திருக்கோவிலூர் த்ரிவிக்ரம பெருமாளை தரிசிக்கலாம்... வாருங்கள் என்று ஆழ்வார் அழைக்கும் பாசுரம். அலம்புரிந்த நெடுந்தடக்கை.. அர்த்தம் தெரிந்து கொள்வோம்.

திருமங்கையாழ்வார், இதற்கு முந்திய பாசுரத்தில், த்ரிவிக்ரம அவதாரத்தை நினைத்து பாட, உடனே அவருக்கு, திருக்கோவிலூர் சென்று. பெருமாளை  பார்க்க ஆசை வந்து விட்டது.  உடனே பாடுகிறார்..

அலம்புரிந்த நெடுந்தடக்கை 

அமரர் வேந்தன் !

அஞ்சிறை புள் தனிப்பாகன் !

அவுணர்க்கு என்றும் சலம் புரிந்து

அங்கு அருளில்லாத் தன்மையாளன் !

தான் உகந்த ஊரெல்லாம் தன் தாள் பாடி

நிலம் பரந்து வரும் கலுழி பெண்ணை 

ஈர்த்த நெடுவேய்கள் படு முத்தம் உந்த உந்தி,

புலம் பரந்த பொன் விளைக்கும் பொய்கை வேலி

பூங்கோவலூர் தொழுதும்!  போது நெஞ்சே!

- திருநெடுந்தாண்டகம் (திருமங்கையாழ்வார்)

தன் நெஞ்சை பார்த்து, "திருக்கோவலூர் (பூங்கோவலூர்) த்ரிவிக்ரம பெருமாளை தொழுவதற்கு (தொழுதும்) செல்லலாமா என் நெஞ்சே? (போது நெஞ்சே!)" என்று கேட்கிறார் ஆழ்வார்.

அலம்புரிந்த நெடுந்தடக்கை அமரர் வேந்தன்

"அலம்" என்ற சமஸ்க்ரித சொல்லை அப்படியே பயன்படுத்துகிறார். 

அலம் என்றால் "போதும்" என்று அர்த்தம்.

பெருமாளின் நீண்ட கையை பார்க்கிறார் ஆழ்வார். 

பகவான், பலி சக்கரவர்த்தியிடம் கை நீட்டி வாங்கினாரே! பலி சக்கரவர்த்தியிடம் கை நீட்டி தானம் வாங்குவதற்காக இத்தனை பெரிய கை உள்ளதோ பெருமாளுக்கு? என்றால் இல்லையாம். 

'பகவானுக்கு நீண்ட புஜம் வாங்குவதற்காக இல்லை, கொடுப்பதற்காக' என்கிறார் ஆழ்வார்.

பலி சக்கரவர்த்தி, மூன்று அடி மண் கொடுத்தேன் என்ற போது, இரண்டே அடியில் ப்ரம்ம லோகம் வரை அளந்து விட, மூன்றாவது அடி தானம் கொடுக்க முடியாமல் தவித்தான். 

"தானம் கொடுக்கிறேன்" என்று சொன்னவன், கொடுக்க முடியாமல் திணறினான்.

பகவானோ, ப்ரம்ம லோகம் வரை, தான் வாங்கிய தானத்தை அப்படியே இந்திரனுக்கு தானம் கொடுத்து விட்டார். 

தானம் கொடுத்த பலி, இவருக்கு மூன்றாவது அடி கொடுக்க முடியாமல் தவிக்க, பகவானோ, "போதும் போதும்" என்று இந்திரன் சொல்லும் அளவுக்கு தானம் செய்து விட்டார். 

வாங்குபவன் (இந்திரன்) போதும் போதும் (அலம்புரிந்த) என்று சொல்லும் அளவிற்கு அள்ளி அள்ளி கொடுக்கும் நீண்ட கைகள் (நெடுந்தடக்கை) உடைய இந்திரனுக்கும் தலைவன் (அமரர் வேந்தன்) அல்லவா இவர்! என்று திருக்கோவிலூர் த்ரிவிக்ரம பெருமாளை நினைக்கிறார் ஆழ்வார்.

