் மந்திரங்களை சொல்லியே அஸ்திரங்கள் தயாரித்து காட்டலாம்.

மண்ணை தங்கமாக்கலாம்.

கல் என்று நாம் நினைக்க, ஆழ்வார்களுடன் பேசிய தெய்வத்திடம் நாமும் பேச தகுதி பெறலாம்.

நமது இன்றைய கடமை: 

ஒவ்வொரு தமிழனும், ஒரு வருடமாவது 

தமிழில் தேவாரமோ, திருவெம்பாவையோ, திவ்ய பிரபந்தோமோ ஒன்றை எடுத்து கொண்டு, ஒவ்வொரு தமிழ் சொல்லுக்கும் என்ன அர்த்தம்? என்று புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

ஒவ்வொரு தமிழனும், ஒரு வருடமாவது 

தமிழன் வால்மீகி சம்ஸ்க்ரித மொழியில் கொடுத்த  ராமாயணத்தையோ, ஆயுர் வேத சம்ஸ்க்ரித வாக்கியங்களோடு உடைய ஆயுர் வேதத்தையோ, ஒன்றை எடுத்து கொண்டு, ஒவ்வொரு சம்ஸ்க்ரித சொல்லுக்கும் என்ன அர்த்தம்? என்று புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

இந்த அறிவு ஆராய்ச்சியை, 80 கோடி ஹிந்துக்களும் செய்ய ஆரம்பித்தால், ஒரு வருடத்தில் பல ரகசிய படைப்புகள் வெளி வந்து விடும்.

"ராமபிரான் சீதைக்கு சித்தப்பா" என்று ஒருவன் சொன்னால்,

"ராமபிரான் மனிதன் என்று சொன்னால்" என்று ஒருவன் சொன்னால்,

வால்மீகி ராமாயணம் படித்த புரிந்து கொண்டவர்களுக்கு, பேசுபவன், 'ராமபிரானை தன் இஷடத்துக்கு சொல்லி, மதம் மாற்ற பார்க்கிறான், நாதீகனாக்க பார்க்கிறான்' என்பது புரியும்.

நம் அறிவை வளர்த்து கொள்வதே ஹிந்துக்களாகிய நமக்கு பலம்.

இந்த அறிவை வளர்க்க, நம்மிடம் உள்ள பொக்கிஷங்கள் 'சங்க தமிழ்' ரூபத்திலும், 'சம்ஸ்க்ரித மொழி'யிலும் ஒளிந்து கிடக்கிறது.

12 லட்சம் வருடம் முன் த்ரேதா யுகத்தில், இரண்டு தமிழர்கள் "வால்மீகி" (வேடுவ ஜாதியில் பிறந்தவர்) அகத்தியர் - தமிழும் அறிந்து இருந்தார்கள், சமஸ்கரிதமும் அறிந்து இருந்தார்கள்.

காலங்கள் கடந்து அழியாமல் இன்றும் வாழ்கிறார்கள்.

இந்த அறிவை நாம் அறிய, குறைந்த பட்சம் இவர்கள் நமக்கு கொடுத்த வைத்திய முறைகளை, ராமாயணத்தை, ஒவ்வொரு சொல்லின் அர்த்தத்தோடு ஒரு வருடத்துக்குள் புரிந்து கொள்ள முயற்சி செய்து விட வேண்டும்.

நம் பெருமையை, நாமே படித்து உணர, நமக்கு கட்டாயம் சங்க தமிழ் அறிவும், சமஸ்க்ரித மொழி அறிவும் கட்டாயம் வேண்டும்.

சங்க தமிழும், சமஸ்க்ரிதமும் நமக்கு தெரிந்தால், அனைத்தும் தெரிந்து விடும்.

ராமாயணம், பாசுரங்கள், பதிகங்கள் அர்த்தம் புரிந்து கொண்டு படிக்க, முதுகு நிமிர்ந்து படைக்கப்பட்ட மனித பிறவி, மேல் நோக்கிய சிந்தனையை நிச்சயம் இறை அருளால் பெற்று விடும்.

இறை அருள் பெறும் போது, விலங்குகள் அனுபவிக்கும் சுகத்தை காட்டிலும், ஆனந்தம் நமக்கு கிட்டும்.

Vishnu sahasranamam (விஷ்ணு சஹஸ்ரநாமம் / श्रीविष्णु सहस्रनाम स्तोत्रम्) lyrics in english, Tamil, Sanskrit - Simply Readable for Everyone..

श्रीविष्णु सहस्रनाम स्तोत्रम्

விஷ்ணு சஹஸ்ரநாமம்

Vishnu Sahasranaamam

शुक्लाम् बरधरं विष्णुम् शशि वर्णं चतुर भुजं |

प्रसन्न वदनं ध्यायेत् सर्व विघ्नोप शान्तये  ‖

சுக்லாம் பரதரம் விஷ்ணும்

ஸசி வர்ணம் சதுர்புஜம் |

ப்ரஸன்ன வதனம் த்யாயேத்

ஸர்வ-விக்னோப ஸாந்தயே || 1

Shuklaam-baradharam Vishnum

shashi Varnam chaturbhujam |

Prasanna vadh  anam dhyayet

sarva vignopa-shanthaye ||

यस्य द्विरद वक्त्राद्याः पारि षद्याः परः शतम् ।

विघ्नं निघ्नन्ति सततं विष्वक् सेनं तमाश्रये ॥

யஸ்ய த்விரத வக்த்ராத்யா:

பாரி ஷத்யா: பர: ஸதம் |

விக்னம் நிக்னந்தி ஸததம்

விஷ்வக் ஸேநம் தமாஸ்ரயே || 2

yasya dhviradha vakth raadhyaa

paari shadhyaa para sadham |

vignam nignanthi sadhadham

visvak senam thamaasraye ||

व्यासं वसिष्ठ नप्तारं शक्तेः पौत्रम् अकल्मषम् ।

पराशरात् मजं वन्दे शुकतातं तपो निधिम् ॥

வ்யாஸம் வஸிஷ்ட நப்தாரம்

ஸக்தே: பௌத்ரம் அகல்மஷம் |

பராசராத் மஜம் வந்தே

ஸுக-தாதம் தபோ நிதிம் || 3

Vyaasam vashista-napthaaram

shakteh poutramam akalmasham |

Paraasharaath majam vande

shuka thaatam thapo nidhim |

व्यासाय विष्णुरूपाय व्यास रूपाय विष्णवे ।

नमो वै ब्रह्म निधये वासिष्ठाय नमो नमः ॥

வ்யாஸாய விஷ்ணு ரூபாய

வ்யாஸ ரூபாய விஷ்ணவே |

நமோ வை ப்ரஹ்ம நிதயே

வாஸிஷ்டாய நமோ நம : || 4

Vyaasaya vishnu roopaya

vyaasa roopaya vishnave |

Namo vai brahma nidhaye

vaashistaaya namo namah ||

अविकाराय शुद्धाय नित्याय परमात्मने ।

सदैक रूप रूपाय विष्णवे सर्व जिष्णवे ॥

அவிகாராய ஸுத்தாய

நித்யாய பரமாத்மனே |

ஸதைக ரூப ரூபாய

விஷ்ணவே ஸர்வ ஜிஷ்ணவே || 5

Avikaaraaya shudh dhaaya 

nithyaaya paramaath mane |

Sadhaika roopa roopaya

vishnave sarva jishnave ||

यस्य स्मरण मात्रेण जन्म संसार बन्धनात् ।

विमुच्यते नमस् तस्मै विष्णवे प्रभ विष्णवे ॥

யஸ்ய ஸ்மரண மாத்ரேண

ஜன்ம ஸம்ஸார பந்தனாத் |

விமுச்யதே நமஸ் தஸ்மை

விஷ்ணவே ப்ரப விஷ்ணவே || 6

Yasya smarana-maatrena

janma-samsaara bhandanaath |

Vimuchyate namas thasmai

vishnave praba-vishnave ||

ॐ नमो विष्णवे प्रभ विष्णवे ।

ஓம் நமோ விஷ்ணவே ப்ரப விஷ்ணவே

Om namo vishnave praba vishnave

श्री वैशम्पायन उवाच -- ஸ்ரீ வைஸம்பாயன உவாச 

VAISHAMPAAYANA UVACHA

श्रुत्वा धर्मान शेषेण पावनानि च सर्वशः ।

युधिष्ठिरः शान्त नवं पुनरे वाभ्य भाषत ॥

ஸ்ருத்வா தர்மான ஸேஷேண

பாவநாநி ச ஸர்வஸ: |

யுதிஷ்ட்டிரஸ் ஸாந்த நவம்

புனரே வாப்ய பாஷத || 7

Shrutvaa dharmaana seyshena

paavanaani cha sarvashah |

Yudhishtiras shaantha navam

punare vaabhya-bhaashata ||

युधिष्ठिर उवाच - யுதிஷ்ட்டிர உவாச

YUDHISHTHIRA UVACHA

किमेकं दैवतं लोके किं वाप्येकं परायणम् ।

स्तुवन्तः कं कमर्चन्तः प्राप्नुयुर् मानवाः शुभम् ॥

கிமேகம் தைவதம் லோகே

கிம் வாப்யேகம் பராயணம் |

ஸ்துவந்த: கம் கமர்சந்த:

ப்ராப்னுயுர் மானவா: சுபம் || 8

Kimeykam dhaivatham lokey

kim vaap yekam paraayanam |

Sthuvantha kam kamar chanthah

praapnuyur maanavaah-shubham ||

को धर्मः सर्व धर्माणां भवतः परमो मतः ।

किं जपन् मुच्यते जन्तुर् जन्म संसार बन्धनात् ॥

கோ தர்ம: ஸர்வ தர்மாணாம்

பவத: பரமோ மத: |

கிம் ஜபன் முச்யதே ஜந்துர்

ஜன்ம ஸம்ஸார பந்தனாத் || 9

Ko dharmah sarva-dharmaanaam 

bhavatah paramo mathah |

Kim japan muchyate janthuh 

janma samsaara-bandhanaath ||

भीष्म उवाच --- ஸ்ரீ பீஷ்ம உவாச

BHISHMA UVACHA

जगत् प्रभुं देव देवम् अनन्तं पुरुषोत्तमम् ।

स्तुवन् नाम सहस्रेण पुरुषः सत तोत्थितः ॥ १०॥

ஜகத்‌ ப்ரபும்‌ தேவதேவம்‌

அனந்தம் புருஷோத்தமம் |

ஸ்துவந் நாம ஸஹஸ்ரேண

புருஷ: ஸத தோத்தித: || 10

Jagath-prabhum deva-devam 

anantam purushothamam |

Sthuvan naama-sahasrena 

purushah satha thoththitah ||

तमेव चार्चयन् नित्यं  भक्त्या पुरुष मव्ययम् ।

ध्यायन् स्तुवन् नमस्यंश्च यजमानस् तमेव च ॥ ११॥

தமேவ சார்சயந்‌ நித்யம்

பக்த்யா புருஷ மவ்யயம்‌ |

த்யாயன்‌ ஸ்துவந்‌ நமஸ்யம்ஸ்ச

யஜமானஸ் தமேவ ச || 11

Thameyva chaarchayan nithyam 

bhakthyaa purusha mavyayam |

Dhyaayan sthuvan namas-yamschha 

yajamaanas thameyva cha ||

अनादि निधनं विष्णुं सर्व लोक महेश्वरम् ।

लोकाध्यक्षं स्तुवन् नित्यं सर्व दुःखा तिगो भवेत् ॥

அனாதி நிதனம் விஷ்ணும்‌

ஸர்வ லோக மஹேஸ்வரம்‌ |

லோகாத் யக்ஷம்‌ ஸ்துவந் ‌நித்யம் 

ஸர்வ துக்கா திகோ பவேத் || 12

Anaadhi-nidhanam vishnum 

sarva loka maheshvaram |

Lokaadh yaksham sthuvan nithyam 

sarva dhuhkhaa thigo bhavet ||

ब्रह्मण्यं सर्व धर्मज्ञं लोकानां कीर्ति वर्धनम् ।

लोकनाथं महद् भूतं सर्व भूत भवोद्भवम् ॥ १३॥

ப்ரஹ்மண்யம்‌ ஸர்வ தர்மஜ்ஞம்‌

லோகானாம் கீர்த்தி வர்த்தனம்‌ |

லோக நாதம்‌ மஹத் பூதம்‌

ஸர்வபூத பவோத்பவம் || 13

Brahmanyam sarva-dharmagyam

lokaanaam keerthi-vardhanam |

Lokanaatham mahath bhootham

sarva bhootha-bhavodh-bhavam ||

एष मे सर्व धर्माणां धर्मो धिकतमो मतः ।

यद् भक्त्या पुण्डरीकाक्षं स्तवै रर्चेन् नरः सदा ॥ १४॥

ஏஷ மே ஸர்வ தர்மாணாம் 

தர்மோ திகதமோ மத: |

யத் பக்த்யா புண்டரீகாக்ஷம்‌ 

ஸ்தவை ரர்சேந் நர:ஸதா || 14

Yesha mey sarva-dharmanaam 

dharmo-dhikathamo mathah |

Yadh bhaktyaa pundaree-kaaksham 

sthavai rarchen nara sadhaa ||

परमं यो महत् तेजः परमं यो महत् तपः ।

परमं यो महद् ब्रह्म परमं यः परायणम् ॥ १५॥

பரமம்‌ யோ மஹத்‌ தேஜ:

பரமம்‌ யோ மஹத் தப: |

பரமம்‌ யோ மஹத்‌ ப்ரஹ்ம

பரமம்‌ ய:பராயணம் || 15

Paramam yo mahath tejaha

paramam yo mahath tapaha |

Paramam yo mahath-brahma

paramam yah paraayanam ||

पवित्राणां पवित्रं यो मङ्गलानां च मङ्गलम् ।

दैवतं दैवतानां च भूतानां यो अव्ययः पिता ॥

பவித்ராணாம்‌ பவித்ரம்‌ யோ 

மங்களானாம்‌ ச மங்களம் |

தைவதம்‌ தைவதானாம் ச 

பூதானாம் ‌யோ அவ்யய: பிதா || 16

Pavithraanaam pavitram yo 

mangalaanaam cha mangalam |

Daivatham daivathaanaam cha 

bhoothaanaam yo avyayah pithaa ||

यतः सर्वाणि भूतानि भवन्त्यादि युगागमे ।

यस्मिंश्च प्रलयं यान्ति पुनरेव युगक्षये ॥ १७॥

யத: ஸர்வாணி பூதானி

பவந்த் யாதி யுகாகமே |

யஸ்மிம்ஸ் ச‌ ப்ரலயம்‌ யாந்தி

புனரேவ யுகக்ஷயே || 17

Yathah sarvaani bhoothaani

bhavanth yaadhi yugaagamey |

Yasmims cha pralayam yaanthi

punareva yugakshaye ||

तस्य लोक प्रधानस्य जगन् नाथस्य भूपते ।

विष्णोर् नाम सहस्रं मे श‍ृणु पाप भया पहम् ॥ १८॥

தஸ்ய லோக ப்ரதானஸ்ய

ஜகன் நாதஸ்ய பூபதே |‌

விஷ்ணோர்‌ நாம ஸஹஸ்ரம் ‌மே 

ஸ்ருணு பாப பயா பஹம் || 18

Thasya loka pradhaanasya

jagan naathasya bhoopathe |

Vishnor naama-sahasram me

shrunu paapa bhayaa paham ||

यानि नामानि गौणानि विख्या तानि महात्मनः ।

ऋषिभिः परिगी तानि तानि वक्ष्यामि भूतये ॥

யானி நாமானி கெளணானி

விக்யாதானி மஹாத்மன: |

ருஷிபி: பரிகீதானி

தானி வக்ஷ்யாமி பூதயே || 19

Yaani naamaani gounaani

vikhyaa thaani mahaath manah |

Rishibhih parigee thaani

thaani vakshyaami bhoothaye ||

ऋषिर् नाम्नां सहस्रस्य वेद व्यासो महामुनिः ।

छन्दो अनुष्टुप् तथा देवो भगवान् देवकी सुतः ॥ २०॥

ருஷிர்‌ நாம்னாம்‌ ஸஹஸ்ரஸ்ய 

வேத வ்யாஸோ மஹாமுனி: ||

ச்சந்தோ அனுஷ்டுப்‌ ததா தேவோ 

பகவான்‌ தேவகீ ஸுத: || 20

Rushir-naamnaam sahasrasya 

vedha vyaaso mahaa munih |

Chchandho anushtup thathaa devoh 

bhagavaan devakee-suthah ||

अमृतां शूद्भवो बीजं शक्तिर् देवकि नन्दनः ।

त्रिसामा हृदयं तस्य शान्त्यर्थे विनियोज्यते ॥ २१॥

அம்ருதாம் ஸூத்பவோ பீஜம்‌

ஸக்திர் தேவகி நந்தன: |

த்ரிஸாமா ஹ்ருதயம்‌ தஸ்ய

ஸாந்த்யர்த்தே விநியோஜ்யதே || 21

Amruthaam-shoodhbhavo beejam

shaktir-devaki nandanah |

Trisaamaa hrudhayam thasya

shaanthyarththe viniyojyate ||

विष्णुं जिष्णुं महाविष्णुं प्रभविष्णुं महेश्वरम् ॥

अनेक रूप दैत्यान्तं नमामि पुरुषोत्तमं ॥

விஷ்ணும்‌ ஜிஷ்ணும்‌ மஹாவிஷ்ணும்‌

ப்ரப விஷ்ணும்‌ மஹேஸ்வரம்‌ |

அநேக ரூப தைத்யாந்தம்‌ 

நமாமி புருஷோத்தமம்‌ || 22

Vishnum jishnum mahaa-vishnum 

prabha-vishnum mahesvaram |

Aneka roopam daithyaantham 

namaami purushoththamam ||

अस्य श्रीविष्णोर्दिव्य सहस्रनाम स्तोत्र महा मन्त्रस्य ।

அஸ்ய ஸ்ரீ விஷ்ணோர்‌ திவ்ய

ஸஹஸ்ரநாம ஸ்தோத்ர மஹா மந்த்ரஸ்ய |

asya sree vishnor dhivya

sahasranaama sthothra mahaa manthrasya |

श्री वेद व्यासो भगवान् ऋषिः ।

अनुष्टुप् छन्दः ।

श्रीमहाविष्णुः परमात्मा श्रीमन्नारायणो देवता ।

ஸ்ரீ வேத வ்யாஸோ பகவான்‌ ருஷி:

அனுஷ்டுப்ச் சந்த: 

ஸ்ரீ மஹாவிஷ்ணு: பரமாத்மா 

ஸ்ரீமந் நாராயணோ தேவதா |

sree vedha vyaaso bagavaan rushi

anushtup chandhah

sree mahaavishnu paramaathmaa

sreeman naaraayano devathaa |

अमृतां शूद्भवो भानुरिति बीजम् ।

देवकी नन्दनः स्रष्-टेति शक्तिः ।

அம்ருதாம் ஸூத்பவோ

பானுரிதி பீஜம்‌ |

தேவகீ நந்தன:

ஸ்ரஷ்டேதி ஸக்தி:

amrudhaam soodhbavo baanuridhi beejam |

devakee nandhana srastedhi sathih ||

उद्भवः क्षोभणो देव इति परमो मन्त्रः ।

शङ्ख भृन् नन्दकी चक्रीति कीलकम् ।

உத்பவ: க்ஷோபணோ

தேவ இதி பரமோ மந்த்ர: |

ஸங்க ப்ருந்‌ நந்தகீ

சக்ரீதி கீலகம்‌ |

udhbava shobano deva iti paramo mandhrah |

sanga brun nandhakee sakreethi keelakam ||

शार्ङ्ग धन्वा गदाधर इत्यस्त्रम् ।

रथाङ्ग पाणि रक्षोभ्य इति नेत्रम् ।

ஸார்ங்க தன்வா

கதாதர இத் யஸ்த்ரம் ‌|

ரதாங்கபாணி

ரக்ஷோப்ய இதி நேத்ரம்‌ |

saarnga dhanvaa gadhaadhara ith yasthram |

radhaangapaani rakshobya iti nethram ||

त्रिसामा सामगः सामेति कवचम् ।

आनन्दं पर ब्रह्मेति योनिः ।

த்ரிஸாமா ஸாமக: ஸாமேதி கவசம்‌ |

ஆனந்தம்‌ பர ப்ரஹ்மேதி யோனி: ||

trisaamaa saamaga saamedhi kavacham |

aanandham para brahmedhi yonih ||

ऋतुः सुदर्शनः काल इति दिग्बन्धः ॥

श्रीविश्वरूप इति ध्यानम् ।

ருது: ஸுதர்ஸன: கால இதி திக்பந்த: |

ஸ்ரீவிஸ்வரூப இதி த்யானம் |‌

ruthu sudharsana kaala iti dhikbandhah |

sree viswaroopa iti dhyaanam ||

श्रीमहाविष्णु प्रीत्यर्थे सहस्रनाम जबे विनियोगः ॥

ஸ்ரீ மஹாவிஷ்ணு ப்ரீத்யர்த்தே

ஸஹஸ்ர நாம ஜபே விநியோக: ॥

sree mahaavishnu preeth yarthey

sahasra naama jape viniyogah |

ध्यानम् । த்யானம்‌ 

Dhyaanam

क्षीरो दन्वत् प्रदेशे शुचि मणि विलसत् सैकतेर् मौक्तिकानां

मालाक् लुप्ता सनस्थः स्फटिक मणि निभैर् मौक्तिकैर् मण्डिताङ्गः ।

க்ஷீரோ தன்வத்‌ ப்ரதேஸே

ஸுசிமணி விலஸத்

ஸைகதேர் மெளக்திகானாம்‌ |

மாலாக் லுப்தா

ஸனஸ்த: ஸ்ஃபடிகமணி நிபைர்‌

மெளக்திகைர்‌ மண்டிதாங்க: ||

Ksheero-dhanvath-pradheshey

suchimani vilasath saikatheyr mauktikanaam |

Maalaak-luptha-sanasthah spatikamani nibhair

maukthikair mandithaangah ||

शुभ्रै रभ्रै रदभ्रै रुपरि विरचितैर् मुक्त पीयूष वर्षैः

आनन्दी नः पुनीया दरि नलिन गदा शङ्ख पाणिर् मुकुन्दः ॥

ஸுப்ரை-ரப்ரை-ரதப்ரை-ருபரி விரசிதைர்‌

முக்த பீயூஷ வர்ஷை: |

ஆனந்தீ ந: புனீயா தரி நளின கதா

ஸங்க பாணிர்‌ முகுந்த: || 1

Shubrai-rabrai-radhabrai rupari virachithair 

muktah peeyusha-varshaih |

Aanandhee nah puneeya dhari nalina gadhaa 

shankha-paanir mukundaha ||

भूः पादौ यस्य नाभिर् वियद सुर निलश्चन्द्र सूर्यौ च नेत्रे

कर्णा वाशाः शिरोद् यौर् मुखमपि दहनो यस्य वास्तेय मब्धिः ।

பூ: பாதெள யஸ்ய நாபிர்‌

வியத ஸூர நிலஸ் சந்த்ர

ஸூர்யெள ச நேத்ரே |

கர்ணா வாஸா

ஸிரோத் யெளர்‌ முகமபி தஹனோ

யஸ்ய வாஸ்தேய மப்தி: ||

Bhooh paadhou yasya naabihr viyadha-sura

nelas chandhra-sooryau-cha-nethrey |

Karnaa-vaasaa-sirodh yaur mukamapi dhahano

yasya vaastheya-mabdhihi ||

अन्तःस्थं यस्य विश्वं सुर नर खगगो भोगि गन्धर्व दैत्यैः

चित्रं रं रम् यतेतं त्रिभुवन वपुषं विष्णु मीशं नमामि ॥ २॥

அந்தஸ்த் தம்‌ யஸ்ய விஸ்வம்‌

ஸுர நர ௧௧கோ 

போகி கந்தர்வ தைத்யை: |

சித்ரம் ‌ரம் ரம் யதேதம்

த்ரிபுவன வபுஷம்‌

விஷ்ணு மீஸம்‌ நமாமி || 2

Anthastham-yasya-vishwam-sura nara khagago

bhogi gandharva dhaithyaihi |

Chitram ram-ram yathe tham tribhuvana-vapusham

vishnu-meesham namaami ||

शान्ता कारम् भुजग शयनं पद्मनाभं सुरेशं

विश्वा धारं गगन सदृशं मेघ वर्णं शुभाङ्गम् ।

ஸாந்தாகாரம்‌ புஜக ஸயனம்‌

பத்மநாபம்‌ ஸுரேஸம்‌ |

விஸ்வாதாரம்‌ ௧௧ன ஸத்ருஸம்‌

மேகவர்ணம்‌ ஸுபாங்கம்‌ ||

Shaanthaa-kaaram bhujaga-shayanam

padma-naabham suresham |

Vishvaa-dhaaram gagana sadhrusham

mayga varnam shubhaangam ||

लक्ष्मीकान्तं कमल नयनं योगि हृद् ध्यान गम्यं

वन्दे विष्णुं भव भयहरं सर्व लोकैक नाथम् ॥ ३॥

லக்ஷ்மீகாந்தம்‌ கமல நயனம்

யோகி ஹ்ருத்-த்யான கம்யம்‌ |

வந்தே விஷ்ணும்‌ பவ பய ஹரம்‌

ஸர்வ லோகைக நாதம்‌ || 3

Lakshmi-kaantham kamala-nayanam 

yogi-hrudh dhyaana-gamyam |

Vandhe vishnum bava-bhaya-haram 

sarva-lokaika-naatham ||

मेघ श्यामं पीत कौशेय वासं

श्रीवत्साङ्कं कौस्तु भोद् भासिताङ्गम् ।

पुण्यो पेतं पुण्डरी कायताक्षं

विष्णुं वन्दे सर्व लोकैक नाथम् ॥ ४॥

மேக ஸ்யாமம்‌ பீத கெளசேய வாஸம்‌

ஸ்ரீவத்ஸாங்கம்‌ கெளஸ்து போத் பாஸி தாங்கம்‌ |

புண்யோ பேதம்‌ புண்டரீ காய தாக்ஷம்‌

விஷ்ணும்‌ வந்தே ஸ்ர்வ லோகைக நாதம்‌ || 4

Megha-shyaamam peetha-kauseya-vaasam

sree vathsaangam kausthu-bhodh-bhaasi-thaangam |

Punyo-petam pundari-kaaya thaaksham

vishnum vandhe sarva-lokaika naatham ||

(नमः समस्त भूतानाम् आदि भूताय भूभृते ।

अनेक रूप रूपाय विष्णवे प्रभ विष्णवे ॥ ५॥)

நம: ஸமஸ்த பூதானாம்‌

ஆதிபூதாய பூப்ருதே |

அனேக ரூப ரூபாய

விஷ்ணவே ப்ரப விஷ்ணவே || 5

Namah samastha bhoothaanaam

aadhi-bhoothaaya bhoobrutey |

Aneka-roopa roopaaya

vishnave prabha-vishnave ||

स शङ्ख चक्रं स किरीट कुण्डलं

सपीत वस्त्रं सरसी रुहेक्षणम् ।

सहार वक्षःस्थल शोबि कौस्तुभं

नमामि विष्णुं शिरसा चतुर्भुजम् ॥ ६॥

ஸ சங்க சக்ரம்‌ ஸ கிரீட குண்டலம்‌

ஸபீத வஸ்த்ரம்‌ ஸரஸீ ருஹேக்ஷணம்‌ |

ஸஹார வக்ஷஸ்தல சோபி கெளஸ்துபம்‌

நமாமி விஷ்ணும்‌ சிரஸா சதுர்புஜம்‌ || 6

Sa shankha-chakram-sa kireeta-kundalam

sapeetha-vasthram-sarasee ruhekshanam |

Sahaara-vakshasthala-shobi-kausthubham

namaami vishnum-sirasaa chathur bhujam ||

छायायां पारिजातस्य हेम सिंहास नोपरि

आसीन मम्बुद श्यामम् आताक्ष मलंकृतम् ।

சாயாயாம்‌ பாரிஜாதஸ்ய

ஹேம ஸிம்ஹாஸ னோபரி |

ஆஸீன மம் புத ஸ்யாமம்

ஆயதாக்ஷ மலங்க்ருதம்‌ || 7

chaayaayaam paarijaathasya

hema simhaasa nopari |

aaseena mam budha syaamam

aayathaaksha malangkrutham ||

चन्द्रा ननं चतुर् बाहुं श्रीवत्साङ्कित वक्षसं

रुक्मिणी सत्य भामाभ्यां सहितं कृष्णमाश्रये ॥ ७॥

சந்த்ரா னனம்‌ சதுர்பாஹும்‌

ஸ்ரீவத்ஸாங்கித வக்ஷஸம்‌ |

ருக்மிணீ-ஸத்ய பாமாப்யாம்‌

ஸஹிதம்‌ க்ருஷ்ண மாஸ்ரயே || 8

chandraa nanam chathur baahum

sreevath saangitha vakshasam |

rukminee sathya baamaapyaam

sahitham krishna maasraye ||

ॐ विश्वस्मै नम:

ஓம் விஸ்வஸ்மை நம:

Om visvasmai namaha

विश्वं विष्णुर् वषट्कारो भूत भव्य भवत्प्रभुः ।

भूत कृद् भूत भृद् भावो भूतात्मा भूत भावनः ॥

விஸ்வம்‌ விஷ்ணுர்‌-வஷட்காரோ

பூத பவ்ய பவத்‌ ப்ரபு: |

பூத க்ருத்‌ பூத ப்ருத்‌ பாவோ

பூதாத்மா பூத பாவன: || 1

Vishvam vishnur vashatkaaro

bhootha-bhavya bhavath-prabhuh |

Bhootha-kruth bhootha-bhrudh-bhaavo

bhoothaatma bhoota-bhaavanah ||

பூர்ணமானவன், முழுமையானவன் (விஸ்வம்)‌, அனைத்திலும் பிரவேசித்து இருப்பவன் (விஷ்ணு), அனைத்தையும் தன் வசத்தில் வைத்து இருப்பவன் (வஷட்காரோ), மூன்று உலகங்களுக்கும் எஜமானனாக இருப்பவன் (பூத பவ்ய பவத்‌ ப்ரபு:), ப்ரம்ம தேவன் கோபாலர்களை, அவர்கள் கொண்டு வந்த மாடு, பாத்திரம் உட்பட எடுத்து சென்று விட, அனைத்தையும் (உயிருள்ள, உயிரற்ற) தானே ஸ்ருஷ்டி செய்தார். எதனுடைய உதவியும் இல்லாமல், எதையும் சார்ந்து இல்லாமல், அனைத்தையும் தானே ஸ்ருஷ்டி செய்பவன், எல்லோரையும் படைத்தவன் (பூதக்ருத்), உலகங்கள் எல்லாவற்றையும் அந்தந்த இடத்தில் தாங்கி நிற்பவன் (பூதப்ருத்‌),  எல்லா பொருள்களிடமும் கூடி இருப்பவன் (பாவோ), உலகம் அனைத்துமே சரீரமாக, தான் உலகத்துக்கு ஆத்மாவாக இருப்பவன் (பூதாத்மா), அனைத்து பூதங்களின் (ஜீவன்) தேவைகளையும் கொடுத்து போஷாக்கு அளிப்பவன் (பூதபாவன:)

पूतात्मा परमात्मा च मुक्तानां परमा गतिः ।

अव्ययः पुरुषः साक्षी क्षेत्रज्ञो अक्षर एव च ॥ २॥

பூதாத்மா பரமாத்மா ச

முக்தானாம்‌ பரமா கதி: |

அவ்யய: புருஷ:‌ ஸாக்ஷீ

க்ஷேத்ரஞோ க்ஷர ஏவ ச || 2

boothaatma paramaatmaa cha

muktaanaam paramaa-gatih |

Avyayah purusha saakshee

kshetragyo-kshara eva cha ||

மிகவும் பரிசுத்தமானவன். நம் இதயத்தில் இருந்தாலும் நம் தோஷங்கள் அவனைப்பாதிப்பதில்லை (பூதாத்மா), பரம புருஷனாய், பரம் பொருளாய், கடவுளாய் இருப்பவன் (பரமாத்மா), இந்த ஸம்ஸாரத்தில், மறுபிறப்பிலிருந்து விடுதலை பெற விரும்புவோருக்கு கதியாய் இருப்பவன் (முக்தானாம் பரமா கதி:), விடுதலை அடைந்த முக்தர்களைத் தன்னிடமே வைத்திருப்பவன் (அவ்யய:), காலத்துக்கும், தேசத்துக்கும், பொருளுக்கும் கட்டுப்படாதவன் (புருஷ:), நாம் பேசுவதையும்,செய்வதையும் அறிந்தவன் (ஸாக்ஷீ), எல்லா உலகங்களுக்கும் சொந்தக்காரன். அதிபதி (க்ஷேத்ரஞ), குறையாதவன். அனுபவிக்க அனுபவிக்க தெவிட்டாதவன் (அக்ஷர)

योगो योग विदां नेता प्रधान पुरुषेश्वरः ।

नारसिंह वपुः श्रीमान् केशवः पुरुषोत्तमः ॥ ३॥

யோகோ யோக விதாம்‌ நேதா

ப்ரதான புருஷேஸ்வர: |

நாரஸிம்ஹ வபு: ஸ்ரீமான்

கேசவ: புருஷோத்தம: || 3

Yogo yoga-vidhaam nethaa 

pradhaana purusheshvarah |

Naarasimha vapu shreeman 

keshavah purushothamah ||

மோக்ஷம் தந்து நம்மை சேர்த்துக் கொள்பவன் (யோக:), நாம் செய்யும் காரியங்களுக்கு பலன் அளிப்பவன் (யோகவிதாம் நேதா:), ப்ரக்ருதியை, இயற்கையை நடத்திச் செல்பவன் (ப்ரதான புருஷேஸ்வர:), மனிதனாயும் சிங்கமாயும் சேர்த்து, வேண்டும் உருவம் எடுக்கும் சக்தி உள்ளவன் (நாரஸிம்ம வபு:), எந்த உருவம் எடுத்தாலும், மிக்க அழகுடையவன் (ஸ்ரீ மான்:), பிரம்மனுக்கும் தலைவன். அழகான திருமுடி உடையவன் (கேசவ:), புருஷர்களில்  சிறந்தவன்: தான் ஒருவனே புருஷன் என்ற பெருமை உடையவன் (புருஷோத்தம:)

सर्वः शर्वः शिवः स्थाणुर् भूतादिर् निधि रव्ययः ।

सम्भवो भावनो भर्ता प्रभवः प्रभु रीश्वरः ॥ ४॥

ஸர்வ: சர்வ: சிவ: ஸ்தாணுர்‌

பூதாதிர்‌ நிதி ரவ்யய: |

ஸம்பவோ பாவனோ பர்தா

ப்ரபவ: ப்ரபு ரீஸ்வர: || 4

Sarvah sarvah shivah sthaanoor

bhoothadir nidhi ravyayah |

Sambhavo bhaavano bharthaa

prabhavah prabhu reeshvarah ||

எல்லா படைப்புகளுமாய் இருப்பவன் (ஸர்வ:), நம் தோஷங்களை விலக்குபவன் (சர்வ), மங்களத்தை அளி்ப்பவன் (சிவ:), நிலை நிற்கும் பலனைத் தருபவன் (ஸ்தாணு:), எல்லோராலும்  விரும்பப்படுபவன் (பூதாதி:), அழிவற்ற நிதியாய், வைத்த மாநிதியாய், பொக்கிஷாமாய் இருப்பவன் (நிதிரவ்யய:), ஸம்பவாமி யுகே யுகே என்று அவ்வப்போது அவதாரம் செய்பவன் (ஸம்பவ:), நம்முள் பக்தியை வளரச்செய்து நம்மை உயர்த்துபவன்  (பாவன:), நம்மை ஆதரித்து போஷிப்பவன் (பர்தா:), தன் இச்சையாலே ஸங்கல்பத்தாலே சிறப்பான அவதாரங்கள் செய்பவன் (ப்ரபவ:), மிருகமாய்,மனிதனாய்  அவதரித்தாலும் தனது மேன்மை குறையாதவன் (ப்ரபு : ), வ்யூஹ, விபவ, அர்ச்சா அவதாரத்திலும் ஈச்வரத் தன்மையோடு இருப்பவன் (ஈச்வர :).

स्वयम्भूः शम्भु रादित्यः पुष्क राक्षो महास्वनः ।

अनादि निधनो धाता विधाता धातु रुत्तमः ॥ ५॥

ஸ்வயம்பூ‌ ஸம்பு-ராதித்ய:

புஷ்க ராக்ஷோ மஹாஸ்வன: |

அநாதி நிதனோ தாதா

விதாதா தாதுர் உத்தம:|| 5

Swayambhoo shambhu raadhithyah

pushka raaksho mahaa-svanah |

Anaadi nidhano dhaathaa

vidhaathaa dhaatur uththamah ||

நம் மீது உள்ள கருணையாலே தானே அவதரிப்பவன் (ஸ்வயம் பூ:), தன் அழகிய உருவத்தாலும், நற்குணங்களாலும் நம் மனதை கவர்பவன் (சம்பு:), சூர்ய மண்டலத்தின் நடுவே இருந்து நமக்கு ஒளி தருபவன் (ஆதி்த்ய:), செந்தாமரை  கண்களை உடையவன் (புஷ்கராக்ஷ:), வேத ஒலியால் பூஜிக்கப்படும் திருநாமத்தை உடையவன் (மஹாஸ்வன்:), ஆதியும் அந்தமும் இல்லாதவன். முதலும் முடிவும் அற்றவன் (அநாதி நிதன:), எல்லோரையும் ஸ்ருஷ்டி செய்பவன் (தாதா:), பிரம்மனையும்  படைத்தவன் (விதாதா:), தான் படைத்த எல்லாவற்றையும் விட சிறந்தவன் (தாதுர் உத்தம:)

अप्रमेयो हृषीकेशः पद्मनाभो अमर प्रभुः ।

विश्व कर्मा मनुस् त्वष्टा स्थविष्ठः स्थविरो ध्रुवः ॥ ६॥

அப்ரமேயோ ஹ்ருஷீகேஸ:

பத்மநாபோ அமர ப்ரபு: |

விஸ்வகர்மா மனுஸ்‌ த்வஷ்டா

ஸ்தவிஷ்ட: ஸ்தவிரோ த்ருவ: || 6

Aprameyo hrushee-keshah 

padhmanaabho-amara-prabhuh |

Vishva-karmaa manus thvastaa 

sthavishtah sthaviro dhruvah ||

நம் அறிவுக்கு எட்டாத பெருமைகளை உடையவன் (அப்ரமேய:), நமக்கு கண், கை, கால் முதலிய இந்த்ரியங்களைக் கொடுத்தவன் (ஹ்ருஷீகேச:), தன் தொப்புள் கொடியில் தாமரையை உடையவன் (பத்ம நாப: ), நமக்கு காற்று, மழை, ஒளி இவைகளைக் கொடுக்கும் தேவர்களை நடத்திச் செல்லும் தலைவன் (அமர ப்ரபு:), உலகங்களை அமைத்தவன் (விஸ்வகர்மா:), மனதில் எண்ணியவாறே ஸ்ருஷ்டிப்பவன் (மனு:), உருவமற்ற விந்துகளுக்கு உருவத்தைக் கொடுக்கும் சிற்பி (த்வஷ்டா:), சிறியதாக தோன்றியவற்றைப் பெரியதாக்குபவன் (ஸ்தவிஷ்ட:), எக்காலத்திலும் அழியாதிருப்பவன் (ஸ்தவிர:), காலத்தால் மாறும் நம்மைப் போல் அல்லாது மாறாதிருப்பவன் (த்ருவ:)

अग्राह्यः शाश्वतः कृष्णो लोहिताक्षः प्रतर्दनः ।

प्रभूतस् त्रिक कुब्धाम पवित्रं मङ्गलं परम् ॥ ७॥

அக்ராஹ்ய: சாஸ்வத: க்ருஷ்ணோ

லோஹிதாக்ஷ: ப்ரதர் தன: |

ப்ரபூதஸ்‌ த்ரிக குப்தாம

பவித்ரம்‌ மங்களம்‌ பரம்‌ || 7

Agraahyah shaashvatah krishno 

lohithaakshah prathar dhanah |

Prabhoothas trika kubdhaama 

pavithram mangalam param ||

நம் புலன்களுக்கு புலப்படாதவன் (அக்ராஹ்ய:), ஓய்வில்லாத ஜகத் கார்யங்களைச் செய்தவன் (ஸாஸ்வத:), லீலைகள் செய்பவன், ஆனந்தமயன், ஆனந்தத்துக்கு இருப்பிடமானாவன் (க்ரு‌ஷ்ண),  நம் மீதுள்ள வாத்ஸல்யத்தால் அன்பினால் கண்களில் கருணை என்ற நீர் கோத்து, சிவந்த கண்களை பெற்றவன் (லோஹி தாக்ஷ :), ப்ரளய காலத்தில் நம்மைத் தன் வயிற்றில் வைத்துக் காப்பவன் (ப்ரதர்தன:), அளவற்ற செல்வம் உடையவன் (ப்ரபூத:), த்ரிபாத் விபூதி எனப்படும் பரமபதத்தை தன் இல்லமாகக் கொண்டவன் (த்ரிக குப்தாமா), தானும் பரிசுத்தனாய், பக்தர்களையும் பரிசுத்தமாக்குபவன் (பவித்ரம்:), மங்கள குணங்களே நிரம்பியவன் (மங்களம்பரம்)

ईशानः प्राणदः प्राणो ज्येष्ठः श्रेष्ठः प्रजापतिः ।

हिरण्य गर्भो भू गर्भो माधवो मधुसूदनः ॥ ८॥

ஈஸான: ப்ராணத: ப்ராணோ

ஜ்யேஷ்ட: ஸ்ரேஷ்ட: ப்ரஜாபதி: |

ஹிரண்ய கர்போ பூ கர்போ

மாதவோ மதுஸூதன:|| 8

Eeshaanah praanadhah praano

jyeshtah shreshtah prajaapathih |

Hiranya-garbho bhoo-garbho

maadhavo madhu-soodanah ||

உலகங்களையெல்லாம் அடக்கி ஆள்பவன் (ஈஸான :), தன்னை எக்காலமும் அனுபவிக்கும் சக்தியைக் கொடுப்பவன் (ப்ராணத:), தன்னை நேசிப்பவர்க்கு உயிராய் இருப்பவன் (ப்ராண:), எவ்வுயிர்க்கும் முதல்வன் (ஜ்யேஷ்ட:), மிக்க மேன்மையானவன் (ஸ்ரே‍ஷ்ட:), ப்ரக்ரு‌ஷ்ட ஜன்மமுடைவர்களான நித்ய ஸுரிகளுக்கும்  தலைவன் (ப்ராஜபதி:), பொனுலகமான பரமபதத்தில் வாழ்பவன் (ஹ்ரண்யகர்ப:), நம் பூமியை தன்னுள் வைத்து காப்பவன் (பூ கர்ப),மஹாலக்ஷ்மியைப் பெற பாற்கடலையே கடைந்த ஸ்ரீ வல்லபன் (மாதவ), அரக்கர் போன்ற நம் இந்திரியங்களை வெல்ல கதியாய் இருப்பவன் (மதுஸுதன: )