"எனக்கு பகவான் கருணை செய்ய மாட்டாரா?" என்று தாபத்தோடு வருபவன், இவரை பார்த்து விட்டால், "எனக்கு பகவான் செய்யும் கருணை தாங்கவில்லையே ! தாங்கவில்லையே!" என்று கதறும் படி, கருணையை பொழிந்து விடுவாரே த்ரிவிக்ரம பெருமாள்! 

என்று கருணையை நினைத்து பார்க்கிறார்.

அஞ்சிறை புள் தனிப்பாகன்

யானையை தனக்கு வாகனமாக வைத்து இருப்பார்கள் சிலர். 

குதிரையை தனக்கு வாகனமாக வைத்து இருப்பார்கள் சிலர். 

யானையை, குதிரையை பழக்கி பாகனாகி விடலாம்.  

இவரோ தனி சிறப்பு கொண்ட பாகனாக இருக்கிறாரே! என்று பெருமாளை பார்க்கிறார். 

பெருமாள் அழகிய சிறகுகள் (அஞ்சிறை) உடைய கருடனை தனக்கு வாகனமாக வைத்து, கருடனை (புள்) பழக்கி, தனக்கு வாகனமாக வைத்து இருக்கிறார் என்கிறார். 

அதையே "அஞ்சிறை புள் தனி பாகன்" என்று சொல்கிறார்.

அவுணர்க்கு என்றும் சலம் புரிந்து அங்கு அருளில்லா தன்மையாளன்

வஞ்சகம் செய்பவர்களை கோபத்துடன் தண்டிப்பவர் இவர். வஞ்சகனுக்கு வஞ்சகனாக இருக்கும் பெருமாள் இவர் என்று த்ரிவிக்ரம பெருமாளை பார்த்து கொண்டாடுகிறார். 

இந்திர லோகத்தை கைப்பற்றி, இந்திரனை வாழ விடாமல் செய்து விட்டான், பலி சக்கரவர்த்தி. 

அடுத்தவன் சொத்தை அபகரித்த பலி சக்கரவர்த்தியை, வாமன மூர்த்தியாக வந்து, மூன்று அடி மண் கேட்டு, வஞ்சகனை, வஞ்சகத்தால் ஒடுக்கி,  த்ரிவிக்ரம பெருமாளாக நின்று விட்டார், 

வஞ்சகனை வஞ்சத்தால் ஒழிப்பவர் என்று த்ரிவிக்ரம பெருமாளுக்கு மங்களாசாசனம் செய்கிறார் ஆழ்வார்.

தான் உகந்த ஊரெல்லாம் தன் தாள் பாடி

த்ரிவிக்ரம பெருமாளை நினைத்து இப்படி பாடி கொண்டிருந்த ஆழ்வாருக்கு, ஊர் ஊராக சென்று, ஒவ்வொரு பெருமாளையும்  (தான் உகந்த ஊரெல்லாம்) சென்று, தான் பாட ( தன் தாள் பாடி) ஆசை ஏற்பட்டதாம். 

அதையே "தான் உகந்த ஊரெல்லாம் தன் தாள் பாடி" என்று தன் ஆசையை சொல்லிக்கொள்கிறார்.

இப்படி ஒரு ஆசையில், த்ரிவிக்ரம பெருமாளை சேவிக்க, திருக்கோவிலூரே வந்து விட்டார் திருமங்கையாழ்வார். 

த்ரிவிக்ரம பெருமாள் இருப்பதால், அவர் சாநித்யத்தால், திருக்கோவிலூர் பச்சை பசேல் என்று காட்சி கொடுக்க, திருக்கோவிலூரையே வர்ணிக்கிறார் ஆழ்வார்.

நிலம் பரந்து வரும் கலுழி பெண்ணை ஈர்த்த நெடுவேய்கள் படு முத்தம் உந்த உந்தி புலம் பரந்த பொன் விளைக்கும் பொய்கை வேலி பூங்கோவலூர் தொழுதும்!  போது நெஞ்சே!

பெண்ணை ஆறு, இந்த திவ்ய தேசத்தில் ஓடுகிறது. 

அந்த நதி ஓடும் அழகை பார்த்து வர்ணிக்கிறார். 

பெண்ணையாற்றில் ஓடும் தண்ணீரானது, வெள்ளம் (கலுழி) போல ஓடி வர, அதன் கரைகளில்  உயர்ந்து வளர்ந்த மூங்கில் மரங்களில் (நெடுவேய்கள்) பூத்த முத்து போன்ற வெண் பூக்களை (படு முத்தம்) ஈர்த்து கொண்டு, கழனிகள் எங்கும் பரவி (புலம் பரந்த) உந்தி தள்ள (உந்த உந்தி), முள் வேலிக்கு பதிலாக எங்கும் நீரால் சூழ்ந்திருக்கும் (பொய்கை வேலி) வயல்களில் இந்த மூங்கில் பூக்களே உரமாகி, பொன் போன்ற அரிசியை விளைவிக்கிறது. 

இப்படி திருக்கோவிலூர் என்ற இந்த திவ்ய தேசம் இருப்பதற்கு காரணம், த்ரிவிக்ரம பெருமாள் உகந்து இருப்பதால் தானே என்று நினைக்க, "நெஞ்சே! த்ரிவிக்ரம பெருமாளை தொழுவதற்கு வா போகலாம்." என்று பாடுகிறார்.

What is Sanathana? Do we have an example for Sanathana? What is the difference between Sanathana (Sanskrit word) and Religion (English word)?

What is Sanathana? Do we have an example for Sanathana? 

What is the difference between  Sanathana (Sanskrit) and Religion (English)?

Purathana - புராதனம் (पुरातनम्)

The one which is old and alive

(Example:. We can see purathana hotels, purathana companies which runs till date, proudly say themselves with word like 'Since 1912..." to highlight their sustainability with pride)

Noothana - நூதனம் (नूतनम्)

The one which is new and alive

This does not require example as it easy to understand.

Sanathana - சனாதனம் (सनातनम्)

The one which is old but also new and alive. 

Wow.... Interesting... 

How one can be old and also be new and alive?

Yes.. you can not find in man made products..  But it's a divine product.

Can we see an example? There are many such things which is sanathana.

Sun is Sanathana. 

Sun is old, and always new and alive.

Moon is Sanathana.

Moon is old, and always new and alive. Even today, we can see the moon.

Is there any thing else, which is sanathana which we use?

Yes...

Dharma = set of rules

All hindus follow a set of rules (dharma) which exist beyond time period (old), like sun it appears new always and alive and guiding humans to lead a life which can bring prosper in their life as well as after life without hurting others and nature. 

That Dharma is referred as Sanathana as it is old and also new and always alive. 

Hence the great hindus are  referred follower of sanathan dharma.

Great Hindus follow Sanathana Dharma (the rules which is old and also new and eternally alive). 

Sanathana Dharma is not a religion like islam, christian, Buddhism, etc..

What's the difference between religion and sanathana dharma?

Religion

It's set of policy or commands written by someone, it has date of birth. 

Policy changes always. 

If people belief changes, 

if people understand dead one never come back, 

if people see better policy which answers them, 

if people dont believe in life at heaven when current life itself is unclear, 

Then, people just kick out policy they choose.

If something is born, it must die oneday. 

So, religions will die one day when there is no takers or some new better  policy reach them. So religion has definite date of death)

Sanathana Dharma (தர்மம்,धर्म)

Hindus follow set of rules which carries them to lead a right kind of life. 

Rules don't die. 

These sanathana rules exist from the day 1 human came. 

Vishnu incarnated himself as Human as requested by deva and brahma to kill Ravana.

We are in Kaliyuga. Kaliyuga period is 4,32,000 Years. 

Just 3102+2021 = 5123 years completed out of 4,32,000 years in kaliyuga.

Before Kaliyuga, it was Dwapara yuga. 

In this yuga end, Vishnu appeared again as Krishna.

Dwapara yuga period is 8,64,000 years.

Ramayana happiness in Treta yuga. 

Ramayan must have happened atleast 8+ lakh year before. 

We say companies started in 1912 itself as Purathana.. 

Even today, Ramayana exist in heart of people.

Even today, for Ram, avatar of Vishnu, people live their life.