ईश्वरो विक्रमी धन्वी मेधावी विक्रमः क्रमः ।

अनुत्तमो दुराधर्षः कृतज्ञः कृति रात्मवान् ॥ ९॥

ஈஸ்வரோ விக்ரமீ தன்வீ

மேதாவீ விக்ரம: க்ரம: |

அனுத்தமோ துராதர்ஷ:

க்ருதக்ஞ: க்ருதி: ஆத்மவான்|| 9

Eeshvaro vikramee dhanvee

medhaavee vikramah kramah |

Anuththamo dhuraa-dharshah

kruthagyah kruthi-raathmavaan ||

எல்லோருக்கும் ஸ்வாமியாய் இருப்பவன் (ஈஸ்வர:), எத்  தடைகளையும் போக்கும் பராக்ரம் உடையவன் (விக்ரமீ:), வில்லை திவ்ய ஆயுதமாக தன் திருக்கையில் தரித்துள்ளனர் (தன்வீ:), எங்கும் நடந்ததும், நடப்பதும், நடக்கப்போகும் அறிந்த ஸர்வக்ஞன் (மேதாவீ:), கருடாழ்வானை தன் வாஹனமாகக் கொண்டவன் (விக்ரம:), எங்கும் வ்யாபித்து எல்லாவற்றையும் தனதாக கொண்டவன் (க்ரம:), தனக்கு மேம்பட்டவர் யாரும் இல்லாதவன் (அனுத்தம:), கடல் போன்று கலக்கம் ஏதுமில்லாது, தெளிந்த ஸ்வாபம் உடையவன் (துராதர்ஷ:), தன் பக்தர்களுக்கு கடன்பட்டவனாக தன்னை நினைத்திருப்பவன் (க்ருதக்ஞ:), தன்னிடம் பக்தி கொள்ளும்படியான மனதை நமக்கு கொடுப்பவன் (க்ருதி:), நம் ஆத்மாவுக்குள் அந்தராத்மாவாய் இருப்பவன் (ஆத்மவான்)

सुरेशः शरणं शर्म विश्वरेताः प्रजाभवः ।

अहः संवत्सरो व्यालः प्रत्ययः सर्व दर्शनः ॥ १०॥

ஸுரேச: ஸரணம்‌ சர்ம

விஸ்வ ரேதா: ப்ரஜாபவ: |

அஹ:‌ ஸம்வத்ஸரோ வ்யால:

ப்ரத்யய: ஸர்வ தர்ஸன: || 10

Suresha sharanam sharma 

vishva-rethaah prajaa-bhavah |

Ahah samvathsaro vyaalah 

prathyaya sarva-darshanah ||

ப்ரம்மா முதலிய தேவர்களுக்கும் தலைவனாக இருப்பவன் (ஸுரேச:), நாம் முக்தி பெற உபாயமாய் இருப்பவன் (சரணம்:), நமக்கு பகலாய் இருந்து நம் வாழ்க்கைக்கு ஒளி தருபவன் (அஹ:), நம்முள் அந்தராத்மாவாய் நன்கு வசிப்பவன் (ஸம்வத்ஸர:), தன்னை அண்டினார்க்கு அபயம் கொடுத்து அருளுபவன் (வ்யாள:), நம்ப தகுந்தவன். தன்னைச் சரணம் அடைந்தவர்களை நல்வழி நடத்துபவன்  (ப்ரத்யய), மெள்ள மெள்ள, தன் மகிமைகள் எல்லாவற்றையும் நமக்கு காட்டுபவன்  (ஸர்வதர்சன:)

अजः सर्वेश्वरः सिद्धः सिद्धिः सर्वादि रच्युतः ।

वृषा कपिर मेयात्मा सर्व योग विनिःसृतः ॥ ११॥

அஜஸ்: ஸர்வேஸ்வர: ஸித்த:

ஸித்திஸ்:‌ ஸர்வாதி ரச்யுத: |

வ்ருஷா கபிர மேயாத்மா

ஸர்வ யோக வினிஸ்ருத: || 11

Ajas sarveshvaras siddhah 

siddhi sarvaadhi rachyuthah |

Vrukshaa kapira meyaathmaa 

sarva-yoga vinih-sruthah ||

தன்னை அடையவொட்டாமல் தடுக்கும் இடையூறுகளை போக்குபவன் (அஜ:), தன்னைப் பற்றியவர்களைத் தானே சென்று அடைபவன் (ஸர்வேஸ்வர:), பக்தர்கள் தன்னை அடையத் தானே உபாயமாய் இருப்பவன் (ஸித்த:), தன்னை அடைய எவ்வுபாயம் மேற்கொண்டாலும் பலனளிப்பவன் (ஸித்தி:), இம்மையிலும், மறுமையிலும் நாம் வேண்டுவதை அளிப்பவன் (ஸர்வாதி:), தன்னைப் பற்றியவர்களைக் கை விடாதவன் (அச்யுத:).

वसुर् वसुमनाः सत्यः समात्मा ऽसम्मितः समः ।

अमोघः पुण्डरीकाक्षो वृषकर्मा वृषाकृतिः ॥

வஸுர்‌ வஸுமனாஸ்: ஸத்யஸ்:

ஸமாத்மா ஸம்மிதஸ் ஸம: |

அமோக: புண்டரீகாக்ஷோ

வ்ருஷ கர்மா வ்ருஷா க்ருதி: || 12

Vasur vasumaanas sathyah

samaathma sammithas samah |

Amoghah pundaree-kaaksho

vrusha-karmaa vrushaa-krutih ||

எத்தனையோ திருப்பதிகள் இருப்பினும் நம்முள் வசிப்பவன் (வஸு:), பக்தர்களை தன் சொத்தாக நினைப்பவன் (வஸுமனா:), பக்தர்களுக்கு அனுகூலமாக இருப்பவன் (ஸத்ய:), வேடுவன் குகன், ஜாம்பவான், காட்டுவாசியான சபரி, வானரர்கள் என்று வித்தியாசம் பாராதவன் (ஸமாத்மா:), பக்தர்களுக்கு கட்டுப்பட்டவன். அவர்களுக்காக தூது போயும் காப்பவன் (ஸம்மித:), தன்னை அடைந்தவர் எல்லோரிடமும் ஸமமான அன்பு வைத்துள்ளவன் (ஸம:), தன்னை அடைந்தவர் யாவருக்கும் மோகமில்லாமல் பாரபட்சம் காட்டாமல், சரண் தருபவன் (அமோக :), பக்தர்கள் அனைவருக்கும் கண்ணாய் இருக்கும் தாமரைக் கண்ணன் (புண்டரீ காக்ஷ:), நம் நலத்தை மனதில் கொண்டு நம்மை நடத்துபவன் (வ்ருஷ கர்மா:), தர்மமே உருவானவன். பரிசுத்தமானவன் (வ்ருஷா க்ருதி :)

रुद्रो बहुशिरा बभ्रुर् विश्वयोनिः शुचि श्रवाः ।

अमृतः शाश्वत स्थाणुर् वरारोहो महातपाः ॥ १३॥

ருத்ரோ பஹுசிரா பப்ருர்‌

விஸ்வயோனி: ஸுசி ஸ்ரவா: |

அம்ருத: ஸாஸ்வத ஸ்தாணுர்‌

வரா ரோஹோ மஹா தபா: || 13

Rudro bahushiraa babhruh 

vishva-yoni shuchi-shravaah |

Amrita shaashvathas sthaanur 

varaa roho mahaa-thapaah ||

பக்தர்களின் கண்களில் ஆனந்தக்கண்ணீரை பெருக செய்பவன் (ருத்ர:), ஸஹஸ்ர சீர்ஷா புருஷ: என்று பல தலைகளை உடையவன் (ப்ஹுஸிர:), உலகங்களையெல்லாம் தாங்குபவன் (பப்ரு:), அனைத்து உலகத்தோருடனும் தொடர்பு உடையவன் (விஸ்வயோனி:), அடியார்களின் ஸ்தோத்திரங்களை மனமுவந்து கேட்பவன் (ஸிசிஸ்ரவா:), பக்தர்களுக்கு அமுதமாய் தித்திப்பவன் (அம்ருத:), ப்ரும்ம ருத்ராதி தேவர்களைப் போலில்லாமல் என்றும் அழிவில்லாதவன் (ஸாஸ்வத ஸ்தாணு), தம்மை அடைந்தவர்களை மிக மேன்மையுடயவர்களாக ஆக்குபவன் (வராரோஹ:), எல்லையில்லா ஞானத்தை உடையவன் (மஹாதபா:)

सर्वगः सर्वविद् भानुर् विष्वक्सेनो जनार्दनः ।

वेदो वेद विदव्यङ्गो वेदाङ्गो वेदवित् कविः ॥ १४॥

ஸர்வக: ஸர்வவித்‌ பானுர்‌

விஷ்வக் ஸேனோ ஜநார்தன: |

வேதோ வேத விதவ் யங்கோ

வேதாங்கோ வேதவித்‌ கவி: || 14

Sarvaga sarva-vidh bhaanuh

vishva-kseno janardhanah |

Vedho vedha-vidhav yango

vedhaango vedha-vith-kavih ||

எல்லாவற்றையும் தன்னுள் வைத்திருந்து பின் அவற்றை அப்படியே ஸ்ருஷ்டிப்பவன் (ஸர்வக:), ப்ரளயத்தின் போது, எல்லாவற்றையும் மறுபடியும் தன்னுள் வைப்பவன் (ஸர்வவித்:), எல்லோரையும் படைத்தும் தான் தன் உருவில் மாறாதிருப்பவன் (பாநு:), எல்லோருக்கும் ரக்ஷகன் (விஷ்வக்ஸேன:), பக்த விரோதிகளை,தீயோர்களை அழிப்பவன் (ஜநார்தன்:), வேதங்களைத் தந்த சாஸ்த்ர ப்ரதன் (வேத:), வேதங்களை உபதேசித்தவன் (வேதவித்), வேதங்களின் அங்கங்களான ஸிக்ஷை,வ்யாக்ரணம், சந்தஸ், நிருக்தம், கல்பம், ஜோதிஷம் அனைத்துமாக தானேயாயிருப்பவன் (அவ்யங்க), வேதங்களையே தன் அங்கங்களாய் உடையவன் (வேதாங்க:), வைதீக கர்மங்களை அனுஷ்டிக்கும்படி செய்து அவைகளை தன் ஆராதனமாய் ஏற்பவன் (வேதவித்:), நம் கணகளுக்கு அப்பால் இருப்பவையையும் காண்பவன் (கவி:)

लोकाध्यक्षः सुराध्यक्षो धर्माध्यक्षः कृताकृतः ।

चतुरात्मा चतुर् व्यूहश् चतुर् दम्ष्ट्रश् चतुर्भुजः ॥ १५॥

லோகா த்யக்ஷ: ஸுரா த்யக்ஷோ

தர்மா த்யக்ஷ: க்ருதா க்ருத: |

சதுராத்மா சதுர் வ்யூஹஸ்:

சதுர்‌ தம்ஷ்ட்ரஸ்‌ சதுர் புஜ: || 15

Lokaadh yaksha suraadh yaksho

dharmaadh yakshah kruthaa-kruthah |

Chaturaathmaa chathur vyooha

chatur-dhamshtras chathur-bhujah ||

அனைத்து லோகங்களுக்கும் அத்யக்ஷன் / அதிபதி (லோகா த்யக்ஷ:), ப்ரம்ம ருத்ராதி அனைத்து தேவர்களுக்கும் தலைவன் (ஸுரா த்யக்ஷ:), ஸகல கர்மங்களுக்கும் உரிய பலனைத் தருபவர் (தர்மா த்யக்ஷ:), நித்யமான இவ்வுலக சுகங்கள்,நித்யமான மோக்ஷம் இரண்டும் தருபவன் (க்ருதா க்ருத:). வாஸுதேவன் (தன்னை மறைத்து கொண்டிருக்கும் தேவன்), ப்ரத்யும்னன் (விஷ்ணுவுக்கு ஆத்மாவாக), அனிருத்தன் (ப்ரம்மாவுக்கு ஆத்மாவாக), ஸங்கரஷன்ன் (ருத்ரனுக்கு ஆத்மாவாக) என்று உலக ச்ருஷ்டிக்காக நான்கு வ்யூஹ மூர்த்திகளானவன் (சதுராத்மா ), நான்கு  மூர்த்திகளாய் (நாராயணன், விஷ்ணு,ப்ரம்மா,ருத்ரன்) த்யானத்திலும் அனுக்ரஹிப்பவன் (சதுர் வ்யூஹ),  சிங்கம் போன்று வீர பற்களை உடையவன் (சதுர் தம்ஷ்ட்ர), திவ்ய ஆயுதங்களை ஏந்திய நான்கு திருக்கைகளை உடையவன் (சதுர் புஜ:)

भ्राजिष्णुर् भोजनं भोक्ता सहिष्णुर् जगदादिजः ।

अनघो विजयो जेता विश्वयोनिः पुनर्वसुः ॥

ப்ராஜிஷ்ணுர்‌ போஜனம்‌ போக்தா

ஸஹிஷ்ணுர்‌ ஜகதாதிஜ: |

அனகோ விஜயோ ஜேதா

விஸ்வயோனி: புனர்வஸு: || 16

Bhraajishnur bhojanam bhokthaa

sahishnur jagadhaadhijah |

Anagho vijayo jethaa

vishva-yonih punar-vasuh ||

திவ்ய ஆயுதங்களுடன் தன் சதுர்புஜத்தை பக்தர்களுக்கு காட்டி அருள்பவன் (ப்ராஜிஷ்ணு), நாம் ருசித்து உண்ணும் உணவாக நீராக தானே இருப்பவன். பக்தர்களுக்கு தன்னையே நல் உணவு போல் அனுபவிக்கக் கொடுப்பவன். (போஜனம்), தனக்கு முன்னால் வந்து நிற்கும் அனைவரையும் விழுங்கி தன் பக்தனாக ஆக்குபவன், பக்தர்கள் அன்புடன் சமர்ப்பிக்கும் ப்ரஸாதத்தை ஏற்பவன் (போக்தா). தன்னை சரணடைந்தோரின் பாபங்களை மன்னித்து அருள்பவன் (ஸஹி‌ஷ்ணு), ஆதி முதல்வன், இவ்வுலங்கள் படைக்கப்பட்டதற்கும் முன்னமேயே இருந்தவன் (ஜகதாதிஜ)தோஷங்களுள்ள நம்முள் அந்தராத்மாவாக இருந்தாலும் தோஷமற்றவன் (அனக:), நல்லோருக்கு ஜெயத்தை தருபவன் (விஜய :), நம் அறியாமைகளைப் போக்கி நம்மையும் ஜெயித்து பக்தனாக ஏற்பவன் (ஜேதா :), உலகத்துக்கு காரணமானவன் (விச்வயோனி:), பிரம்மா, சிவ: என்று எல்லோருக்குள்ளும் அந்தராத்மாவாக இருப்பவன் (புனர்வஸு:)

उपेन्द्रो वामनः प्रांशुरमोघः शुचिरूर्जितः ।

अतीन्द्रः सङ्ग्रहः सर्गो धृतात्मा नियमो यमः ॥ १७॥

உபேந்த்ரோ வாமன: ப்ராம்ஸு:

அமோக: ஸுசி ஊர்ஜித: |

அதீந்த்ர: ஸங்க்ரஹ: ஸர்கோ

த்ருதாத்மா நியமோ யம: || 17

Upendhro vaamanah praamshuh

amogha suchi roorjithah |

Atheendhra sangrahah sargo

dhruthaatmaa niyamo yamah ||

கஸ்யப முனிவரின் பிள்ளை இந்திரன். அவருடைய இளைய சகோதரனாக வாமன அவதாரம் செய்தவன். ஆதலால், உப-இந்திரனாக இருப்பவன் (உபேந்த்ர:), இந்திரனுக்கு இளையவன், குள்ளன் என்றாலும், பால் திரட்டி போனாலும் எப்படி அழகாக சுவையாக இருக்குமோ அது போல, குட்டி உருவில் தோன்றிய பேரழகன் (வாமன:), அதே அவதாரத்தில் ஓங்கி உலகளந்து வையம் கண்ட த்ரிவிக்ரமன் (ப்ராம்ஸு :), அபரிமிதமான,அளவற்ற பெருமைகளை உடையவன் (அமோக :), நமக்கு நன்மைகள் பல செய்தும், ப்ரதிபலன் எதிர்பாராத பரிஸுத்தன் (ஸுசி :), எதையும் நடத்தி காண்பிக்கும் வல்லமை படைத்தவன் (ஊர்ஜத:). இந்திரனுக்கு தம்பியாகப் பிறந்தும் அவனுக்கும் மேம்பட்டவன் (அதீந்த்ர :), அடியவர்களால் எளிதில் கிரஹிக்கப்படுபவன். உணரப்படுபவன். (ஸங்க்ரஹ :), அடியவர்களுக்காக, தானே அனைத்து அவதாரங்களும் செய்து கொள்பவன் (ஸர்வ :), எல்லா ஆத்மாக்களுக்கும் உயிரளித்து தரிப்பவன். நடத்திச் செல்பவன் (த்ருதாத்மா), காற்று, வெப்பம், கடல், பருவங்களை சீராக நடத்த தேவர்களை நியமிப்பவன் (நியம :), ஈரேழு பதிநான்கு லோகங்களையும் உள்ளிருந்து ஆள்பவன், மரணத்திற்கு அதிபதியானவன் (யம :)

वेद्यो वैद्यः सदायोगी वीरहा माधवो मधुः ।

अतीन्द्रियो महामायो महोत्साहो महाबलः ॥ १८॥

வேத்யோ வைத்ய: ஸதா யோகீ

வீரஹா மாதவோ மது: |

அதீந்த்ரியோ மஹா மாயோ

மஹோத் ஸாஹோ மஹாபல: || 18

Vedhyo vaidhya sadhaa yogee

veeraha maadhavo madhuh |

Atheendhriyo mahaa-maayo

mahoth saaho mahaa-balah ||

அடியார்களுக்கு எளியவன் (வேத்ய), நோய்களை போக்குபவன் (வைத்ய), நம்மை நினைத்து யோகத்திலிருப்பவன் (ஸதாயோகீ), வீரம் பேசும் அன்ய மதவாதிகளின் வார்த்தைகளை பொய்யாக்குபவன் (வீரஹா), மா தவத்தாலே அடையப்படும் லக்ஷ்மீ பதி (மாதவ), தேனிலும் இனியவன் (மது). புலன்களுக்கு அப்பாற்பட்டவன் (அதீந்த்ரிய:), புலன்களை இயக்கம் பெரிய மாயன். (மஹாமாய:), அடியார்க்கு நன்மை செய்வதில் ஊக்கமுடையவன் (மஹோத்ஸாஹ:), எவரின் உதவியும் இல்லாமல் அனைத்தையும் செய்து முடிக்கும் அஸஹாய சூரன் (மஹாபல:)

महाबुद्धिर् महावीर्यो महाशक्तिर् महाद्युतिः ।

अनिर् देश्य वपुः श्रीमान् अमेयात्मा महाद्रि धृक् ॥ १९॥

மஹா புத்திர்‌ மஹா வீர்யோ

மஹா ஸக்திர்‌ மஹா த்யுதி: |

அநிர் தேஸ்ய வபு: ஸ்ரீமான்

அமேயாத்மா மஹாத்ரி த்ருக்|| 19

Mahaa-buddhir-mahaa-veeryo 

mahaa-shakthir-mahaa-dhyuthih |

Anir dheshya vapu-shreemaan 

ameyaathma mahaadhri dhruk ||

நாம் நினைப்பது, நாம் செய்வதுஎல்லாம் அறிந்தவன் (மஹாபுத்தி:), அழியாத சக்தியை உடையவன் (மஹாவீர்ய:), தன் சங்கல்பத்தாலேயே உலகங்களை எல்லாம் படைத்தவன் (மஹாசக்தி:), நம் உள்ளும் புறமும் உள்ள இருளைப் போக்க வல்லவன் (மஹாத்யுதி:). உவமை சொல்ல முடியாத திருமேனியை உடையவன் (அநிர்தேஸ்ய  வபு:), பெரும் செல்வமும், அழகும், ஒளியும், ஞானமும் உடையவன் (ஶ்ரீமான் :), கணக்கற்ற திவ்ய கல்யாண குணங்கள் உடையவன் (அமேயாத்மா :), ஆமையாய் மந்தர மலையை தாங்கி, சிறுவனாய் கோவர்த்தன மலையைத் தாங்கி, தன்னை அண்டினரை மலை தூக்கியும் காப்பவன் (மஹாத்ரி த்ருத் :).