Even today, Valmiki Ramayana which is primary source of Rama Story is read by lakh of people. Valmiki lived while Ram was ruling.

Valmiki Ramayana is purathana which is 8+ lakh year old and still alive.

In that 8+lakh year before happened story, we see the word "Sanathana" said by ram himself and he quotes 2 sanathana rules which he followed to kill Vali.

Valmiki Ramayan Sloka is...

तत् एतत् कारणम् पश्य यत् अर्थम् त्वम् मया हतः |

भ्रातु: वर्तसि भार्यायाम् त्यक्त्वा धर्मम् सनातनम् ||

Meaning: Ram says, "Now know the reason why I struck you down. You have abandoned the eternal law (sanathana), by living with your brother's wife."

(You can watch full conversation between vali and ram here....)

In Ramayana, which itself is purathana, we see Rama says, "I am following rules which is sanathana (old+new+alive)".

This tells the glory of Hindus who follow such great Sanathana Dharma till date as it is old, always new and eternally alive.

Hence hindus can't be destroyed. While trying to massacre hindus in India, now we see world is covered by hindus wherever you go. 

Most importantly, all foreigners are becoming hindus by getting attracted towards the set of rules (dharma) which is sanathana.

Like a sun, Hindus Sanathana Dharma is also old, and rejuvenate and appear again and again as new to adopt present people and guide them in right path

People who belong to such great sanathana dharma are blessed.

இரவு தூங்கும் முன் என்ன செய்ய வேண்டும், என்ன சொல்ல வேண்டும்? பகவானை தரிசிக்க எப்படி தயாராக இருக்க வேண்டும்?

இரவு தினமும் படுத்து கொள்ளும் முன், கை கால் அலம்பி கொண்டு, துடைத்து கொண்டு, படுக்க வேண்டும்.

பகவத் தரிசனம் கனவில் ஏற்பட கூடும், அசுத்தமாக படுக்க கூடாது. 

வடக்கே தலை வைத்து படுக்க கூடாது.

தெய்வத்தின் (ஸ்வாமி அறை) பக்கம் கால் வைத்து படுக்க கூடாது.

ஏதாவது துணியாவது படுக்கையுமாக போட்டு தான் படுக்க வேண்டும். வெறும் தரையில் படுக்கக்கூடாது. உடல் ஆரோக்கியம் முக்கியம்.

அம்மாவாசை போன்ற பித்ரு தினங்களில், ஏகாதசி போன்ற விரத தினங்களில் மனைவியோடு படுக்க கூடாது. அன்று சவரம் செய்வதும் கூடாது.

படுப்பதற்கு முன் கீழே சொல்லியுள்ள பிரார்த்தனையை சொல்லி விட்டு படுக்க வேண்டும்.

அகஸ்திய: மாதவ: ச ஏவ

முசுகுந்தோ மஹாபல: 

கபில: முனி அஸ்திக:

பஞ்சைதே ஸுகசாயின:

அகஸ்தியர், மாதவ, முசுகுந்த, கபில, அஸ்திகர், ஆகிய ஐவரும் சுகமாக சயனிக்க அருள் புரியட்டும்

ஸச்சித்த-சாயீ புஜகேந்த்ர-சாயீ

நந்தாங்க-சாயீ கமலாங்க-சாயீ

அம்போதி-சாயீ வடபத்ர-சாயீ

ஸ்ரீரங்க-சாயீ ரமதாம் மனோமே

ஸ்ரீ ஆதி சங்கர பகவத்பாதாள் (ஸ்ரீரங்க அஷ்டகம்)

ஸாது ஜனங்களில் சித்தத்தில் சயனிப்பவன், நந்தகோபன் மடியில் சயனிப்பவன், மஹாலக்ஷ்மி மடியில் சயனிப்பவன், பாற்கடலில் சயனிப்பவன், ப்ரளய காலத்தில், ஆலிலையில் பால முகுந்தனாக சயனிப்பவன், ஸ்ரீரங்கத்தில் சயனிப்பவன் மேல் என் மனம் எப்போதும் ஒன்றியுள்ளது. 

கரார-விந்தேன பதார-விந்தம்

முகார-விந்தே வினிவேச-யந்தம்

வடஸ்ய பத்ரஸ்ய புடே சயானம்

பாலம் முகுந்தம் மனஸா ஸ்மராமி

- கிருஷ்ண கர்ணாம்ருதம்

(தாமரை போன்ற கைகளால், தாமரை போன்ற தன் இடது பாதத்தை, தாமரை போன்ற தன் வாயில் வைத்து தன்னையே சுவைத்து கொண்டிருக்கும் ஆலிலை மேல் சயனித்திருக்கும் குழந்தை முகுந்தனை மனதினால் நினைக்கிறேன்) 

அனாயாஸேன மரணம்

வினா தைன்யேன ஜீவனம்

தேஹி மே க்ருபயா சம்போ

த்வயீ பக்திம் அசஞ்சலாம்

மரண பயம் இல்லாத கண் இமைப்பது போல சுலபமான  மரணம், வறுமை, கஷ்டம் இல்லாத வாழ்க்கை அமைய, உன்னுடைய கிருபையைக் கொடுத்து அருளவும் சம்போ மகாதேவா. உங்களிடம் நிலையான பக்தியையும் கொடுங்கள்.

வ்யத்யஸ்த-பாதம் அவதம்ஸித பர்ஹி-பர்ஹம்

ஸாசீ க்ருதானன நிவேசித வேணுரந்த்ரம்

தேஜ: பரம் பரம-காருணிகம் புரஸ்தாத்

ப்ராண: ப்ரயாண ஸமயே மம ஸன்னிதத்தாம்

- கிருஷ்ண கர்ணாம்ருதம் (லீலா-சுகர்)

மாற்றி வைத்த பாதங்கள் உடையவனும், மயில் தொகை சூடியவனும், சாய்ந்த முகத்தில் குறுக்காக வைக்கப்பெற்ற குழலின் துவாரங்களை உடையவனும், சிறந்த கருணை உடையவனும், பரஞ்ஜோதி வடிவானவனுமான கிருஷ்ணன், என்னுடைய பிராணன்  வெளி கிளம்பும் சமயத்தில், என் முன் காட்சி அளிக்கட்டும்.

அதராம்ருத சாரு வம்ச நாளா:

மகுடாலம்பி மயூர பிஞ்ச மாலா:

ஹரி நீல ஸிலா விபங்க நீலா:

ப்ரதிபா: ஸந்து மம அந்திம ப்ரயாணே

(கோபால விம்சதியில் ஸ்வாமி தேசிகன்)

நச்சியே கையினில் வேய்ங்குழலை ஏந்தியே, நளினவாய் தன்னில் வைத்து நயமுடன் ஓசைதனை எழுப்பிய வண்ணமே, இணையிலா உச்சியிற் கொண்டையும், மயிலினது இறகையும் அதில் சேர்த்தியே, அடியேற்கு வரப்போகும் மரண உற்சவத்தினில், நீ குழந்தை வடிவாய் எழிலுடன் காட்சியருள் கண்ணனே !

தேஹாவஸான ஸமயே தயயா ரகூணாம்

நாத: கராம்புஜ: விராஜத பீதி முத்ர:

ஆருஹ்ய புஷ்பகம் அலங்க்ருத வாமபாக: 

தேவ்யா விதேஹ ஸுதயா மம ஸந்நிதத்தாம்

(ராம ஸ்தவ கர்ண ரஸாயணம் - ராமபத்ர தீக்ஷிதர்) 

க்ருஷ்ண த்வதீய பதபங்கஜ பஞ்சராந்த

மத்யைவ மே விசது மானஸ ராஜஹம்ஸ:

ப்ராண ப்ரயாண ஸமயே கப வாத பித்தை:

கண்டா வரோதன விதௌ ஸ்மரணம் குதஸ்தே

(முகுந்தமாலை - குலசேகர ஆழ்வார்)

கிருஷ்ணா! இந்த சமயத்தில் என்னுடைய மனம் என்ற அன்னப் பறவைக்கு, தங்களுடைய தாமரைப் பாதத் தண்டுகளில் இப்போதே அடைக்கலம் கொடுங்கள். மரண வேளையின் பொழுது என்னுடைய தொண்டை கபம், வாதம், பித்தம்,  போன்றவைகளால் தடைபடும் போது தங்களை எப்படி என்னால் நினைக்க  முடியும்?