महेष्वासो महीभर्ता श्रीनिवासः सतां गतिः ।

अनिरुद्धः सुरानन्दो गोविन्दो गोविदां पतिः ॥ २०॥

மஹேஷ்வாஸோ மஹீ பர்தா

ஶ்ரீநிவாஸ: ஸதாங்கதி: |

அநிருத்த: ஸுரா நந்தோ

கோவிந்தோ கோவிதாம்‌ பதி: || 20

Mahesh vaaso mahee-bharthaa

shreenivaasa sathaangathih |

Aniruddha suraa-nandho

govindo govidhaam pathih ||

மகாவில்லாளன். அம்பு மழை பொழிந்து சத்ரு நிரஸனம் செய்பவன். (மஹேஷ்வாஸ:), இப்பூமியை தாங்குபவன் (மஹீ பர்தா:), மஹாலக்ஷ்மியை தன் திரு மார்பில் வைத்துள்ளவன் (ஶ்ரீநிவாஸ்:), நல்லோர்களுக்கு புகலிடமாய் இருப்பவன் (ஸதாங்கதி :). தன் இச்சையை நிறைவேற்றுவதில் தடங்கலற்றவன் (அனிருத்த:), நல்லோர்களை ஆபத்திலிருந்து காப்பாற்றுபவன் (ஸுராநந்த:),கோவர்தன மலையை கொடையாக பிடித்து தன் பக்த ஜனங்களை காப்பவன், நம் துதிகளை ஏற்று அனுக்ரஹிப்பவன் (கோவிந்த:), வேத கோஷத்தால், தன்னை ஆராதிப்பவர்களைக் காப்பவன் (கோவிதாம்பதி:)

मरीचिर् दमनो हंसः सुपर्णो भुजगोत्तमः ।

हिरण्यनाभः सुतपाः पद्मनाभः प्रजापतिः ॥

மரீசிர்‌ தமனோ ஹம்ஸ:

ஸுபர்ணோ புஜகோத்தம: |

ஹிரண்யநாப: ஸுதபா:

பத்மநாப: ப்ரஜாபதி: || 21

Mareechir dhamano hamsah 

suparno bhuja-goththamah |

Hiranya-naabhah suthapaah 

padma-naabhah prajaa-pathih ||

பூரண சந்திரன் போன்ற அழகிய ஒளி உள்ளவன் (மரீசி:), தன் குளிர்ந்த ஒளியால் நம் தாபங்களைத்  தீர்ப்பவன் (தமந:), அழகிய நடை உள்ளவன். ஹம்ஸாவதாரம் செய்தவன் (ஹம்ஸ:), கருடனை வாகனமாக உடையவன். நம்மை ஸம்ஸார சாகரத்தை தாண்டுவிப்பவன் (ஸுபர்ண:), ஆதிசேஷன் மீது சயனித்து நமக்கு சேவை சாதிப்பவன் (புஜ கோத்தம:), அழகிய திருநாபியை உடையவன் (ஹிரண்ய நாப:), பெரும் தவம் செய்து பெறத்தக்க திவ்ய ஞான ஸ்வரூபி (ஸுதபா:), தாமரை பூத்த திருநாபியை உடையவன் (பத்மநாப:), பிரம்மனுக்கும் ஸ்வாமி (ப்ரஜாபதி:)

अमृत्युः सर्वदृक् सिंहः सन्धाता सन्धिमान् स्थिरः ।

अजो दुर्मर्षणः शास्ता विश्रुतात्मा सुरारिहा ॥ २२॥

அம்ருத்யு: ஸர்வத்ருக்‌ ஸிம்ஹ:

ஸந்தாதா ஸந்திமான்‌ ஸ்திர: |

அஜோ துர்மர்ஷண: சாஸ்தா

விஸ்ருதாத்மா ஸுரா ரிஹா || 22

Amruthyu sarva-dhruk-simhah 

sandhaathaa sandhi-maan sthirah |

Ajo dhurmarshana shaastha 

vishru thaathma suraa-rihaa ||

அழிவில்லாதவன். ஜீவாத்மாக்களை ப்ரளயத்திலிருந்து காப்பாற்றுபவன் (அம்ருத்யு :), யாவரையும் கண்காணிப்பவன் (ஸர்வ த்ருக்), பக்த விரோதிகளைத் தண்டிக்கும் சிங்கப்பெருமான் (ஸிம்ஹ:), பக்தர்களுக்கு அபயம் அளித்து காப்பவன் (ஸந்தாதா), தன்னை சரண்டைந்த பக்தர்களைக் கைவிடாதவன் (ஸந்திமான்), பக்தர்களின் குறைகளைப் பாராமல், நிலை நின்று அருள் செய்பவன் (ஸ்திர:), யாருக்கும் பிறவாதன் (அஜ:), எதிரிகளால் ஜெயிக்க முடியாதவன் (துர்மர்ஷண:), எல்லா உலகங்களிலும் ஆட்சி செய்பவன் (சாஸ்தா:), வியந்து கேட்கும், செவிக்கு இனிய ஆச்சர்யமான காரியங்களை  செய்பவன் (விச்ருதாத்மா:), நல்லோர்களின் எதிரிகளைத் தீர்ப்பவன் (ஸுராரிஹா:)

गुरुर् गुरुतमो धाम सत्यः सत्यपराक्रमः ।

निमिषो ऽनिमिषः स्रग्वी वाचस्पति रुदारधीः ॥ २३॥

குருர்‌ குருதமோ தாம

ஸத்ய: ஸத்ய: பராக்ரம: |

நிமிஷோ நிமிஷ: ஸ்ரக்வீ

வாசஸ்பதி ருதாரதீ: || 23

Gurur guru-thamo dhaama 

sathya sathya paraakramah |

Nimisho-nimisha sragvee 

vaachaspathi rudhaa-radheeh ||

நம் அஞ்ஞானத்தை போக்கும் ஆதி குரு, பரமாசார்யன் (குருர் குருதம:), நமக்கு இருப்பிடமாய் உள்ள விச்வ ரூபன் (தாம:), உண்மையின் உருவமாய் இருப்பவன் (ஸத்ய:), ஸத்யமான தர்மத்தை நிலைநாட்டும் அபார சக்தி உடையவன் (ஸத்ய பராக்ரம:). கண் மூடி திருபாற்கடலில் யோகம் செய்பவன் (நிமிஷ:), கண் மூடியிருந்தாலும் எல்லாவற்றையும் பார்ப்பவன் (அநிமிஷ:), அடியார்களைக் காக்க விரதம் பூண்டவன் (ஸ்ரக்வீ), வேதங்களை அருளி, கல்விக்கு அதிபதியாய் உள்ளவன் (வாசஸ்பதி:), எல்லையில்லாமல் கொடுப்பவன் (உதாரதீ:)

अग्रणीर् ग्रामणीः श्रीमान् न्यायो नेता समीरणः ।

सहस्र मूर्धा विश्वात्मा सहस्राक्षः सहस्र पात् ॥ २४॥

அக்ரணீர்-க்ராமணீ: ஸ்ரீமான்‌

ந்யாயோ நேதா ஸமீரண: |

ஸஹஸ்ர மூர்தா விஸ்வாத்மா‌

ஸஹஸ் ராக்ஷ: ஸஹஸ்ர பாத்‌ || 24

Agraneer graamanee shreeman

nyaayo nethaa samee-ranah |

Sahasra-moordha vishvaathmaa

sahas raakshah sahasra paath ||

நாம் குழந்தையாயிருக்கும்போதே நமக்கு அறிவைக் கொடுத்து வளர்ப்பவன் (அக்ரணீ :), எல்லா ஜீவன்களுக்கும் தலைவன் (க்ராமணீ :), மிகுந்த சிறப்புடையவன் (ஸ்ரீ மான்:), நீதி வழுவாமல், அவரவர் செய்த கர்மாவுக்கு பலனை கொண்டு, உலகங்களை நடத்துபவன் (ந்யாய:), வைகுந்தம் அடைவித்து நம்மைக் கரை சேர்ப்பவன் (நேதா:), பற்பல திவ்ய அவதாரங்கள் எடுத்து ஆச்சர்ய சேஷ்டிதங்கள் செய்பவன் (ஸமீரண:). ஆயிரம் தலைகளை  உடையவன், அதாவது தானே அனைத்துமாக இருப்பவன் (ஸஹஸ்ர மூர்தா:), ஸகல லோகங்கத்துக்கும் ஆத்மாவாக  இருப்பவன் (விச்வாத்மா:), ஆயிரம் கண்களை உடையவன், அதாவது அனைத்தையும் பார்க்கும் சக்தி உள்ளவன் (ஸஹஸ்ராக்ஷ:), ஆயிரம் திருவடிகளை உடையவன், அதாவது எங்கும் ப்ரத்யக்ஷம் ஆக கூடியவன் (ஸஹஸ்ரபாத்:)

आवर्तनो निवृत्तात्मा संवृतः सम्प्रमर्दनः ।

अहः संवर्तको वह्नि रनिलो धरणीधरः ॥ २५॥

ஆவர்தனோ நிவ்ருத்தாத்மா

ஸம்வ்ருத: ஸம் ப்ரமர்தன: |

அஹ: ஸம்வர்தகோ வஹ்னி

ரநிலோ தரணீ தர: || 25

Aavarthano nivruththaathmaa 

sam-vrutha sam pramardhanah |

Aha-samvarthako vahnih 

ranilo dharanee-dharah ||

கால சக்கரத்தை தன் இஷடபடி சுழற்றுபவன். தன் சக்தியினால் சூரிய சந்திரர்களை நடத்திச் செல்பவன் (ஆவர்த்தன:), இயற்கையையே நடத்தும் அளவற்ற மேன்மை உடையவன் (நிவ்ருத்தாத்மா:), தன் பக்தர் அல்லாதவர்க்கு  தன்னை மறைத்து வைத்திருப்பவன் (ஸம்வ்ருத:), பக்தர்களின் அஞ்ஞானத்தைப் போக்கி மாயையிலிருந்து விடுவிப்பவன் (ஸம்ப்ரமர்தன:), பகல்,இரவு, பருவ காலங்கள் என்று காலத்தை சுழலச்செய்யும் பரம்பொருள் (அஹஸ் ஸம்வர்தக:), உலகங்களையெல்லாம் எங்கும் பரந்த ஆகாயத்தில் தாங்கி நிற்பவன் (வஹ்னி:), கண்ணுக்குத் தெரியாத காற்றாய் இருந்து நம்மை வாழ வைப்பவன் (அனில:), நம்மைத் தாங்கும் பூமியையும் அந்தரத்தில் நிற்க வைத்து தாங்குபவன் (தரணீ தர:)

सुप्रसादः प्रसन्नात्मा विश्वधृग् विश्वभुग् विभुः ।

सत्कर्ता सत्कृतः साधुर् जह्नुर् नारायणो नरः ॥

ஸுப்ரஸாத: ப்ரஸந்நாத்மா

விஸ்வத்ருக்‌ விஸ்வபுக்‌ விபு: |

ஸத் கர்தா ஸத் க்ருதஸ்: ஸாதுர்‌

ஜஹ்நுர்‌ நாராயணோ நர: || 26

Suprasaadhah prasannathmaa

vishvadhruk vishva-bhug vibhuh |

Sath karthaa sath kruthas saadhuh

jahnur-naarayano narah ||

நம்மை தம் பக்தனாக ஏற்று மென்மேலும் அருள் புரிபவன் (ஸுப்ரஸாத:), விருப்பு,வெறுப்பு அற்ற தெளிவான சிந்தனை உள்ள நேர்மையாளன் (ப்ரஸந்நாத்மா:), தன் கருணையாலே, நமக்காக பற்பல பொருட்களை படைத்தருளியவன் (விஸ்வத்ருக்:), கரந்த பாலில் நெய்யே போல எங்கும் வியாபித்து தானே உலகாள்பவன் (விச்வபுக் விபு:), நல்லோர்களிடம் அன்புடன் இருப்பவன் (ஸத் கர்தா:), நல்லோர்களால் பூஜிக்கப்படுபவன் (ஸத் க்ருத:), தன் பக்தன் கேட்டால், தூது போகவும், தேரோட்டவும் தயாராக இருக்கும் எளியோன் (ஸாது :), பக்தரல்லார்க்குத் தன் பெருமைகளையெல்லாம் மறைப்பவன் (ஜஹ்நு:), அனைத்து நர ஜீவனுக்கும் அயணமாக / அடைக்கலமாக  இருப்பவன் (நாராயண:), அழிவற்றவன் (நர:)

असङ्ख् येयो ऽप्रमे यात्मा विशिष्टः शिष्ट कृच्छुचिः ।

सिद्धार्थः सिद्ध सङ्कल्पः सिद्धिदः सिद्धि साधनः ॥ २७॥

அஸங்க் யேயோ ப்ரமே யாத்மா

விசிஷ்ட: ஸிஷ்ட க்ருச் ‌ஸுசி: |

ஸித்தார்த்த: ஸித்த ஸங்கல்ப:

ஸித்தித: ஸித்தி ஸாதன: || 27

Asankh yeyo prame-yaathmaa 

vishishta shishta-kruch suchih |

Sidhdhaarthah siddha-sankalpah 

siddhidha siddhi-saadhanah ||

லக்ஷோப லக்ஷம் எண்ணற்ற ஆத்மாக்களை தன்னுள் வைத்து ரக்ஷிப்பவன் (அஸங்க்யேய:), எண்ணற்ற உயிர்களிலும் பொருள்களிலும் வ்யாபித்திருப்பவன் (அப்ரமேயாத்மா:), தன்னுள் எல்லாம் எல்லாவற்றிலும் தான் என்னும் சிறப்புடையவன் (விசிஷ்ட:), தன் அடியார்களை நல்லோர்களாக தெய்வமாக ஆக்குபவன் (சிஷ்டக்ருத் :), தூய்மையானவன், பவித்ரமானவன் (சுசி :), எல்லா ஐஸ்வர்யமும் உடையவன் (ஸித்தார்த்த:), நினைத்த படி நடத்த வல்லவன் (ஸித்தஸங்கல்ப:), நாம் வேண்டும் வல்லமையை அளிப்பவன் (ஸித்தித:), நாம் வேண்டுவனவற்றைப் பெற ஸாதனமாய் உள்ளவன் (ஸித்தி ஸாதன:)

वृषाही वृषभो विष्णुर् वृषपर्वा वृषोदरः ।

वर्धनो वर्धमानश्च विविक्तः श्रुतिसागरः ॥ २८॥

வ்ருஷாஹீ வ்ருஷபோ விஷ்ணுர்‌

வ்ருஷ பர்வா வ்ருஷோ தர: |

வர்த்தனோ வர்தமானஸ் ச

விவிக்த: ஸ்ருதி ஸாகர: || 28

Vrushaahee vrushabho vishnuh

vrusha-parvaa vrusho-dharah |

Vardhano vardha-maanas cha

viviktha shruthi-saagarah ||

தன்னை அடையும் நாளை நன் நாளாக்கி நன்மை பொழிபவன் (வ்ருஷாஹீ :), நம் துன்பங்கள் தீரும்படி அருள்பொழிபவன் (வ்ருஷப:), எங்கும் பரந்து அருள்மழை பொழிபவன் (விஷ்ணு:), தர்மமெனும் படிகளும் அவனே, அவற்றால் அடையப்படுபவனும் அவனே (வ்ருஷ பர்வா:), தர்மமே உருவாய் இருப்பவன் தர்மத்தைக் கண்டு வயிறு நிறைபவன் (வ்ருஷோதர:), வளர்ச்சியைத் தருபவன். நாம் முன்னேற அவனே வழியாய் இருப்பவன் (வர்தன:), பக்தர்கள் புகழ் வளர, வளர தன் புகழும் வளரப்பெறுபவன் (வர்தமான:), தனிச் சிறப்புடன் நிகரில்லாது இருப்பவன் (விவிக்த:), கடல் போன்ற வேதமாக இருப்பவன், வேதஸ்வரூபி (ஸ்ருதி ஸாகர:)

सुभुजो दुर्धरो वाग्मी महेन्द्रो वसुदो वसुः ।

नैकरूपो बृहद्रूपः शिपिविष्टः प्रकाशनः ॥ २९॥

ஸுபுஜோ துர்தரோ வாக்மீ

மஹேந்த்ரோ வஸுதோ வஸு: |

நைக ரூபோ ப்ருஹத் ரூப:

ஸிபிவிஷ்ட: ப்ரகாஸன: || 29

Subhujo durdharo vaagmee

mahendhro-vasudho vasuh |

Naika-roopo bruhadh-roopah

shibi-vishtah prakaa-shanah ||

அழகிய புஜங்களை உடையவன் (ஸுபுஜ :), ப்ரளய ஜலம் போல், யாராலும் தடுக்க முடியாத சக்தியை உடையவன் (துர்தர :), மஹோ உன்னதமான பகவத்கீதையைத் தந்த திரு வாக்கை உடையவன் (வாக்மீ :), எல்லா ஐஸ்வர்யங்களுக்கும் அதிபதி (மஹேந்த்ர :), எல்லையற்ற தன் ஐஸ்வர்யங்களை நமக்கும் அளிக்கும் கொடைவள்ளல் (வஸுத:), வைத்தமாநிதி - தானே நமக்கெல்லாம், செல்வமாய் உள்ளவன் (வஸு:), ஒரு உருவம் தான் என்றில்லாதபடி பற்பல திவ்ய ரூபங்களில் உள்ளவன் (நைகரூப:), சூரியன் முதலிய  ஒளிகளின் கிரணங்கள் தோறும் வ்யாபித்திருப்பவன் (ப்ருஹத் ரூப:), அணு முதல் அண்டங்கள் வரை எல்லாம் தன்னுள் கொண்ட விஸ்வரூபன் (ஸிபிவிஷ்ட:), எல்லா பொருள்களிலும் வ்யாபித்து நமக்கு தன்னை வெளிப்படுத்துபவன் (ப்ரகாஸன:) 

ओजस् तेजो द्युतिधरः प्रकाशात्मा प्रतापनः ।

ऋद्धः स्पष्टाक्षरो मन्त्रश् चन्द्रांशुर् भास्कर द्युतिः ॥

ஓஜஸ் ‌தேஜோ த்யுதிதர:

ப்ரகாஸாத்மா ப்ரதாபன: |

ருத்த: ஸ்பஷ்டாக்ஷரோ மந்த்ர:

சந்த்ராம்ஸுர்‌ பாஸ்கர த்யுதி: || 30

Ojas-thejo dhyuthi-dharah

prakaa shaathmaa prathaapanah |

Rhudhdhah-spash taaksharo manthrah

chandraamshur bhaaskara dhyuthih ||

மலையையும் தூக்கும் பலமும், மிக்க பலம் உள்ளோரையும் வெல்லும் சாமர்த்தியமும், கொண்ட ஜோதிர் மயமானவன் (ஓஜஸ் தேஜோ த்யுதிதர:), தன் திவ்ய திருக்கல்யாண குணங்களை நாம் அறிய செய்பவன் (ப்ரகாஸாத்மா:), தர்மத்தின் எதிரிகளை தன் உக்ரத்தினால் எரித்து விடுபவன் (ப்ரதாபன:), தன் அருளால் நம்மை நிரம்பச் செய்பவன் (ருத்த:), இவனே பரம்பொருள்  என்று வேதங்களால் தெளிவாய் தெரிவிக்கப்படுபவன் (ஸ்பஷ்டாக்ஷர:), தன்னை மனதில் த்யானம் செய்வோரைக் காப்பவன் (மந்த்ர:), வெண்மதியின் குளிர்ந்த ஒளியாய் இருந்து நம் தாபங்களைத் தீர்ப்பவன் (சந்த்ராம்ஸு:), சூரியனின் ஒளியாய்  இருந்து நம் இருள் நீக்குபவன் (பாஸ்கர த்யுதி:)

अमृतां शूद्भवो भानुः शशबिन्दुः सुरेश्वरः ।

औषधं जगतः सेतुः सत्य धर्म पराक्रमः ॥ ३१॥

அம்ருதாம் ஸூத்பவோ பானு:

ஸஸபிந்து: ஸுரேஸ்வர: |

ஒளஷதம்‌ ஜகத: ஸேது:

ஸத்ய தர்ம பராக்ரம: || 31

Amruthaam-shoodh bhavo bhaanuh 

shasha-bindhu-sureshvarah |

Ausha-dham jagatha sethuh 

sathya-dharma para-kramah ||

குளிர்ந்த சந்திரனை தன் மனதிலிருந்து ஸ்ரு‍ஷ்டித்த குளிர்ந்த மனத்தை உடையவன் (அம்ருதாம் சூத்பவ:), தானே சூரியனாகவும் இருந்து உலகங்களை இருளிலிருந்து காப்பாற்றுபவன் (பாநு:), தீயோர் மனதைத் திருத்தி தன்னுடன் கூடாதோரையும் ஆட்கொள்ளுபவன் (ஸஸிபிந்து:), இமையோர் தலைவனாய், தீமைகளைக் களைந்து, நல்லதை வளர்ப்பவன் (ஸுரேஸ்வர:), மருத்துவனாய் நிற்கும் மாமணிவண்ணன். எந்நோய்க்கும் இவனே மருந்து (ஔஷதம்:), வெவ்வேறு உலகங்களை ஒன்றோடொன்று மோதாமல் காக்கும் அணை (ஜகதஸ்ஸேது:), ஸத்யத்தையும், தர்மத்தையும் காக்கும் தோள்வன்மை உடையவன் (பராக்ரம:)

भूतभव्य भवन्नाथः पवनः पावनो ऽनलः ।

कामहा कामकृत् कान्तः कामः काम प्रदः प्रभुः ॥ ३२॥

பூதபவ்ய பவந்நாத:

பவன: பாவனோ அநல: |

காமஹா காமக்ருத்‌ காந்த:

காம: காம ப்ரத: ப்ரபு: || 32

Bhootha-bhavya bhavan naathah

pavanah paavano-analah |

Kaamahaa-kaama-kruth kaanthah

kaamah kaama-pradhah prabhuh ||

கடந்த, நிகழ், எதிர் என்று முக்காலங்களிலும் ரக்ஷகன் இவனே (பூத பவ்ய பவன் நாத:), எக்காலத்திலும் வீசி நம்மைக் காக்கும் காற்று இவனே (பவன:), தன்னை மனதில் கொண்டு செய்யும் எக்காரியத்தையும் புனிதமாக்குபவன் (பாவன:), பக்தர்களுக்கு எவ்வளவு அருளியும் தான் திருப்தி அடையாதவன் (அநல:), பக்தர்களின்  மனதிலிருந்து  மற்ற காமங்களை, ஆசைகளை அகற்றுபவன் (காமஹா:), பக்தர்கள் மனதினிலே தன்னிடம் ஆசையை வளர்ப்பவன் (காமக்ருத்:), தன் திருமேனி அழகாலும், திரு குணங்களாலும் நம்மை வசீகரிப்பவன் (காந்த:), பக்தர்களை தன் மீது பக்திகொள்ள வைத்து பித்தராக ஆக்குபவன் (காம:), தர்ம, அர்த்த, காம, மோக்ஷங்களெனும் புருஷார்த்தங்களை அளிப்பவன் (காமப்ரத:), நம் மனதைக் கவர்ந்து, ஆக்ரமித்து, நம் ஸ்வாமியாய் இருப்பவன் (ப்ரபு:)

युगादि कृद् युगा वर्तो नैक मायो महाशनः ।

अदृश्यो व्यक्त रूपश्च सहस्र जिद नन्त जित् ॥ ३३॥

யுகாதி க்ருத்‌ யுகா வர்தோ

நைக மாயோ மஹாஸன: |

அத்ருஸ்யோ வ்யக்த ரூபஸ்ச

ஸஹஸ்ர ஜித் அநந்த ஜித் || 33

Yugaadhi-krudh yugaa vartho

naika-maayo mahaa-shanah |

Adhrushyo vyaktha-roopaschha

sahasra jith anantha jith ||

ப்ரளயத்துக்கு பின் மறுபடி ஸ்ருஷ்டியைத் தொடங்குபவன் (யுகாதிக்ருத்), யுகங்களை மறுபடியும் மறுபடியும் ஏற்படுத்தி காலசக்கரத்தை சுழற்றுபவன் (யுகா வர்த்த:), ஒரு மாயம் தான் என்றில்லாமல் அநேக மாயச்செயல்களைச் செய்பவன் (நைகமாய:), ப்ரளய காலத்தில் உலகை தன்னுள் ஏற்ற உலகம் உண்ட பெருவாயன் (மஹாசன:), பக்தி கண்களாலன்றி நம் மாமிச கண்களால் காணமுடியாதவன் (அத்ருச்ய:), பக்தியுள்ள அடியார்க்கு  தன் திவ்ய திருமேனியை நன்கு தரிசிக்க வைப்பவன் (வ்யக்த ரூப:), ஆயிரமாயிரம்  ப்ரளயங்களையும் தாண்டி அழிவில்லாது நிற்பவன் (ஸஹஸ்ர ஜித்:), முடிவில்லா மகிமைகளை உடையவன் (அனந்த ஜித்:).