இவ்வாறு பிரார்த்தனை செய்து கொண்ட பிறகு படுக்க வேண்டும்.

படுத்து இருக்கும் போது, பகவன் நாமத்தை ஸ்மரணம் செய்து (நினைத்து) கொண்டே தூங்க வேண்டும்.

இடையிடையே விழிப்பு வந்தால், தூக்கம் வரும்வரை  பகவன் நாமத்தை சொல்லி கொண்டே இருக்க வேண்டும்.

தூக்க கலக்கத்தில் புரண்டு படுத்தாலும் பகவன் நாமத்தை சொல்லும் அளவுக்கு நாக்கை மனசை பழக்கிட வேண்டும்.

இரவில் மலம் மூத்திரம் கழிக்க எழுந்தால், கை கால் அலம்பி, துடைத்து கொண்டு படுக்க வேண்டும்.

இரவில் அசுத்தமாக படுப்பவனிடம், பூத பிரேத பிசாசுகள் வரும். இதனால் கெட்ட கனவுகள் வரும்.

இரவு சுத்தமாக படுக்க வேண்டும். கனவில் பகவான் தரிசனம் தரக்கூடும்.

எனவே கை கால் அலம்பி சுத்தமாக படுத்து உறங்க வேண்டும்.

அதிகமான தூக்கம் கூடாது. 

இரவு 10 மணிக்குள் படுத்து கொண்டு, 4 மணிக்கு எழுந்திருக்க வேண்டும்.

இது உடலுக்கு ஆரோக்கியத்தை தரும்.

இவ்வாறு சாஸ்திரப்படி தினமும் வாழ்க்கை நடத்துபவர்கள் இகத்திலும், பரத்திலும் சுகமாக இருப்பார்கள்.

குருநாதர் துணை

த்ரிவிக்ரம அவதாரம் நமக்கு நேராக நடப்பது போலவே, நமக்கு காட்டுகிறார் ஆழ்வார்.. பாசுரம் அர்த்தம் "ஒண் மிதியில் புனலுருவி.." தெரிந்து கொள்வோம்.

த்ரிவிக்ரம அவதாரம் நமக்கு நேராக நடப்பது போலவே, நமக்கு காட்டுகிறார் ஆழ்வார். ஆச்சர்யமான  பாடல். 

ஒண் மிதியில் புனலுருவி ஒருகால் நிற்ப

ஒரு காலுங் காமருசீர்

அவுணன் உள்ளத்து எண்மதியுங் கடந்து

அண்ட மீது போகி

இரு விசும்பி னூடு போய் எழுந்து

மேலை தண்மதியும் கதிரவனும் தவிர ஓடி

தாரகையின் புறந்தடவி

அப்பால் மிக்கு

மண் முழுதும் அகப்படுத்து நின்ற எந்தை!

மலர்புரையும் திருவடியே வணங்கினேனே!

- திருநெடுந்தாண்டகம் (திருமங்கையாழ்வார்)

அசுர குணம் உள்ளதால், இந்திரன் முதல் அனைவரையும் அடக்கி, பூலோகம் முதல் சத்ய லோகம் வரை பிடித்து விட்டான் பலி சக்கரவர்த்தி .

பிரகலாதனின் பேரன் தான் என்றாலும், "தான்" என்ற கர்வம் கொண்டிருந்தான். 

ஆனால், 

தன் தாத்தாவை போல, உள்ளூர நாராயணனிடம் பக்தியும் கொண்டிருந்தான்.

இந்திரன் பிரம்மாவிடம் முறையிட்டு அழ, ப்ரம்மா பெருமாளிடம் பிரார்த்தனை செய்ய, "ஹிரண்யகசிபு போல தீயவனாக இருந்தால் வதம் செய்யலாம். ஆனால் இவன் தர்மம் தெரிந்தவன் என்பதால், வதம் செய்ய முடியாது. நானே இவனிடம் கை நீட்டி தானமாக வாங்கி தருகிறேன்" என்று பெருமாள் அனுக்கிரஹம் செய்து விட்டார்.