इष्टोऽ विशिष्टः शिष्टेष्टः शिखण्डी नहुषो वृषः ।

क्रोधहा क्रोध कृत्कर्ता विश्व बाहुर् महीधरः ॥ ३४॥

இஷ்டோஷ் விஸிஷ்ட: ஸிஷ்டேஷ்ட:

ஸிகண்டீ நஹுஷோ வ்ருஷ: |

க்ரோதஹா க்ரோத க்ருத்‌ கர்தா

விஸ்வபாஹுர்‌ மஹீதர: || 34

Ishto-vishishta shishteshtah

shikhandee nahusho vrushah |

Krodhahaa krodha-kruth karthaa

vishva-baahur maheedharah ||

எவ்வித வித்யாஸமுமின்றி எல்லோரையும் தாய் போல நேசிப்பவன் (இஷ்ட, அவிசிஷ்ட:), சிஷ்டர்களான அடியார்களால் பெரிதும் விரும்பப்படுபவன் (சிஷ்டேஷ்ட:), எல்லையற்ற தேஜஸை உடைய கிரீடத்தை புகழை அணிந்தவன் (சிகண்டீ:), இயற்கை என்னும் பல அழகுகளை இவ்வுலகில் தோற்றிவித்திருப்பவன் (நஹுஷ:), மேகமாய் இருந்து நம்மீது அருள் மழை பொழிபவன் (வ்ருஷ:), தர்மத்தை அழிப்பவர்களைத் தான் அழித்து கோபம் தணியப் பெற்றவன் (க்ரோதஹா:), தர்மத்தை, தர்மத்தை காப்பவர்களை அழிக்க நினைப்பவர்களை கண்டு கோபிப்பவன் (க்ரோதக்ருத்:), நாம் செய்த பாப புண்யங்களுக்கேற்ப நம்மை நடத்துபவன் (கர்தா:), உலகங்களையெல்லாம் ஸ்ருஷ்டித்த திருக்கைகளை உடையவன் (விச்வபாஹு:), பூமியின் பாரங்களை அழித்து பூமி தரித்து நிற்கும்படி செய்பவர் (மஹீதர :).

अच्युतः प्रथितः प्राणः प्राणदो वासवानुजः ।

अपां निधिर धिष्ठान मप्रमत्तः प्रतिष्ठितः ॥ ३५॥

அச்யுத: ப்ரதித: ப்ராண:

ப்ராணதோ வாஸவா நுஜ: |

அபாம்நிதி அதிஷ்டானம்

அப்ரமர்த்த: ப்ரதிஷ்டித: || 35

Achyutha-prathithah praanah

praanadho vaasavaa nujah |

Apaam nidhira dhishtaana

mapra-maththah prathishtithah ||

பக்தர்களை கை விடாதவன் (அச்சுத:), பக்தர்களைக் கைவிடாதவன் என்று புகழ் பெற்றவன் (ப்ரதித:), அடியார்களுக்கு உயிராய் இருப்பவன் (ப்ராண:), அடியார்களுக்கு உயிரளிப்பவன். தேவர்களுக்கு ஆமையாய் இருந்து அமுதம் ஈந்தவன் (ப்ராணத:), தன் அடியவனான இந்திரனுக்கு தம்பியாய் இருந்தவன் (வாஸவா நுஜ:), திருப்பாற்கடலுக்கு நிதியாய் இருப்பவன் (அபாம் நிதி:), கடலைக் கடைய மந்த்ர மலைக்கு ஆஸனமாய் முதுகை கொடுத்தவன் (அதிஷ்டானம்:), தன்னை சரணடைந்தோரைக் காப்பதில் மிகுந்த ஊக்கமுடையவன் (அப்ரமர்த்த:), மந்த்ர மலைக்கு மட்டுமல்லாமல், எல்லாவற்றிற்கும் ஆதாரமாய் இருப்பவன் (ப்ரதிஷ்டித:).

स्कन्दः स्कन्दधरो धुर्यो वरदो वायुवाहनः ।

वासुदेवो बृहद् भानु रादिदेवः पुरन्दरः ॥ ३६॥

ஸ்கந்த: ஸ்கந்த தரோ துர்யோ

வரதோ வாயு வாஹன: |

வாஸுதேவோ ப்ருஹத் பானு:

ஆதிதேவ: புரந்தர: || 36

Skandhah skandha-dharo dhuryo

varadho vaayu-vaahanah |

Vaasudhevo bruhadh bhaanuh

aadhi devah purandharah ||

தீயோரை அழிப்பவன். அழிக்கும் கடவுளும் இவனே (ஸ்கந்த:), மற்ற தெய்வங்களையும் தாங்கி நடத்தும் தெய்வ நாயகன் (ஸ்கந்த தர:), அகில புவனத்தையும் தாங்கி நடத்திச்செல்லும் ஒரே பரப்பரம்மம் (துர்ய:), உலகத்தின் அன்றாட வேலைகளை கவனிக்கும் தேவர்களுக்கு அதற்குரிய ஸாமர்த்யத்தைத் தருபவன். (வரத:), ப்ரானவாயுவை நம் வரை நடத்தித் தந்து உலகுக்கு ஓருயிராய் இருப்பவன் (வாயு வாஹன:). எங்கும் வஸிப்பவன். எல்லா ஆத்மாக்களிலும் நிறைந்திருப்பவன் (வாஸுதேவ:), நாம் காணும் சூரியன், இவன் ஒளியில் ஒரு பங்கே  என்னும்படி நினைப்பவன் (ப்ருஹத் பானு:), உலகங்களுக்கெல்லாம் காரணமான ஆதி முதல்வன் (ஆதி தேவ:), நம் இல்லங்களுக்கு ஆதாரமாய் இருந்து நமக்கு நல் வாழ்வு கொடுப்பவன் (புரந்தர:).

अशोकस् तारणस् तारः शूरः शौरिर् जनेश्वरः ।

अनुकूलः शतावर्तः पद्मी पद्म निभेक्षणः ॥ ३७॥

அஸோகஸ்‌ தாரணஸ்-தார:

சூர‌ செளரிர்‌ ஜனேஸ்வர: |

அனுகூல:‌ ஸதா வர்த:

பத்மீ பத்ம நிபேக்ஷண: || 37

Ashokas thaaranas thaarah

soora-shaurir janesh varah |

Anu-koola sadhaa-varthah

padhmee padhma-nibhekshanah ||

நம் துன்பங்களை அழித்து நம்மை சந்தோஷமாக வைப்பவன் (அசோக:), இந்த ஸம்ஸார ஸாகரத்தை தாண்டுவிப்பவன். நமக்கு மோக்ஷம் தருபவன் (தாரண:), நம்மை ரக்ஷிப்பவன். நம் பாபங்களை விலக்குபவன் (தார:), ஸுலபமாக வெற்றி அடைபவன். நமக்கு வெற்றியளிப்பவன் (சூர:), மாவீரனான தசரதனின் குமாரன் (சௌரி:), எல்லா மக்களுக்கும் ஈச்வரனாய் இருப்பவன் (ஜனேஷ்வர:). நல்லோர்க்கு கட்டுபட்டவன். யசோதை கட்ட, தானே கட்டுண்டவன் (அனுகூல:), சுழன்று பெருகி ஓடும் நதிபோல், நற்குணப் பெருக்கை உடையவன் (ஸதா வர்த்த:), நாபியில் தாமரையை உடைவன் (பத்மீ:), நம் பாபங்களை விலக்கும் இனிய பார்வையை உடையவன் (பத்ம நிபேக்ஷண:)

पद्मनाभो ऽरविन्दाक्षः पद्मगर्भः शरीर भृत् ।

महर्द्धि रृद्धो वृद्धात्मा महाक्षो गरुडध्वजः ॥ ३८॥

பத்மநாபோ அரவிந்தாக்ஷ:

பத்ம கர்ப: ஸரீர ப்ருத் |

மஹர்திர் ருத்தோ வ்ருத்தாத்மா

மஹாக்ஷோ கருடத்வஜ: || 38

Padma-naabho aravindhaakshah

padma-garbha-shareera-bhruth |

Mahardhir rudhdho vrudhdhaathmaa

mahaaksho garuda dhvajah ||

செல்வ மகளான மஹாலக்ஷ்மீயை திருமார்பில் கொண்ட திருச்செல்வன் (மஹர்தி:), அடியார்களின் ஸ்ம்ருத்தியைக் கண்டு ஸந்தோஷிப்பவன் (ருத்த:), ஸகல ஆத்மாக்களையும் படைத்த பரமாத்மா (வ்ருத்தமா:), வேதாத்மாவான கருடனை  ரதமாகக் கொண்டவன் (மஹாக்ஷ:), அந்தக் கருடனை தன் கொடியாகவும் கொண்டவன் (கருடத்வஜ:)

अतुलः शरभो भीमः समयज्ञो हविर्हरिः ।

सर्व लक्षण लक्षण्यो लक्ष्मीवान् समितिञ् जयः ॥ ३९॥

அதுல: சரபோ பீம:

ஸம யக்ஞோ ஹவிர்‌ ஹரி: |

ஸர்வ லக்ஷண லக்ஷண்யோ

லக்ஷ்மீ வான் ஸமிதிஞ் ஜய: || 39

Athula-sharabho bheemah 

sama-yagyo havir-harih |

Sarva lakshana lakshanyo 

lakshmeevan samithinj jayah ||

ஒப்பற்றவன். தனக்கு நிகராக யாரும் இல்லாதவன் (அதுல :), அழிப்பவன். வரம்புகள் மீறுவோரை அழிப்பவன் (சரப :), தவறு செய்தோர் மனதில் பயமூட்டுபவன் (பீம:), காலமறிந்தவன். காத்திருந்து தக்க காலத்தில் நமக்கு உதவுபவன் (ஸமயக்ஞ:), நாம் செய்யும் ஹோமங்களை ஏற்பவன் (ஹவிர் ஹரி:), எல்லா லக்ஷணங்களும் பொருந்திய பேரழகன் (ஸர்வலக்ஷண லக்ஷண்ய:), திருமகள் நாதன். ஸ்ரீமான் என்ற சொல்லுக்கு பொருத்தமானவன் (லக்ஷ்மீவான்:), நமக்கு நற்புத்தியைக் கொடுத்து நம்மை ஆட்கொள்பவன் (ஸமிதிஞ்ஜய:)

विक्षरो रोहितो मार्गो हेतुर् दामोदरः सहः ।

महीधरो महाभागो वेग वान मिताशनः ॥ ४०॥

விக்ஷரோ ரோஹிதோ மார்கோ

ஹேதுர்‌ தாமோதர: ஸஹ: |

மஹீதரோ மஹாபாகோ

வேக வாந மிதாசன: || 40

Viksharo rohitho maargo

heythur-dhaamodhara sahah |

Mahee-dharo mahaa-bhaago

vega vaana-mithaashanah ||

குறையற்றவன். எல்லா செல்வங்களும் உடையவன். மென்மையான திருக் குணங்களை உடைவன். குறை ஏதும் இல்லாதவன். பக்தர்களிடம் குறை காணாதவன். நீங்காத அன்புள்ளவன் (விக்ஷர:),செந்தாமரைக் கண்ணும், சிவந்த  பாதங்களும், பழுத்தகனிப் போன்ற அதரங்களையுடையவன் (ரோஹித:), அவனே நாம் வாழ வேண்டிய வழி காட்டுபவன். வழித் துணைவன் (மார்க:), நாம் வாழ்வதற்கு ஒரே காரணமாய் இருப்பவன் (ஹேது:), யசோதையினால் உரலுடன் சேர்த்துக் கட்டப்பட்டவன். பக்தர்களுக்காக திருக் கோயிலில் கட்டுண்டு கிடப்பவன் (தாமோதர:), பொறுமை உள்ளவன். நாம் செய்யும் அபசாரங்களைப் பொறுப்பவன் (ஸஹ:), பூமியைத் தாங்குபவன். தீயோர்களை அழித்து மன பாரம் நீக்குபவன். (மஹீதர:), மஹாலக்ஷ்மீ விரும்பும் மஹாபாக்யம் உடையவன் (மஹாபாக:), ஆதிமூலமே என்றழைத்து மாத்திரத்தில் வேகமாய் ஓடி வந்து காத்தவன், கோவிந்தா என்று திரௌபதி அழைத்ததும், உடனே காத்தவன் (வேகவான்:), சிறிதேயானாலும், பெரிதேயானாலும் நம் நைவேத்யத்தை ஏற்பவன் (அமிதாசன:).

उद्भवः क्षोभणो देवः श्रीगर्भः परमेश्वरः ।

करणं कारणं कर्ता विकर्ता गहनो गुहः ॥ ४१॥

உத்பவ: க்ஷோபனோ தேவ:

ஸ்ரீகர்ப: பரமேஸ்வர: |

கரணம்‌ காரணம்‌ கர்தா

விகர்தா கஹனோ குஹ: || 41

Udhbhavah shobhano dhevah

shree-garbhah parameshvarah |

Karanam kaaranam karthaa

vikarthaa gahano guhah ||

மெய் ஞானம் கொடுத்து பக்தர்களின் ஸம்ஸார பந்தங்களை நீக்குபவன் (உத்பவ:), பக்தர் அல்லாதோரின் மனதை அஞான இருள் சூழ்ந்து வைத்திருப்பவன் (க்ஷோபன:), லீலைகள் புரிந்து விளையாடுபவன் (தேவ:), திருமகளைப் பிரியாதவன் (ஸ்ரீ கர்ப:), பெரு மேன்மை உடையவன் (பரமேஸ்வர:), நாம் முக்தி அடைய ஸாதனமாகவும், காரணமாகவும் இருப்பவன் (கரணம்:), உலகங்களின் செயல்பாடுகளுக்கு எல்லாம் காரணமாய் இருப்பவன் (காரணம்:), நாம் செய்யும் காரியங்களை  நம் வினைக்கேற்ப செய்விப்பவன் (கர்தா:), மாயைகளில் சிக்கி சீரழியும் ஆத்மாக்களைக் கண்டு துக்கம் அடைபவன் (விகர்தா:), பக்தர்கள் அல்லாதவர்களால் புரிந்து கொள்ள முடியாதவன் (கஹன்:), காக்கும் இயல்பு கொண்டவன். நம் எல்லோருக்கும் ரக்ஷகன் (குஹ :)

व्यवसायो व्यवस्थानः संस्थानः स्थानदो ध्रुवः ।

परर्द्धिः परम स्पष्ट स्तुष्टः पुष्टः शुभेक्षणः ॥ ४२॥

வ்யவ ஸாயோ வ்யவ ஸ்தான:

ஸம் ஸ்தான: ஸ்தானதோ த்ருவ: |

பரர்த்தி: பரம ஸ்பஷ்ட :‌

துஷ்ட: புஷ்ட: சுபேக்ஷண: || 42

Vyava-saayo vyava sthaanah

sam sthaanah sthaanadho dhruvah |

Parardhdhih parama-spashta

thushtah pushtah-shubhekshanah ||

நக்ஷத்திரங்களுக்கெல்லாம் ஆதாரமாய் ஆகாயமே தன் சரீரமாக உள்ளவன் (வ்யவஸாய:), காலவரையரைகளுக்கும் ஆதாரமாய் எல்லா க்ரஹங்களையும் நடத்துபவன் (வ்யவஸ்தான:), எல்லாவற்றையும்  ப்ரளய காலத்தில் முடிவடையச் செய்பவன்.(ஸம்ஸ்தான:), ப்ரளயத்தில் அழியும் எல்லாவற்றிற்கும் தன்  வயிற்றில் இடம் அளிப்பவள். (ஸ்தாநத:), எல்லாவற்றையும் அழித்து, தானொருவனே நிலையாய் இருப்பவன் (த்ருவ:)மேலான திருக்கல்யாண குண பூர்த்தியுள்ளவன் (பரர்த்தி:), அவனே பரம்பொருள் என்று ஸ்பஷ்டமாய் தெளிவாய் தெரிபவன் (பரம ஸ்பஷ்ட:), ஆனந்தமே உருவானவன். வனவாசத்தையும் களிப்புடன் ஏற்பவன் (துஷ்ட:), எந்நிலையிலும் வாடாதிருப்பவன் குணங்களால் பரிபூர்ணமாவன் (புஷ்ட:), மங்களகரமான திருக்கண்களால் நமக்கு அருள் செய்பவன் (சுபேக்ஷண:)

रामो विरामो विरतो मार्गो नेयो नयोऽनयः ।

वीरः शक्तिमतां श्रेष्ठो धर्मो धर्म विदुत्तमः ॥ ४३॥

ராமோ விராமோ விரதோ

மார்கோ நேயோ நயோ நய: |

வீர: ஸக்தி மதாம்‌ ஸ்ரேஷ்ட்டோ

தர்மோ தர்ம விதுத்தம: || 43

Raamo viraamo viradho 

maargo neyo nayo-nayah |

Veera-shakti-mathaam shreshto 

dharmo dharma-vidhuth-thamah ||

தன்னைக் காண்பவர் யாவரையும் மகிழ்விப்பவன், ரமிக்க செய்பவன் (ராம:), தன்னை எதிர்ப்பவர்களை வெற்றிக் கிட்டாமல் ஓய்ந்து போகும்படிச் செய்பவன் (விராம:), பக்தர்களுக்கு எல்லாம் கொடுத்தும் தான் ஏதும் எதிர் பார்க்காதவன் (விரத:), பக்தர்களால் விரும்பித் தேடப்படுபவன் (மார்க்க:), பக்தர்களுக்கு கட்டுப்பட்டவன் (நேய:), அடியார்களை வைகுண்டம்  அழைத்து செல்பவன் (நய:), பக்தர்களல்லாதாரால் அணுக முடியாதவன் (அநய:), எதிரிகளை பயத்தால் நடுங்க செய்பவன் (வீர:), சக்தி படைத்தவர்களுள் மிகச் சிறந்தவன் (சக்தி மதாம் ச்ரேஷ்ட:), தர்மமே வடிவெடுத்தவன் (தர்ம:), தர்மத்தை  நன்கறிந்தவன். தானே முன் உதாரணமாய் நிற்பவன் (தர்ம விதுத்தம:)

वैकुण्ठः पुरुषः प्राणः प्राणदः प्रणवः पृथुः ।

हिरण्य गर्भः शत्रुघ्नो व्याप्तो वायु रधो क्षजः ॥ ४४॥

வைகுண்ட: புருஷ: ப்ராண:

ப்ராணத: ப்ரணவ: ப்ருது: |

ஹிரண்யகர்ப: ஸத்ருக்னோ

வ்யாப்தோ வாயு: அதோக்ஷஜ: || 44

Vaikunta purushah praanah

praanadhah pranavah pruthuh |

Hiranya-garbha shatrughno

vyaaptho vaayu-radho-kshajah ||

தடைகளைப் போக்கி நம்மை தன்னிடம் சேர்த்துக் கொள்பவன் (வைகுண்ட:), காலத்துக்கும், தேசத்துக்கும், பொருளுக்கும் கட்டுப்படாதவன் (புருஷ:), நமக்கு மிகவும் வேண்டியவன் (ப்ராண:), அந்தர்யாமியாய் இருந்து நம்மை உயிருடன் இருக்க செய்பவன் (ப்ராணத:), தன் மேன்மை பொருந்திய திருக்குணங்களால் நம் வணக்கத்துக்கு உரியவன் (ப்ரணவ:), எல்லா புகழுக்கும் உரியவன் (ப்ருது:), அடியார்க்கு வேறு செல்வம் வேண்டாத படி பொக்கிஷமாய் இருப்பவன் (ஹிரண்யகர்ப:), விரோதிகளை முடிப்பவன் (சத்ருக்ன:), எங்கும் வியாபித்து இருப்பவன். பக்தர்கள் பால் அன்பு நிறைந்தவன் (வ்யாப்த:), எங்கும் சென்று காட்சி தருபவன் (வாயு:), நாம் எவ்வளவு அனுபவித்தாலும் குறையாதவன் (அதோக்ஷஜ:)