இந்திரனின் தம்பியாக "உபேந்திரன்" என்ற வாமன ரூபத்தில், ஒரு பிராம்மண சிறுவனாக பலி சக்கரவர்த்தியை பார்க்க வந்து விட்டார் பெருமாள்.

பலி சக்கரவர்த்தியிடம் தன் காலால் 3 அடி தானமாக கேட்க, "தந்தேன் !" என்று வாமன பகவானிடம் தீர்த்தம் விட்டதும், கிடு கிடுவென்று வளர்ந்து விட்டார்.

அவர் எத்தனை தூரம் வளர்ந்தார்? என்று நமக்கு நேராக காட்டுகிறார் ஆழ்வார்.

தன்னுடைய பெரிய ஒரு திருவடியால் (ஒருகால்), இந்த பூமி முழுவதிலும் கால் பதித்து (ஒண் மிதியில்) நிற்க (நிற்ப), அவர் அழுத்திய அழுத்தில், பூமிக்கு அடியில் உள்ள நீர்(புனல்) பீச்சிக்கொண்டு (உருவி) வெளியே தெறித்ததாம்.

வாம பகவானுடைய அழகையும் பெருமையையும் நேரில் கண்ணாலே காணப்பெற்றவன் அல்லவா பலி சக்கரவர்த்தி. இவனைப்போல பாக்யசாலியுண்டோ என்று நினைத்த ஆழ்வார், பலி சக்கரவர்தியை "காமருசீர்" என்று அழைக்கிறார்.

 

பூலோகம் முதல் சத்ய லோகம் வரை பிடித்து வைத்திருந்த பலி சக்கரவர்த்தி, "பூமியை இழந்து விட்டோம். பரவாயில்லை.. நம்மிடம் மேலுலகம் உள்ளதே!" என்று நினைத்து இருக்க, அவன் எண்ணத்தில் இடி விழுந்தது போல (அவுணன் உள்ளத்து எண் மதியும் கடந்து), பெருமாள், மற்றொரு காலால் பூலோகம் தாண்டி, சொர்க்க லோகம் தாண்டி, மகர லோகம் தாண்டி, ஜன லோகம் தாண்டி, தப லோகம் தாண்டி, சத்ய லோகமும் தாண்டி இருக்கும் அண்டத்தின் மூடி மீது போய் ஒரு இடி இடித்தாராம் (அண்ட மீது போகி).

இப்படி அதி ஆச்சர்யமாக மற்றொரு காலால் பெரிய ஆகாசம் வரை எழுந்து (இரு விசும்பினூடு போய் எழுந்து), மேலே உள்ள சந்திரன், சூரிய மண்டலத்தையும் தாண்டி ஓடி(மேலை தண்மதியும் கதிரவனும் தவிர ஓடி), வானில் உள்ள நக்ஷத்திரங்களை தொட்டு கொண்டே (தாரகையின் புறந்தடவி), சத்ய லோகம் தாண்டி  (அப்பால் மிக்கு) த்ரிவிக்ர பெருமாள் நிற்க, "மூன்றாவது அடி கொடுக்க இனி ஒரு சொத்து இல்லை" என்றபடி கடன்காரனாக பலி சக்கரவர்த்தியை நிறுத்தி விட்டாராம்.

இப்படி இரண்டே அடியில், பூலோகம் முதல் சத்ய லோகம் வரை (மண் முழுதும்) தன் வசப்படுத்தி (அகப்படுத்து) "மூன்றாவது அடி எங்கே?" என்று கேட்டு நின்ற என் அப்பா! (எந்தை) 

உங்கள் மலர் போன்ற (மலர்புரையும்) திருவடியை அந்த பலி சக்கரவர்த்தியின் தலையில் வைத்தீரே ! அந்த திருவடியை நானும் வணங்கினேனே! 

என்று த்ரிவிக்ரம அவதாரத்தை ஆச்சர்யமாக ஒரே பாசுரத்தில் நமக்கு காட்டி, "தன் தலையிலும் அந்த திருவடி படுமோ?" என்று ஆசைப்படுகிறார் திருமங்கையாழ்வார்.