ऋतुः सुदर्शनः कालः परमेष्ठी परिग्रहः ।

उग्रः संवत्सरो दक्षो विश्रामो विश्व दक्षिणः ॥ ४५

ருது : ஸுதர்சன: கால:

பரமேஷ்ட்டீ பரிக்ரஹ: |

உக்ர: ஸம் வத்ஸரோ தக்ஷோ

விஸ்ராமோ விஸ்வ தக்ஷிண: || 45

Ruthu-sudharshanah-kaalah

para-meshti pari-grahah |

Ugra-samvathsaro dhaksho

vishramo vishva-dakshinah ||

துஷ்டர்களை தண்டிப்பவன். கல்கியாய் பாபிகளை தண்டிக்கப்போகுபவன் (உக்ர:), நல்லோர்களான அடியவர்கள் மனதிலே பொருந்தி வசிப்பவன் (ஸம்வத்ஸர:), தன் ஸங்கல்பத்தை, எண்ணங்களை நிறைவேற்றுவதில் வல்லவன் (தக்ஷ:), ஆதிமூலமே, கோவிந்தா என்றழைத்தால், ஓடி வந்து துன்பம் களைபவன் (விச்ராம:), தீயது செய்யாத ஆத்மாக்கள் எல்லோர்க்கும் நல்லவன் (விஷ்வ தக்க்ஷிண:)

विस्तारः स्थावर स्थाणुः प्रमाणं बीज मव्ययम् ।

अर्थो ऽनर्थो महाकोशो महाभोगो महाधनः ॥ ४६॥

விஸ்தார: ஸ்தாவர ஸ்தாணு:

ப்ரமாணம்‌ பீஜ மவ்யயம்‌ |

அர்தோ னர்தோ மஹா கோஸோ

மஹா போகோ மஹாதன: || 46

Visthaarah sthaavara sthaanuh

pramaanam beeja-mavyayam |

Artho-nartho mahaa-kosho

mahaa-bhogo mahaa-dhanah ||

வேதங்களின் மூலம் எல்லாவற்றையும் விரிவாக சொல்பவன் (விஸ்தார:), அதர்மத்தை அழித்து தர்மத்தை நிலைநாட்டிய பிறகே ஓய்வெடுப்பவன். இதை  காக்கும் தொழிலாக கொண்டவன் (ஸ்தாவர ஸ்தானு:), எது நன்மை, எது தீமை என்று அறிய, தானே சான்றாக இருப்பவன் (ப்ரமாணம்:), அழியாத வித்தாய் இருந்து தர்மத்தை மறுபடியும் முளைக்க செய்பவன் (பீஜமவ்யயம்:), நம் பிறவியின் பயனாய் இருப்பவன். நாம் அடைய வேண்டியவன் இவனே (அர்த்த:), அற்ப பலன்களை, சிற்றின்பங்களை விரும்புவோருக்கு, பொருளற்றவன், பொல்லாதவர்க்கு அனர்த்தத்தை விளைவிப்பவன் (அனர்த்த:), எவ்வளவு அனுபவித்தாலும் அழியாத செல்வமாய் இருப்பவன் (மஹா கோஸ:), பேரின்பத்தை அளிப்பவன் (மஹா போக:), அறம்,பொருள், இன்பம்,வீடு- நான்கு புருஷார்த்தங்களையும் தருபவன் (மஹா தன:)

अनिर्विण्णः स्थविष्ठो ऽभूर् धर्मयूपो महामखः ।

नक्षत्र नेमिर् नक्षत्री क्षमः क्षामः समीहनः ॥ ४७॥

அநிர்விண்ண: ஸ்தவிஷ்டோ பூர்‌-

தர்ம யூபோ மஹாமக: |

நக்ஷத்ர நேமிர்‌-நக்ஷத்ரீ

க்ஷம: க்ஷாம: ஸமீஹன: || 47

Anir-vinnah sthavishto bhooh 

dharma-yoopo mahaa-makhah |

Nakshatra-nemir-nakshathree 

kshamah kshaamah-samee-hanah ||

நாம் அவன் பக்தனாக ஆகும்வரை சோர்வில்லாமல் முயல்பவன் (அனிர்விண்ண:), பெருத்தவன், த்ரிவிக்ரமனாய் உலகமெங்கும் வியாபித்திருப்பவன் (ஸ்தவிஷ்ட:), உலகங்கள் அனைத்தையும் தாங்குபவன் (பூ:), தர்ம ஸ்வரூபமாய் இருப்பவன் (தர்மயூப:), யக்ஞ ஸ்வரூபமாய் இருப்பவன் (மஹாமக:)

यज्ञ इज्यो महेज्यश्च क्रतुः सत्रं सतां गतिः ।

सर्वदर्शी विमुक्तात्मा सर्वज्ञो ज्ञानमुत्तमम् ॥ ४८॥

யஜ்ஞ இஜ்யோ மஹேஜ் யஸ்ச

க்ரது: ஸத்ரம்‌ ஸதாங்கதி: |

ஸர்வ தர்ஸீ விமுக்தாத்மா

ஸர்வஞோ ஞான முத்தமம் || 48

Yagya ijyo mahej yashcha

krathuh-sathram sathaangathih |

Sarva-dharshee vimuk-thaathma

sarvagyo gyaana muththamam ||

सुव्रतः सुमुखः सूक्ष्मः सुघोषः सुखदः सुहृत् ।

मनोहरो जितक्रोधो वीरबाहुर्विदारणः ॥ ४९॥

ஸுவ்ரத: ஸுமுக: ஸூக்ஷ்ம:

ஸுகோஷ: ஸுகத: ஸுஹ்ருத் |

மநோஹரோ ஜித க்ரோதோ

வீரபாஹுர்‌ விதாரண: || 49

Suvratha-sumukha-sookshmah

sughosha-sukhadha-suhruth |

 Mano-haro jitha-krodho

veerabaahur-vidhaaranah ||

स्वापनः स्ववशो व्यापी नैकात्मा नैक कर्मकृत् ।

वत्सरो वत्सलो वत्सी रत्नगर्भो धनेश्वरः ॥ ५०॥

ஸ்வாபன: ஸ்வவஸோ வ்யாபீ

நைகாத்மா நைக கர்மக்ருத்‌ |

வத்ஸரோ வத்ஸலோ வத்ஸீ

ரத்ன கர்போ தனேஸ்வர: || 50

Swaapanah svavasho vyaapee

naikaa-thma naika-karmakruth |

Vathsaro vathsalo vathsee

rathna garbho dhaneshvarah ||

धर्मगुब् धर्मकृद् धर्मी सदसत्क्षर मक्षरम् ।

अविज्ञाता सहस्रांशुर् विधाता कृत लक्षणः ॥ ५१॥

தர்மகுப்‌ தர்மக்ருத்‌ தர்மீ

ஸதஸத் க்ஷர மக்ஷரம்‌ |

அவிஜ்ஞாதா ஸஹஸ்ராம்ஸுர்-

விதாதா க்ருதலஷண: || 51

Dharmagub dharmakrut dharmee

sadasat kshara maksharam |

Avigyaathaa sahas raamshur 

vidhaathaa kruta-lakshanah ||

गभस्ति नेमिः सत्त्वस्थः सिंहो भूत महेश्वरः ।

आदिदेवो महादेवो देवेशो देवभृद् गुरुः ॥ ५२॥

கபஸ்தி நேமி: ஸத்வஸ்த:

ஸிம்ஹோ பூத மஹேஸ்வர: |

ஆதிதேவோ மஹாதேவோ

தேவேஸோ தேவப்ருத்‌ குரு: || 52

Gabhasthi-nemi-sathvasthah

simho bhootha-maheshvarah|

Aadidhevo mahaadhevo

dheyvesho deva-bhrudh guruh ||

उत्तरो गोपतिर् गोप्ता ज्ञानगम्यः पुरातनः ।

शरीर भूतभृद् भोक्ता कपीन्द्रो भूरि दक्षिणः ॥ ५३॥

உத்தரோ கோபதிர்‌ கோப்தா

ஞானகம்ய: புராதன: |

ஸரீர பூதப்ருத்‌ போக்தா

கபீந்த்ரோ பூரி தஷிண: || 53

Uththaro gopathir-gopthaa

gyaana-gamyah puraa-thanah |

Sareera-bhootha-bhrudh-bhokthaa

kapeendhro phoori-dakshinah ||

सोमपो ऽमृतपः सोमः पुरुजित् पुरुसत्तमः ।

विनयो जयः सत्य सन्धो दाशार्हः सात्वताम् पतिः ॥ ५४॥

ஸோமபோ ம்ருதப: ஸோம:

புருஜித்‌ புருஸத்தம: |

விநயோ ஜய: ஸத்ய ஸந்தோ

தாஸார்ஹ: ஸாத்வதாம்‌ பதி: || 54

Somapo mruthapa-somah

purujith-puru-saththamah |

Vinayo-jaya-sathya-sandho

dhaashaarhah saathvathaam pathih ||

जीवो विनयिता साक्षी मुकुन्दो ऽमितविक्रमः ।

अम्भो निधिरनन् तात्मा महो दधि शयोऽन्तकः ॥ ५५॥

ஜீவோ விநயிதா ஸாக்ஷீ

முகுந்தோ மிதவிக்ரம: |

அம்போ நிதிரனந் தாத்மா

மஹோ ததி ஸயோந்தக: || 55

Jeevo vina-yithaa saakshee 

mukundho mitha vikramah |

Ambho-nidhi ranan thaathmaa 

maho-dhadhi-shayonthakah ||

अजो महार्हः स्वाभाव्यो जितामित्रः प्रमोदनः ।

आनन्दो नन्दनो नन्दः सत्य धर्मा त्रिविक्रमः ॥ ५६॥

அஜோ மஹார்ஹ: ஸ்வாபாவ்யோ

ஜிதாமித்ர: ப்ரமோதன: |

ஆனந்தோ நந்தனோ நந்த:

ஸத்ய தர்மா த்ரிவிக்ரம: || 56

Ajo mahaarhah svaabhaavyo

jithaa-mitrah pramo-dhanah |

Aanandho nandhano nandhah

sathya-dharmaa trivikramah ||

महर्षिः कपिला चार्यः कृतज्ञो मेदिनी पतिः ।

त्रिपदस् त्रिदशाध् यक्षो महाश‍ृङ्गः कृतान्त कृत् ॥ ५७॥

மஹா்ஷி: கபிலா சார்ய:

க்ருதஞோ மேதினீ பதி: |

த்ரிபதஸ் த்ரிதஸாத் யக்ஷோ

மஹா ஸ்ருங்க: க்ருதாந்த க்ருத் || 57

Maharshi kapilaa-chaaryah 

kruthagyo medhinee pathih |

Tripadhas tridhashaadh-yaksho 

mahaa-shrunga kruthaantha kruth ||

महा वराहो गोविन्दः सुषेणः कनकाङ्गदी ।

गुह्यो गभीरो गहनो गुप्तश् चक्र गदाधरः ॥ ५८॥

மஹா வராஹோ கோவிந்த:

ஸுஷேண: கனகாங்கதீ |

குஹ்யோ கபீரோ கஹனோ

குப்தஸ் சக்ர கதாதர: || 58

Mahaa-varaaho govindhah

sushenah kanakaang gadhee |

Guhyo gabheero gahano

gupthas chakra gadhaadharah ||

वेधाः स्वाङ्गो ऽजितः कृष्णो दृढः सङ्कर्षणो ऽच्युतः ।

वरुणो वारुणो वृक्षः पुष्कराक्षो महामनाः ॥ ५९॥

வேதா: ஸ்வாங்கோ ஜித: க்ருஷ்ணோ

த்ருட: ஸங்கர்ஷணோ ஸ்யுத: |

வருணோ வாருணோ வ்ருக்ஷ:

புஷ்கராக்ஷோ மஹாமனா: || 59

Vedhaah-svaango jitah-krishno 

dhrida-sankarshano chyuthah |

Varuno vaaruno vrukshah 

pushka-raaksho mahaa-manaah ||

भगवान् भग हाऽऽनन्दी वनमाली हलायुधः ।

आदित्यो ज्योति रादित्यः सहिष्णुर् गति सत्तमः ॥ ६०

பகவான்‌ பக ஹாநந்தீ

வநமாலீ ஹலாயுத: |

ஆதித்யோ ஜ்யோதி ராதித்ய:

ஸஹிஷ்ணுர் கதி ஸத்தம: || 60

Bhagavaan bhaga haanandhee

vanamalee halaayudhah |

Adhithyo jyothi-raadhithyah

sahishnur-gathi-saththamah ||

सुधन्वा खण्ड परशुर् दारुणो द्रविण प्रदः ।

दिवस्पृक् सर्वदृग् व्यासो वाचस्पति रयोनिजः ॥ ६१॥

ஸுதன்வா கண்ட பரசுர்‌

தாருணோ த்ரவிண ப்ரத: |

திவஸ்ப்ருக்‌ ஸர்வத்ருக்‌ வ்யாஸோ

வாசஸ் பதி ரயோ நிஜ: || 61

Sudhanvaa khanda-parashurh

dhaaruno dhravinah pradhah |

Divaspruk sarva dhrug vyaaso

vaachas-pathi rayo nijah ||

त्रिसामा सामगः साम निर्वाणं भेषजं भिषक् ।

संन्यास कृच्छमः शान्तो निष्ठा शान्तिः परायणम् ॥ ६२॥

த்ரிஸாமா ஸாமக: ஸாம

நிர்வாணம்‌ பேஷஜம்‌ பிஷக் |

ஸந்யாஸ க்ருச்‌சம: ஸாந்தோ

நிஷ்டா ஸாந்தி: பராயணம்‌ || 62

Trisaamaa saamaga-saamah

nirvaanam bheshajam bhishak |

Sanyaasa kruchcchama shaantho

nishtaa-shaanthih paraayanam ||

शुभाङ्गः शान्तिदः स्रष्टा कुमुदः कुवलेशयः ।

गोहितो गोपतिर् गोप्ता वृषभाक्षो वृषप्रियः ॥ ६३॥

ஸுபாங்க: ஸாந்தித: ஸ்ரஷ்டா

குமுத: குவலேஸய: |

கோஹிதோ கோபதிர்‌ கோப்தா

வ்ருஷபாக்ஷோ வ்ருஷப்ரிய: || 63

Shubhaanga-shaanthitha-srashtaa

kumudhah kuvalesayah |

gohitho gopathir-gopthaa

vrusha-bhaaksho vrusha-priyah ||

अनिवर्ती निवृत्तात्मा सङ्क्षेप्ता क्षेम कृच्छिवः ।

श्रीवत्स वक्षाः श्रीवासः श्रीपतिः श्रीमतां वरः ॥ ६४॥

அநிவர்தீ நிவ்ருத்தாத்மா

ஸம் க்ஷேப்தா க்ஷேம க்ருச்சிவ: |

ஸ்ரீவத்ஸ வஷா: ஸ்ரீவாஸ:

ஸ்ரீபதி: ஸ்ரீமதாம்‌ வர: || 64

Anivarthee nivru-ththaathmaa

sam kshepthaa kshema-kruchhivah |

Shree-vathsa-vakshaah shree-vaasah

shree-pathih shree-mathaam varah ||

श्रीदः श्रीशः श्रीनिवासः श्रीनिधिः श्रीविभावनः ।

श्रीधरः श्रीकरः श्रेयः श्रीमाँल्लोक त्रयाश्रयः ॥ ६५॥

ஸ்ரீத: ஸ்ரீஸ: ஸ்ரீநிவாஸ:

ஸ்ரீநிதி: ஸ்ரீவிபாவன: |

ஸ்ரீதர: ஸ்ரீகர: ஸ்ரேய:

ஸ்ரீமான் லோக த்ரயா ஸ்ரய: || 65

Shreedha-shreesah shree-nivaasah

shree-nidhi-shree-vibhaavanah |

Shree-dhara-shree-kara-shreyah

shreemaan-loka thrayaa shrayah ||

स्वक्षः स्वङ्गः शतानन्दो नन्दिर्ज्योतिर्गणेश्वरः ।

विजितात्मा ऽविधेयात्मा सत्कीर्तिश् छिन्न संशयः ॥ ६६॥

ஸ்வக்ஷ: ஸ்வங்க: ஸதானந்தோ

நந்திர் ‌ஜ்யோதிர் கணேஸ்வர: |

விஜிதாத்மா விதேயாத்மா

ஸத்கீர்திஸ்‌ சின்ன ஸம்ஸய : || 66

Svaksha svangah saadhaanandho

nandhir jyothir ganeshvarah |

Viji thaathmaa vidheyaathmaa

sath keerthis chhinna samshayah ||

उदीर्णः सर्वतश् चक्षु रनीशः शाश्वत स्थिरः ।

भूशयो भूषणो भूतिर् विशोकः शोक नाशनः ॥ ६७॥

உதீர்ண: ஸர்வ தஸ் சக்ஷு

ரனீஸ: சாஸ்வத ஸ்திர: |

பூஸயோ பூஷணோ பூதிர்‌

விஸோக: சோக நாஸன: || 67

Udheerna-sarva-tas chakshuh 

raneesa shaashvathah sthirah |

Bhoosayo bhooshano bhoothir 

vishoka soka-naasanah ||

अर्चिष्मा नर्चितः कुम्भो विशुद्धात्मा विशोधनः ।

अनिरुद्धो ऽप्रतिरथः प्रद्युम्नो ऽमितविक्रमः ॥ ६८॥

அர்சிஷ்மா னர்சித: கும்போ

விஸுத்தாத்மா விஸோதன: |

அநிருத்தோ ப்ரதி ரத:

ப்ரத்யும்னோ மித விக்ரம :|| 68

Archishmaa narchithah kumbho

vishudhdhaathmaa visho-dhanah |

Anirudhdho prathi rathah

pradhyumno mitha-vikramah ||

कालनेमि निहा वीरः शौरिः शूर जनेश्वरः ।

त्रिलोकात्मा त्रिलोकेशः केशवः केशिहा हरिः ॥ ६९॥

காலநேமி நிஹா வீர:

செளரி: ஸூர ஜனேஸ்வர: |

த்ரிலோகாத்மா த்ரிலோகேஸ:

கேஸவ: கேஸிஹா ஹரி: || 69

Kaala-nemi nihaa veera

shourih shoora janesh varah |

Trilokaathmaa trilokeshah

keshavah kesihaa harih ||

कामदेवः कामपालः कामी कान्तः कृतागमः ।

अनिर् देश्य वपुर् विष्णुर् वीरोऽनन्तो धनञ्जयः ॥ ७०॥

காமதேவ: காமபால:

காமீ காந்த: க்ருதாகம: |

அநிர்தேஸ்ய வபுர்‌ விஷ்ணுர்‌

வீரோ னந்தோ தனஞ்ஜய: || 70

Kaama-dhevah kaama-paalah 

kaamee kaantha kruthaagamah |

Anirdheshya vapur vishnuh 

veero nantho dhananjayah ||

ब्रह्मण्यो ब्रह्मकृद् ब्रह्मा ब्रह्म ब्रह्म विवर्धनः ।

ब्रह्मविद् ब्राह्मणो ब्रह्मी ब्रह्मज्ञो ब्राह्मणप्रियः ॥ ७१॥

ப்ரஹ்மண்யோ ப்ரஹ்ம க்ருத்‌ ப்ரஹ்மா

ப்ரஹ்ம ப்ரஹ்ம விவர்தந: |

ப்ரஹ்ம வித்‌ ப்ராஹ்மணோ ப்ரஹ்மீ

ப்ரஹ்மஜ்ஞோ ப்ராஹ்மண ப்ரிய: || 71

Brahmanyo brahma-kruth brahmaa 

brahma brahma vivar-dhanah |

Brahma-vith braahmano brahmee 

brahmagyo braahmana-priyah ||

महाक्रमो महाकर्मा महातेजा महोरगः ।

महाक्रतुर् महायज्वा महायज्ञो महाहविः ॥ ७२॥

மஹாக்ரமோ மஹாகர்மா

மஹாதேஜா மஹோரக: |

மஹாக்ரதுர்‌ மஹாயஜ்வா

மஹாயஜ்ஞோ மஹாஹவி: || 72

Mahaa-kramo mahaa-karmaa

mahaa-tejaa mahoragah |

Mahaa-kratur mahaayajvaa

mahaa-yagyo mahaa-havih ||

स्तव्यः स्तवप्रियः स्तोत्रं स्तुतिः स्तोता रणप्रियः ।

पूर्णः पूरयिता पुण्यः पुण्य कीर्ति रनामयः ॥ ७३॥

ஸ்தவ்ய: ஸ்தவப்ரிய: ஸ்தோத்ரம்‌

ஸ்துதி: ஸ்தோதா ரண ப்ரிய: |

பூர்ண: பூரயிதா புண்ய:

புண்ய கீர்தி ரநாமய: || 73

Sthavya-sthava-priya sthothram

sthuthi sthothaa rana priyah |

Poornah poorayitha punyah

punya-keerthi ranaamayah ||

मनोजवस् तीर्थकरो वसुरेता वसुप्रदः ।

वसुप्रदो वासुदेवो वसुर्वसुमना हविः ॥ ७४॥

மனோஜவஸ்‌ தீர்த்தகரோ

வஸுரேதா வஸுப்ரத: |

வஸுப்ரதோ வாஸுதேவோ

வஸுர்‌ வஸுமனா ஹவி: || 74

Mano-javas theertha-karo 

vasu-rethaa vasu-pradhah |

Vasu-pradho vaasu-dhevo 

vasur-vasu-manaa havih ||

सद्गतिः सत्कृतिः सत्ता सद्भूतिः सत्परायणः ।

शूरसेनो यदुश्रेष्ठः सन्निवासः सुयामुनः ॥ ७५॥

ஸத்கதி: ஸத்க்ருதி: ஸத்தா

ஸத்பூதி: ஸத் பராயண: |

ஸூரஸேனோ யது ஸ்ரேஷ்ட:

ஸந்நிவாஸ: ஸுயாமுன: || 75

Sadhgathi sathkruti-saththaa 

sadhbhoothi sath paraayanah |

Sooraseno yadhu-shreshtah 

sannivaasa suyaa-munah ||

भूतावासो वासुदेवः सर्वासु निलयो ऽनलः ।

दर्पहा दर्पदो दृप्तो दुर्धरो ऽथा पराजितः ॥ ७६॥

பூதாவாஸோ வாஸுதேவ:

ஸர்வாஸு நிலயோ னல: |

தர்பஹா தர்பதோ த்ருப்தோ

துர்தரோ தா பராஜித: || 76

Bhoothaa-vaaso vaasu-devah 

sarvaasu nilayo nalah |

Dharpahaa dharpadho dhruptho 

dhurdharo tha paraajithah ||

विश्व मूर्तिर् महामूर्ति र्दीप्त मूर्ति रमूर्तिमान् ।

अनेक मूर्ति रव्यक्तः शतमूर्तिः शताननः ॥ ७७॥

விஸ்வ மூர்திர்‌-மஹா மூர்திர்‌-

தீப்த மூர்தி-ரமூர்திமான்‌ |

அநேகமூர்தி-ரவ்யக்த:

ஸதமூர்தி: சதானன: || 77

Vishva-moorthir-mahaa-moorthih

deeptha-moorthi ramoorthiman |

Aneka-moorthi-ravyakthah

shatha-moorthi sathaa-nanah ||

एको नैकः सवः कः किं यत् तत्पद मनुत्तमम् ।

लोक बन्धुर् लोकनाथो माधवो भक्त वत्सलः ॥ ७८॥

ஏகோ நைக: ஸவ: க: கிம்‌

யத் தத்‌ பத மனுத்தமம் |

லோகபந்துர்‌ லோகநாதோ

மாதவோ பக்த வத்ஸல: || 78

Eko-naika savah kah kim

yaththath-padha manu-ththamam |

Loka-bandhur lokanaatho

maadhavo bhaktha-vathsalah ||

सुवर्ण वर्णो हेमाङ्गो वराङ्गश् चन्दनाङ्गदी ।

वीरहा विषमः शून्यो घृता शीर चलश्चलः ॥ ७९॥

ஸுவர்ண வர்ணோ ஹேமாங்கோ

வராங்கஸ் சந்தனாங் கதீ |

வீரஹா விஷம: சூன்யோ

க்ருதா சீர சலஸ்‌ சல: || 79

Suvarna varno hemaango 

varangas chandhanaang gadhee |

Veerahaa vishama shoonyo 

kruthaa sheera chalas chalah ||

अमानी मानदो मान्यो लोकस्वामी त्रिलोक धृक् ।

सुमेधा मेधजो धन्यः सत्यमेधा धराधरः ॥ ८०॥

அமானீ மானதோ மான்யோ

லோகஸ்வாமீ த்ரிலோக த்ருக்

ஸுமேதா மேதஜோ தன்ய:

ஸத்ய மேதா தராதர: || 80

Amaanee maanadho maanyo

loka-swamee triloka dhruk |

Sumeydhaa medhajo dhanyah

sathya-medhaa dharaa-dharah ||

तेजो वृषो द्युतिधरः सर्व शस्त्र भृतां वरः ।

प्रग्रहो निग्रहो व्यग्रो नैक श‍ृङ्गो गदाग्रजः ॥ ८१॥

தேஜோ வ்ருஷோ த்யுதிதர:

ஸர்வ ஸஸ்த்ர ப்ருதாம்‌ வர: |

ப்ரக்ரஹோ நிக்ரஹோ வ்யக்ரோ

நைக ஸ்ருங்கோ கதாக்ரஜ: || 81

Thejo vrusho dyuthi-dharah 

sarva-shastra-bhruthaam varah |

Pragraho nigraho vyagro 

naika-shrungo gadhaa-grajah ||

चतुर् मूर्तिश् चतुर्बाहुश् चतुर्व्यूहश् चतुर्गतिः ।

चतुरात्मा चतुर्भावश् चतुर्वेद विदेकपात् ॥ ८२॥

சதுர்‌ மூர்த்திஸ்‌ சதுர் பாஹுஸ்‌

சதுர் வ்யூஹஸ் சதுர்கதி: |

சதுராத்மா சதுர்பாவஸ்‌

சதுர்வேத விதேகபாத்‌ || 82

Chathur-moorthi chathur-bhahu

chathur-vyoohas chathur-gathih |

Chathu-raathma chathur-bhaavah

chathur-vedha-vidhekapaath ||

समा वर्तो ऽनिवृत्तात्मा दुर्जयो दुरति क्रमः ।

दुर्लभो दुर्गमो दुर्गो दुरावासो दुरारिहा ॥ ८३॥

ஸமா வர்தோ நிவ்ருத்தாத்மா

துர்ஜயோ துரதி க்ரம: |

துர்லபோ துர்கமோ துர்கோ

துரா வாஸோ துராரிஹா || 83

Samaa-vartho nivruththaathmaa 

dhurjayo dhurathi-kramah |

Dhurlabho dhurgamo dhurgo 

dhuraa-vaaso dhuraa-rihaa ||

शुभाङ्गो लोकसारङ्गः सुतन्तुस् तन्तु वर्धनः ।

इन्द्रकर्मा महाकर्मा कृतकर्मा कृतागमः ॥ ८४॥

சுபாங்கோ லோகஸாரங்க:

ஸுதந்துஸ் தந்து வர்தன: |

இந்த்ரகர்மா மஹாகர்மா

க்ருதகர்மா க்ருதாகம: || 84

Shubhaango loka-saarangah

suthanthus thanthu-vardhanah|

Indhra-karmaa mahaa-karmaa

krutha-karmaa kruthaa-gamah ||

उद्भवः सुन्दरः सुन्दो रत्ननाभः सुलोचनः ।

अर्को वाजसनः श‍ृङ्गी जयन्तः सर्व विज्जयी ॥ ८५॥

உத்பவ: ஸுந்தர: ஸுந்தோ

ரத்ந நாப: ஸுலோசன: |

அர்கோ வாஜஸன ஸ்ருங்கீ

ஜயந்த: ஸர்வ விஜ்ஜயீ || 85

Udhbhava sundhara sundho

rathna-naabha sulo-chanah |

Arko vaajasana shrungee

jayanthah sarva-vijjayee ||

सुवर्ण बिन्दु रक्षोभ्यः सर्व वागीश् वरेश्वरः ।

महाह्रदो महागर्तो महाभूतो महानिधिः ॥ ८६॥

ஸுவர்ண பிந்து ரக்ஷோப்ய:

ஸர்வ வாகீஸ் வரேஸ் வர: |

மஹாஹ்ரதோ மஹாகர்தோ

மஹாபூதோ மஹாநிதி: || 86

Suvarna bindhu-rakshobhyah

sarva-vaageesh varesh varah |

Mahaa-hradho mahaa-gartho

mahaa-bhootho mahaa-nidhih |

कुमुदः कुन्दरः कुन्दः पर्जन्यः पावनोऽ निलः ।

अमृताशो ऽमृतवपुः सर्वज्ञः सर्वतो मुखः ॥ ८७॥

குமுத: குந்தர: குந்த:

பர்ஜன்ய: பாவனோ நில: |

அம்ருதாசோ ம்ருதவபு:

ஸர்வஞ: ஸர்வதோ முக: || 87

Kumudhah kundharah kundhah 

parjanyah paavano nilah |

Amruthaasho mrutha-vapuh 

sarvagya sarvatho mukhah ||

सुलभः सुव्रतः सिद्धः शत्रुजिच् छत्रु तापनः ।

न्यग्रो धोऽदुम् बरो ऽश्वत्थश् चाणूरान्ध्र निषूदनः ॥ ८८॥

ஸுலப: ஸுவ்ரத: ஸித்த:

ஸத்ருஜிச்‌ சத்ருதாபன: |

ந்யக்ரோ தோதும் பரோ ச்வத்தஸ்

சாணூ ராந்த்ர நிஷூதன: || 88

Sulabha suvrathah sidhdhah

shathrujich chathru-thaapanah |

Nyagro-dhodum baro shvaththah

chanoo-raandhra nishoo-dhanah ||

सहस्रार्चिः सप्तजिह्वः सप्तैधाः सप्तवाहनः ।

अमूर्ति रनघो ऽचिन्त्यो भयकृद् भय नाशनः ॥ ८९॥

ஸஹஸ் ரார்சி: ஸப்த ஜிஹ்வ:

ஸப்தை தா: ஸப்த வாஹன: |

அமூர்த்திரன கோ சிந்த்யோ

பயக்‌ருத்‌ பய நாசன: || 89

Sahas raarchi saptha-jihvah

sapthai-dhaa saptha-vaahanah |

Amoorthirana gho chinthyo

bhayakrudh bhaya-naasanah ||

अणुर् बृहत्कृशः स्थूलो गुण भृन्निर् गुणो महान् ।

अधृतः स्वधृतः स्वास्यः प्राग् वंशो वंश वर्धनः ॥ ९०॥

அணுர்‌ ப்ருஹத்‌ க்ருஸ: ஸ்தூலோ

குண ப்ருந்‌நிர் குணோ மஹான்‌ |

அத்ருத: ஸ்வத்ருத: ஸ்வாஸ்ய:

ப்ராக் வம்சோ வம்ச வர்தன: || 90

Anur bruhath krushasth thoolo

guna-bhrunnir-guno-mahaan |

Adhrutha svathrutha svaasyah

praag vamsho vamsa vardhanah ||

भारभृत् कथितो योगी योगीशः सर्वकामदः ।

आश्रमः श्रमणः क्षामः सुपर्णो वायुवाहनः ॥ ९१॥

பாரப்ருத்‌ கதிதோ யோகீ

யோகீஸ: ஸர்வகா மத: |

ஆஸ்ரம: ஸ்ரமண: க்ஷாம:

ஸுபர்ணோ வாயு வாஹன: || 91

Bhaara-bhruth kathitho yogee

yogeeshah sarvakaa madha |

Aashrama shramanah kshaamah

suparno vaayu-vaahanah ||

धनुर्धरो धनुर्वेदो दण्डो दमयिता दमः ।

अपराजितः सर्वसहो नियन्ता नियमो यमः ॥ ९२॥

தனுர் தரோ தனுர்வேதோ

தண்டோ தமயிதா தம: |

அபராஜித: ஸர்வ ஸஹோ

நியந்தா நியமோ யம: || 92

Dhanur-dharo dhanur-vedho

dhando dhamayithaa dhamah |

Aparaa-jitha sarva-saho

niyanthaa niyamo yamah ||

सत्त्ववान् सात्त्विकः सत्यः सत्य धर्म परायणः ।

अभिप्रायः प्रियार्होऽर्हः प्रियकृत् प्रीति वर्धनः ॥ ९३॥

ஸத்வவான் ஸாத்விக: ஸத்ய:

ஸத்யதர்ம பராயண: |

அபிப்ராய: ப்ரியார்ஹோ ர்ஹ:

ப்ரியக்ருத்‌ ப்ரீதி வர்தன: || 93

Sathvavaan saathvika sathyah

sathya-dharma paraa-yanah |

Abhi-praayah priyaarho rhah

priyakruth preethi-vardhanah ||

विहायस गतिर् ज्योतिः सुरुचिर् हुतभुग् विभुः ।

रविर्विरोचनः सूर्यः सविता रविलोचनः ॥ ९४॥

விஹாயஸ கதிர்‌-ஜ்யோதி:

ஸூருசிர்‌-ஹுதபுக்‌ விபு: |

ரவிர் விரோஸன: ஸூர்ய:

ஸவிதா ரவி லோசன: || 94

Vihaayasa gathir jyothih

suruchir huthabhug vibhuh |

Ravir virochana sooryah

savithaa ravi lochanah ||

अनन्तो हुतभुग् भोक्ता सुखदो नैकजो ग्रजः ।

अनिर्विण्णः सदामर्षी लोका धिष्ठान मद्भुतः ॥ ९५॥

அனந்தோ ஹுத புக்‌ போக்தா

ஸுகதோ நைகஜோ க்ரஜ: |

அதிர்விண்ண: ஸதா மர்ஷீ

லோகா திஷ்டான மத்புத: || 95

Anantho hutha-bhug bhokthaa

sukhadho naikajo grajah |

Anirvinna sadhaa-marshee

lokaa dhishtaana madh bhuthah |

सनात् सनातन तमः कपिलः कपिरव्ययः ।

स्वस्तिदः स्वस्ति कृत् स्वस्ति स्वस्तिभुक् स्वस्ति दक्षिणः ॥ ९६॥

ஸநாத்‌ ஸநாதனதம:

கபில: கபிரவ்யய: |

ஸ்வஸ்தித: ஸ்வஸ்தி க்ருத்‌ ஸ்வஸ்தி

ஸ்வஸ்திபுக்‌ ஸ்வஸ்தி தக்ஷிண: || 96

Sanaath sanaathana-thamah

kapilah kapiravyayah |

Svasthidha svasthi-kruth svasthi

svasthibhuk svasthi-dakshinah ||

अरौद्रः कुण्डली चक्री विक्रम्यूर्जित शासनः ।

शब्दातिगः शब्दसहः शिशिरः शर्वरी करः ॥ ९७॥

அரெளத்ர: குண்டலீ சக்ரீ

விக்ரம் யூர்ஜித சாஸன: |

ஸப்தாதிக: ஸப்தஸஹ:

சிசிர: ஸர்வரீ கர: || 97

Aroudhrah kundalee chakree

vikram yoorjitha shaasanah |

Shabdhaathiga shabdha-sahah

shishira sharvaree karah ||

अक्रूरः पेशलो दक्षो दक्षिणः क्षमिणांवरः ।

विद्वत्तमो वीतभयः पुण्यश्रवण कीर्तनः ॥ ९८॥

அக்ரூர: பேசலோ தக்ஷோ

தக்ஷிண: க்ஷமிணாம் வர: |

வித்வத்தமோ வீதபய:

புண்ய ஸ்ரவண கீர்தன: || 98

Akroorah peshalo daksho 

dakshinah kshaminaam varah |

Vidhvaththamo veetha-bhayah 

punya-shravana keerthanah ||

उत्तारणो दुष्कृतिहा पुण्यो दुःस्वप्न नाशनः ।

वीरहा रक्षणः सन्तो जीवनः पर्यवस्थितः ॥ ९९

உத்தாரணோ துஷ்க்ருதிஹா

புண்யோ து: ஸ்வப்ன நாசன: |

வீரஹா ரக்ஷண: ஸந்தோ

ஜீவன: பர்ய வஸ்தித: || 99

Uththaarano dushkruthihaa 

punyo dhu swapna naashanah |

Veerahaa rakshana santho 

jeevanah parya-vasthitah ||

अनन्त रूपोऽनन्त श्रीर् जितमन्युर् भयापहः ।

चतुरश्रो गभीरात्मा विदिशो व्यादिशो दिशः ॥ १००॥

அனந்தரூபோ னந்தஸ்ரீர்‌

ஜித மன்யுர்‌ பயாபஹ: |

சதுரஸ்ரோ கபீராத்மா

விதிசோ வ்யாதிசோ திஸ: || 100

Anantha roopo nantha shreeh

jitha manyur-bhayaapahah |

Chathu-rasro gabhee-rathmaa 

vidhisho vyaadhisho dhishah ||

अनादिर् भूर्भुवो लक्ष्मीः सुवीरो रुचिराङ्गदः ।

जननो जन जन्मादिर् भीमो भीम पराक्रमः ॥ १०१॥

அனாதிர்‌ பூர்புவோ லக்ஷ்மீ:

ஸுவீரோ ருசிராங்கத: |

ஜனனோ ஜன ஜன்மாதிர்‌

பீமோ பீம பராக்ரம: || 101

Anaadhir bhoor bhuvo lakshmeeh

suveero ruchi-raangadhah |

Janano jana janmaadhir

bheemo bheema paraakramah ||

आधार निलयो धाता पुष्पहासः प्रजागरः ।

ऊर्ध्वगः सत् पथाचारः प्राणदः प्रणवः पणः ॥ १०२॥

ஆதார நிலயோ தாதா

புஷ்ப ஹாஸ: ப்ரஜாகர: |

ஊர்த்வக: ஸத் பதாசார:

ப்ராணத: ப்ரணவ: பண: || 102

Aadhaara nilayo dhaathaa

pushpa-haasah prajaa-garah |

oordhvaga sath pathaachaarah

praanadha pranavah panah ||

प्रमाणं प्राणनिलयः प्राणभृत् प्राण जीवनः ।

तत्त्वं तत्त्व विदे कात्मा जन्म मृत्यु जरातिगः ॥ १०३॥

ப்ரமாணம்‌ ப்ராண நிலய:

ப்ராணப்ருத்‌ ப்ராண ஜீவன: |

தத்வம்‌ தத்வ விதே காத்மா

ஜன்ம ம்ருத்யு ஐராதிக: || 103

Pramaanam praana nilayah 

praana-bhruth praana jeevanah |

Thathvam thathva vidhe kaathmaa 

janma mruthyu jaraathigah ||

भूर्भुवःस्वस्तरुस् तारः सविता प्रपितामहः ।

यज्ञो यज्ञपतिर्यज्वा यज्ञाङ्गो यज्ञवाहनः ॥ १०४

பூர்புவ: ஸ்வஸ்தருஸ்‌ தார:

ஸவிதா ப்ரபிதாமஹ: |

யஞோ யஜ்ஞபதிர்‌ யஜ்வா

யஜ்ஞாங்கோ யஞ வாஹன: || 104

Bhoorbhuva svastharus thaarah

savithaa prapithaamahah |

Yagyo yagya-pathir-yajvaa

yagyaango yagya-vaahanah ||

यज्ञभृद् यज्ञकृद् यज्ञी यज्ञभुग् यज्ञसाधनः ।

यज्ञान्तकृद् यज्ञगुह्य मन्नमन्नाद एव च ॥ १०५॥

யஞ ப்ருத்‌ யஞ க்ருத்‌ யஞீ

யஞபுக்‌-யஞ ஸாதன: |

யஞாந்த க்ருத்‌-யஞ குஹ்ய-

மன்ன-மன்னாத ஏவ ச || 105

Yagya-bruth yagya kruth yagyee

yagyabhuk yagya-saadhanah |

Yagyaantha-kruth yagya guhya

manna mannaadha eva-cha ||

आत्मयोनिः स्वयञ्जातो वैखानः सामगायनः ।

देवकीनन्दनः स्रष्टा क्षितीशः पापनाशनः ॥ १०६॥

ஆத்மயோனி: ஸ்வயம் ஜாதோ

வைகாந: ஸாம காயன: |

தேவகீ நந்தன: ஸ்ரஷ்டா

க்ஷிதீஸ: பாப நாஸன: || 106

Aathma-yoni svayam jaatho

vaikhaana saama-gaayanah |

Devakee nandhana srashtaa

kshitheeshah paapa-naashanah ||

शङ्ख भृन् नन्दकी चक्री शार्ङ्ग धन्वा गदाधरः ।

रथाङ्ग पाणि रक्षोभ्यः सर्व प्रहरणायुधः ॥ १०७॥

ஸங்கப்ருந் நந்தகீ சக்ரீ

சார்ங்க தன்வா கதாதர: |

ரதாங்க பாணி ரக்ஷோப்ய:

ஸர்வ ப்ரஹரணாயுத: || 107

Shankha-bhrun nandhakee chakree

shaarnga dhanvaa gadhaa-dharah |

Rathaanga-paani rakshobhyah

sarva praha-ranaa-yudhah ||

सर्व प्रहरणायुध ॐ नम इति । 

ஸர்வ ப்ரஹரணாயுத ஒம்‌ நம இதி

Sree sarva-praha-rana-yudha om naman ithi

वनमाली गदी शार्ङ्गी शङ्खी चक्री च नन्दकी ।

श्रीमान् नारायणो विष्णुर्वासुदेवो भिरक्षतु ॥ १०८

வனமாலீ கதீ சார்ங்கீ

ஸங்கீ சக்ரீ ச நந்தகீ |

ஸ்ரீமான் நாராயணோ விஷ்ணுர்‌

வாஸுதேவோ பிரக்ஷது || 108

(என்று 3 தடவை சொல்லவும்‌) 

Vanamalee gadhee shaarngi 

shankhee chakree cha nandhakee |

Shree-maan naaraayano vishnuh 

vaasu-dhevo bhirakshatu ||

(repeat the above two lines)

इतीदं कीर्त नीयस्य केशवस्य महात्मनः ।

नाम्नां सहस्रं दिव्यानाम शेषेण प्रकीर्तितम् ॥ १॥

இதீதம்‌ கீர்த னீயஸ்ய

கேஸவஸ்ய மஹாத்மன: |

நாம்னாம் ‌ஸஹஸ்ரம்‌ திவ்யானாம்‌

அசே ஷேண ப்ர கீர்த்திதம் ‌|| 1

Itheedham keertha-neeyasya 

kesha-vasya mahaathmanah |

Naamnaam sahasram divyaanaam 

ashe-kshena pra keerthitham ||

य इदं श‍ृणुयान् नित्यं यश्चापि परिकीर्तयेत् ।

नाशुभं प्राप्नुयात् किञ्चित्सो मुत्रेह च मानवः ॥ २॥

ய இதம்‌ ஸ்ருணுயாந் ‌நித்யம்‌

யஸ்சாபி பரி கீர்தயேத்‌ |

நாசுபம் ப்ராப்னுயாத் ‌கிஞ்சித்‌

ஸோ முத்ரேஹ ச மானவ: || 2

Ya idham shrunuyaan nithyam

yaschaapi pari keerthayet |

Naashubham-praapnuyaath-kinchith

so muthreha-cha-maanavah ||

वेदान्तगो ब्राह्मणः स्यात् क्षत्रियो विजयी भवेत् ।

वैश्यो धन समृद्धः स्याच् छूद्रः सुख मवाप्नुयात् ॥ ३॥

வேதாந்தகோ ப்ராஹ்மண: ஸ்யாத்‌

க்ஷத்ரியோ விஜயீ பவேத்‌|

வைஸ்யோ தன-ஸம்ருத்த ஸ்யாச்

சூத்ர: ஸுக மவாப்னுயாத்‌ || 3

Vedhaanthago braahmana-syaath 

kshathriyo vijayee baveth |

Vaisyo dhana-samrudh dhasyaath 

soodhra sukha mavaap-nuyaath ||

धर्मार्थी प्राप्नुयाद् धर्मम् अर्थार्थी चार्थ माप्नुयात् ।

कामान वाप्नुयात् कामी प्रजार्थी प्राप्नुयात् प्रजाम् ॥ ४॥

தர்மார்தீ ப்ராப்னுயாத் ‌தர்ம

அர்தார்தீ சார்த மாப்னுயாத்‌|

காமான-வாப்னுயாத் ‌காமீ

ப்ரஜார்தீ சாப்னுயாத்‌ ப்ரஜாம்‌ || 4

Dharmaarthee praapnu-yaath dharma

arthaarthee chaartha maapnuyath|

Kaamaana-vaapnuyath-kamee 

prajaarthee chaapnu-yaath-prajaam ||

भक्तिमान् यः सदोत्थाय शुचि स्तद् गतमानसः ।

सहस्रं वासुदेवस्य नाम्ना मेतत् प्रकीर्तयेत् ॥ ५॥

பக்திமான் ய: ஸதோத்தாய

சுசி ஸ்‌தத் கத மானஸ: |

ஸஹஸ்ரம்‌ வாஸுதேவஸ்ய

நாம்னா-மேதத்‌ ப்ரகீர்தயேத் ‌|| 5

Bhakthimaan ya sadhoththaaya 

shuchi-sthadhgatha maanasah |

Sahasram vaasu-devasya 

naamnaa methath prakeer thayeth ||

यशः प्राप्नोति विपुलं ज्ञाति प्राधान्य मेव च ।

अचलां श्रिय माप्नोति श्रेयः प्राप्नोत्य नुत्तमम् ॥ ६॥

யஸ: ப்ராப்னோதி விபுலம்‌

ஞாதி ப்ராதான்ய மேவ ச|

அசலாம்‌ ஸ்ரிய மாப்னோதி

ஸ்ரேய: ப்ராப்னோத்ய னுத்தமம் || 6

Yashah praapnothi vipulam 

yaathi praadhanya meva-cha |

Achalaam sriya maapnothi 

shreyah praapnothya-nuththamam ||

न भयं क्वचिदाप् नोति वीर्यं तेजश्च विन्दति ।

भवत्य रोगो द्युतिमान् बलरूप गुणान्वितः ॥ ७॥

ந பயம்‌ க்வசிதாப் னோதி

வீர்யம் ‌தேஜஸ் ச விந்ததி |

பவத்ய ரோகோ த்யுதிமான்

பலரூப குணான் வித: || 7

Na bhayam kvachidhaap nothi 

veeryam thejas cha vindhathi |

Bhavathya rogo dhyuthimaan 

bala-roopa gunaan-vitha ||

रोगार्तो मुच्यते रोगाद् बद्धो मुच्येत बन्धनात् ।

भयान्मुच्येत भीतस्तु मुच्ये तापन्न आपदः ॥ ८॥

ரோகார்தோ முச்யதே ரோகாத்‌

பத்தோ முச்யேத பந்தனாத்‌|

பயான் முச்யேத பீதஸ்து

முச்யே தாபன்ன ஆபத: || 8

Rogaartho muchyathe rogaath 

badhdho muchyetha bandhanaath |

Bhayaan muchyetha bheethasthu 

muchye thapanna apadha ||

दुर्गाण् यतितर त्याशु पुरुषः पुरुषोत्तमम् ।

स्तुवन् नाम सहस्रेण नित्यं भक्ति समन्वितः ॥ ९॥

துர்காண்யதிதர த்‌யாசு

புருஷ: புருஷோத்தமம்‌|

ஸ்துவந்‌ நாம ஸஹஸ்ரேண

நித்யம் ‌பக்தி ஸமன்வித: || 9

Durganyathithara thyaashu 

purushah purusho-ththamam |

Sthuvan naama-sahasrena 

nithyam bhakti saman-vithah ||

वासुदेवा श्रयो मर्त्यो वासुदेव परायणः ।

सर्वपाप विशुद्धात्मा याति ब्रह्म सनातनम् ॥ १०॥

வாஸுதேவா ஸ்ரயோ மர்த்யோ

வாஸுதேவ பராயண: |

ஸர்வபாப விசுத்தாத்மா

யாதி ப்ரஹ்ம ஸநாதனம்‌ || 10

Vaasu-dheva-shrayo marthyo 

vaasu-dheva paraayanah |

Sarva-paapa vishudhdhaathmaa 

yaathi brahma sanaathanam ||

न वासुदेव भक्तानाम् अशुभं विद्यते क्वचित् ।

जन्म मृत्यु जरा व्याधि भयं नैवो पजायते ॥ ११॥

ந வாஸு தேவ பக்தானாம்‌

அசுபம்‌ வித்யதே க்வசித்‌|

ஜன்ம ம்ருத்யு ஜரா வ்யாதி

பயம்‌ நைவோ பஜாயதே || 11

Na vaasu-deva bhakthaanaam

ashubham vidhyathe kvachith |

Janma mrithyu jaraa vyaadhi

bhayam naivo pajaayathey ||

इमं स्तव मधीयानः श्रद्धा भक्ति समन्वितः ।

युज्येतात्म सुख क्षान्ति श्रीधृति स्मृति कीर्तिभिः ॥ १२॥

இமம்‌ ஸ்தவ மதீயான:

ஸ்ரத்தா பக்தி ஸமன்வித: |

யுஜ்யேதாத்ம ஸுகக்ஷாந்தி

ஶ்ரீத்ருதி: ஸ்ம்ருதி கீர்த்திபி: || 12

imam sthava madhee-yaanah 

shradhdha-bhakthi samanvithah |

Yujye thaathma sukha-kshaanthih 

shree-dhruthi smruthi keerthibhih ||

न क्रोधो न च मात्सर्यं न लोभो नाशुभा मतिः ।

भवन्ति कृत पुण्यानां भक्तानां पुरुषोत्तमे ॥ १३॥

ந க்ரோதோ ந ச மாத்ஸர்யம்‌

ந லோபோ நாசுபா மதி: |

பவந்தி க்ருத புண்யானாம்‌

பக்தானாம்‌ புருஷோத்தமே || 13

Na krodho na cha maathsaryam 

na lobho naashubhaa mathih |

Bhavanthi krutha punyaanaam 

bhakthaanaam purushoththame ||

द्यौः सचन्द्रार्क नक्षत्रा खं दिशो भूर्महो दधिः ।

वासुदेवस्य वीर्येण विधृतानि महात्मनः ॥ १४॥

த்யெள: ஸ சந்த்ரார்க நக்ஷத்ரா

கம் திசோ பூர்‌மஹோ ததி: |

வாஸுதேவஸ்ய வீர்யேண

வித்ருதானி மஹாத்மன: || 14

Dhyau sa chandhraarka nakshathraa

kham dhisho bhoormaho dhadhih |

Vaasu-dhevasya veeryena

vidhruthaani mahaath-manah ||

ससुरा सुर गन्धर्वं सयक्षोरग राक्षसम् ।

जगद्वशे वर्त तेदं कृष्णस्य सचराचरम् ॥ १५॥

ஸஸுரா ஸுர கந்தர்வம்‌

ஸயக்ஷோரக ராக்ஷஸம்‌|

ஜகத்வசே வர்த தேதம்‌

க்ருஷ்ணஸ்ய ஸ சராசரம் ‌|| 15

Sa-suraa-sura gandharvam 

sayakshoraga raakshasam |

Jagadhvashe vartha-thedham 

krishnasya sa charaacharam ||

इन्द्रियाणि मनो बुद्धिः सत्त्वं तेजो बलं धृतिः ।

वासुदेवात्म कान्याहुः क्षेत्रं क्षेत्रज्ञ एव च ॥ १६॥

இந்த்ரியாணி மனோபுத்தி:

ஸத்வம்‌ தேஜோ பலம்‌ த்ருதி: |

வாஸு தேவாத்ம கான்யாஹூ:

க்ஷேத்ரம்‌ க்ஷேத்ரஜ்ஞ ஏவ ச || 16

Indri-yaani mano-budhdhih 

sathvam thejo-balam dhruthih |

Vaasu-devaathma kaanyaahuh 

kshethram-kshetragya eva cha ||

सर्वागमाना माचारः प्रथमं परिकल्प्यते ।

आचार प्रभवो धर्मो धर्मस्य प्रभु रच्युतः ॥ १७॥

ஸர்வாகமானா மாசார:

ப்ரதமம் ‌பரிகல்பதே |

ஆசார ப்ரபவோ தர்மோ

தர்மஸ்ய ப்ரபு ரச்யுத: || 17

Sarvaagamaanaa maachaarah 

prathamam pari-kalpathe |

Aachaara prabhavo dharmo 

dharmasya prabhu-rachyuthah ||

ऋषयः पितरो देवा महाभूतानि धातवः ।

जङ्गमा जङ्गमं चेदं जगन् नारायणोद् भवम् ॥ १८॥

ருஷய: பிதரோ தேவா:

மஹா பூதானி தாதவ: |

ஜங்கமா ஜங்கமம்‌ சேதம்‌

ஜகந் ‌நாராயணோத் பவம் || 18

Rushayah pitharo dhevaah 

mahaa-bhoothani dhaathavah |

Jangamaa-jangamam chedham 

jagan naarayanodh bhavam ||

योगो ज्ञानं तथा साङ्ख्यं विद्याः शिल्पादि कर्म च ।

वेदाः शास्त्राणि विज्ञानम् येतत्सर्वं जनार्दनात् ॥ १९

யோகோ ஞானம்‌ ததா ஸாங்க்யம்‌

வித்யா: சில்பாதி கர்மச|

வேதா: சாஸ்த்ராணி விஜ்ஞானம்‌

ஏதத் ‌ஸர்வம் ‌ஜனார்தனாத் ‌|| 19

Yogo gyaanam thathaa saankhyam 

vidhyaa shilpaadhi karma-cha |

Vedhaa shasthraani vigyaanaam 

yethath-sarvam janaardhanaath ||

एको विष्णुर्महद् भूतं पृथग्भूतान् यनेकशः ।

त्रींल्लोकान् व्याप्य भूतात्मा भुङ्क्ते विश्व भुगव्ययः ॥ २०॥

ஏகோ விஷ்ணுர்‌ மஹத் பூதம்‌

ப்ருதக் ‌பூதான் யநேகஸ: |

த்ரீல்-லோகான் வ்யாப்ய பூதாத்மா

புங்க்தே விஸ்வ புகவ்யய: || 20

Eko-vishnur mahadh bhootham 

pruthag bhoothaan yanekasah |

Threen-lokaan-vyaapya-bhoothaathmaa 

bhungthe vishva-bhugav yayah ||

इमं स्तवं भगवतो विष्णोर्व्यासेन कीर्तितम् ।

पठेद्य इच्छेत्पुरुषः श्रेयः प्राप्तुं सुखानि च ॥ २१॥

இமம் ‌ஸ்தவம்‌ பகவதோ

விஷ்ணோர் ‌வ்யாஸேன கீர்திதம்‌ |

படேத்ய இச்சேத் ‌புருஷ:

ஸ்ரேய: ப்ராப்தும் ‌ஸுகானி ச || 21

imam sthavam bhagavatho 

vishnor-vyaasena keerthitham |

Pateydhya ichheyth purusha 

shreya praapthum sukhaani-cha ||

विश्वेश्वर मजं देवं जगतः प्रभुमव्ययम् ।

भजन्ति ये पुष्कराक्षं न ते यान्ति पराभवम् ॥ २२॥

விஸ்வேஸ்வர மஜம்‌ தேவம்‌

ஜகத: ப்ரபுமவ்யயம்‌|

பஜந்தி யே புஷ்கராக்ஷம்‌

ந தே யாந்தி பராபவம்‌ || 22

Vishveshvara majam dheyvam 

jagatha prabhu mavyayam |

Bhajanthi ye pushka-raaksham 

na they yaanthi paraa-bhavam ||

न ते यान्ति पराभवम् ॐ नम इति ।

ந தே யாந்தி பராபவம் ஓம் நம இதி

Na they yaanthi paraa-bhavam om nama iti

अर्जुन उवाच --- அர்ஜுன உவாச 

ARJUNA UVACHA

पद्मपत्र विशालाक्ष पद्मनाभ सुरोत्तम ।

भक्ताना मनुरक्तानां त्राता भव जनार्दन ॥ २३॥

பத்மபத்ர விசாலாக்ஷ

பத்மநாப ஸுரோத்தம |

பக்தானா அனு ரக்தானாம்‌

த்ராதா பவ ஜநார்தன || 23

Padma-pathra vishaa-laaksha 

padma-naabha suro-ththama |

Bhakthaanaa anu-rakthaanaam 

thraathaa bhava janaardhana ||

श्रीभगवानुवाच ---ஸ்ரீ பகவானுவாச-

SHREE BHAGAVAN UVACHA

यो मां नाम सहस्रेण स्तोतुमिच्छति पाण्डव ।

सोह मेकेन श्लोकेन स्तुत एव न संशयः ॥ २४॥

स्तुत एव न संशय ॐ नम इति ।

யோ மாம்‌ நாம ஸஹஸ்ரேண

ஸ்தோது மிச்சதி பாண்டவ |

ஸோஹமேகேன ஸ்லோகேன

ஸ்துத ஏவ ந ஸம்ஸய: || 24

ஸ்துத ஏவ ந ஸம்ஸய ஓம்‌ நம இதி

Yo-maam naama sahasrena 

sthothu michchathi paandava |

Sohamekena slokena 

sthutha eva na samshayah ||

Sthutha eva na samshaya om nama iti

व्यास उवाच ---வ்யாஸ உவாச-

VYASA UVACHA

वासनाद् वासुदेवस्य वासितं भुवनत्रयम् ।

सर्वभूत निवासोऽसि वासुदेव नमोऽस्तु ते ॥ २५॥

श्री वासुदेव नमोऽस्तुत ॐ नम इति ।

வாஸனாத்‌ வாஸுதேவஸ்ய

வாஸிதம்‌ புவனத்ரயம்‌ |

ஸர்வபூத நிவாஸோஸி

வாஸுதேவ நமோஸ்துதே || 25

வாஸுதேவ நமோஸ்துத ஒம்‌ நம இதி

Vaasanaadh vaasu dhevasya 

vaasitham bhuvanathrayam |

Sarva-bootha nivaasosi 

vaasudheva namosthuthey ||

Vaasu-deva namosthutha om nama iti

पार्वत्युवाच --- ஸ்ரீ பார்வத்யுவாச-

PARVATI UYVACHV

केनोपायेन लघुना विष्णोर्नाम सहस्रकम् ।

पठ्यते पण्डितैर् नित्यं श्रोतुमिच्छाम् यहं प्रभो ॥ २६॥

கேனோபாயேன லகுனா

விஷ்ணோர்‌ நாம ஸஹஸ் ரகம்‌ |

பட்யதே பண்டிதைர்‌ நித்யம்

ஸ்ரோது மிச்சாம் யஹம்‌ ப்ரபோ || 26

Keno-paayena laghunaa 

vishnor-naama sahasrakam |

Patyathey pandithair nithyam 

srothu michhaam yaham prabho ||

ईश्वर उवाच ---ஸ்ரீ ஈஸ்வர உவாச- 

ESHWARA UVACHA

श्रीराम राम रामेति रमे रामे मनोरमे ।

सहस्रनाम तत्तुल्यं राम नाम वरानने ॥ २७॥

ஸ்ரீ ராம ராம ராமேதி

ரமே ராமே மனோரமே |

ஸஹஸ்ர நாம தத்துல்யம்‌

ராம நாம வரானனே || 27

(என்று 3 தடவை சொல்லவும்)

Shree-raama raam raameti 

ramey raamey mano-ramey |

Sahasra naama thath thulyam 

raama-naama varaa-nane ||

(The above 2 lines read 3  times)

श्रीरामनाम वरानन ॐ नम इति ।

ராம நாம வரானன ஓம்‌ நம இதி

Raama-naama varaa-nana om nama iti

     ब्रह्मोवाच --- ப்ரஹ்மோவாச

BRAMHO UVACHA

नमो स्त्व नन्ताय सहस्र मूर्तये

सहस्र पादाक्षि शिरोरु बाहवे ।

सहस्र नाम्ने पुरुषाय शाश्वते

सहस्र कोटि युग धारिणे नमः ॥ २८॥

நமோஸ்த்வ னந்தாய ஸஹஸ்ர மூர்த்தயே

ஸஹஸ்ர பாதாக்ஷி சிரோரு பாஹவே |

ஸஹஸ்ர நாம்னே புருஷாய சாஸ்வதே

ஸஹஸ்ர கோடி யுகதாரிணே நம: || 28

Namosthva nanthaaya sahasra moorthaye

Sahasra paadhaakshi shiroru-baahave |

Sahasra naamne purushaaya shaashvate

Sahasra koti-yugadharine namah ||

सहस्र कोटि युगधारिणे ॐ नम इति ।

ஸஹஸ்ர கோடி யுக தாரிணே ஒம்‌ நம இதி

Sahasra koti yuga-dhaarine om nama iti

सञ्जय उवाच --- ஸஞ்ஜய உவாச- 

SANJAYA UVACHA

यत्र योगेश्वरः कृष्णो यत्र पार्थो धनुर्धरः ।

तत्र श्रीर्विजयो भूतिर्ध्रुवा नीतिर्मतिर्मम ॥ २९॥

யத்ர யோகேஸ்வர: க்ருஷ்ணோ

யத்ர பார்தோ தனுர்தர: |

தத்ர ஸ்ரீர்‌ விஜயோ பூதிர்‌

த்ருவா நீதிர்‌ மதிர் மம || 29

Yathra yogeshvara krushno 

yathra paartho dhanur-dharah |

Thathra-shreer vijayo bhoothir 

dhruvaa neethir mathir mama ||

श्रीभगवानुवाच ---ஸ்ரீ பகவானுவாச- 

SHREE BHAGAVAANU-VACHA

अनन्याश् चिन्तयन्तो मां ये जनाः पर्युपासते ।

तेषां नित्याभि युक्तानां योगक्षेमं वहाम्यहम् ॥ ३०॥

அனன்யாஸ் சிந்த யந்தோமாம்

யே ஜனா: பர்யு பாஸதே |

தேஷாம் நித்யாபி யுக்தாநாம்

யோகக்ஷேமம் வஹாம் யஹம் || 30

Ananyaas chintha-yantho maam 

ye janaah paryu-paasathey |

Theshaam nithyaabhi yukthanaam 

yoga-kshemam vahaam yaham ||

परित्राणाय साधूनां विनाशाय च दुष्कृताम् ।

धर्म संस्थाप नार्थाय सम्भवामि युगे युगे ॥ ३१॥

பரித்ராணாய ஸாதூனாம்‌

விநாசாய ச துஷ்க்ருதாம்‌ |

தர்ம ஸம்ஸ்தாப னார்த்தாய

ஸம்பவாமி யுகே யுகே || 31

Parith raanaaya saadhoonaam 

vinaasaaya chadhush kruthaam |

Dharma samsthaapa naardhaaya 

sambha-vaami yuge yuge ||

आर्ताः विषण्णाः शिथिलाश्च भीताः घोरेषु च व्याधिषु वर्तमानाः ।

सङ्कीर्त्य नारायण शब्द मात्रं विमुक्त दुःखाः सुखिनो भवन्तु ॥

ஆர்தா விஷண்ணா: சிதிலாஸ்ச பீதா:

கோரேஷுச வ்யாதிஷு வர்த்தமானா: |

ஸங்கீர்த்ய நாராயண ஸப்த மாத்ரம்‌

விமுக்த து:கா: ஸுகினோ பவந்து || 32

Aarthaa-vishanna-shithilaascha bheethaah 

ghoreshu cha-vyaadhishu-varthamaanaah |

Sankeerthya-naaraayana-shabdha-maathram 

vimuktha-dukhaah-sukhino-bhavanthi ||

कायेन वाचा मनसेन्द्रियैर्वा बुद्ध्यात्मना वा प्रकृतेः स्वभावात् ।

करोमि यद्यत् सकलं परस्मै नारायणा येति समर्पयामि ॥ ३३॥

காயேன வாசா மனஸேந் த்ரியைர்‌வா

புத்யாத் மனாவா ப்ரக்ருதே: ஸ்வபாவாத்‌ |

கரோமி யத்யத்‌ ஸகலம்‌ பரஸ்மை

நாராயணாயேதி ஸமர்ப்பயாமி ||

Kaayena vaachaa manasendhri yairvaa

Buddhyaath manaavaa prakruthe-svabhaavaath

Karomi yadhyath sakalam parasmai

Naaraayanaa yeti samarpayami

 

ॐ तत् सत् ।