ஆளவந்தார், திருக்கோவிலூர் த்ரிவிக்ரம பெருமாளை பார்த்து கேட்கிறார்.

"த்ரிவிக்ரமா! உங்களுடைய திருவடி என் தலையிலும் படவேண்டுமே!" என்று  பிரார்த்தித்தார்.

உடனே பெருமாள், "உலகம் முழுவதுமே அளந்தேனே! அப்பொழுதே அனைவரின் தலையிலும் என் திருவடி பட்டு விட்டதே. உன் தலையிலும் என் திருவடி பட்டு விட்டதே!" என்றாராம்.

உடனே ஆளவந்தார், "சரணாம்புஜ த்வயம்" என்று பிரார்த்தித்தார்.

அதாவது,

"த்ரிவிக்ரமா ! உலகத்தை அளந்த போது, ஒரு திருவடி தானே பூலோகத்தில் பட்டது. மற்றொரு திருவடி மேலுலகங்களை அல்லவா அளந்தது. எனக்கு உங்களுடைய இரண்டு திருவடியும் என் தலையில் பட வேண்டுமே!" என்று கேட்டுக்கொண்டாராம்.

உடனே பெருமாள், "பலி சக்கரவர்த்தி என்னுடைய ஒரு திருவடியின் ஸ்பரிசம் கிடைக்க, தான் சம்பாதித்த சொத்தான பூலோகம் முதல் சத்ய லோகம் வரை கொடுத்தானே! நீர், என் இரண்டு திருவடியின் ஸ்பரிசமும் கேட்கிறீரே!" என்றாராம்.

உடனே ஆளவந்தார், "கோவிலுக்கு உங்களை பார்க்க யார் யாரோ வருகிறார்கள். யார் வந்தாலும், ஒன்றுமே கொடுக்காமல் போனாலும், உள்ளே வந்து கொஞ்சம் தலையை காட்டினாலேயே உங்கள் திருவடி பட்ட சடாரி கிடைக்கிறதே! உங்களுடைய இரு திருவடியும் என் தலையில் பட கூடாதா?" என்று பிரார்த்திக்கிறார்.

குருநாதர் துணை

மனிதனாக பிறந்த நாம் செய்ய வேண்டியது என்ன? என்று உபதேசிக்கும் பாசுரம் அர்த்தத்துடன். "நெஞ்சே! பெருமாளின் மகத்துவத்தை தெரிந்து கொள்" என்று நமக்கு உபதேசிக்கும் பாசுரம் அர்த்தத்துடன். “இந்திரற்கும் பிரமற்கும் முதல்வன்…”

'மனிதனாக பிறந்த நாம் செய்ய வேண்டியது என்ன?' என்று உபதேசிக்கும் பாசுரம் அர்த்தத்துடன்  தெரிந்து கொள்வோம்.  

"நெஞ்சே! பெருமாளின் மகத்துவத்தை தெரிந்து கொள்"  என்று நமக்கு உபதேசிக்கும் பாசுரம் அர்த்தத்துடன் தெரிந்து கொள்வோம்.

இந்திரற்கும் பிரமற்கும் முதல்வன் தன்னை

இரு 'நிலம் கால் தீ நீர் விண்' பூதம் ஐந்தாய்

செந்திறத்த தமிழ் ஓசை, வடசொல் ஆகி

திசை நான்குமாய்

திங்கள் ஞாயிறு ஆகி

அந்தரத்தில் தேவர்க்கும் அறியலாகா அந்தணனை

அந்தணர் மாடு அந்தி வைத்த மந்திரத்தை

மந்திரத்தால் மறவாது என்றும் வாழுதியேல்!

வாழலாம் ! மட நெஞ்சமே !

-  திருநெடுந்தாண்டகம் (திருமங்கையாழ்வார்)

இந்திரற்கும் பிரமற்கும்

திருமங்கையாழ்வார், தன் நெஞ்சை பார்த்து தானே உபதேசிப்பது போல, நமக்கும் உபதேசிக்கிறார்.

"என் நெஞ்சே! பெருமாள் யார் என்று உனக்கு தெரியுமா?  இந்திரர்களுக்கும், பிரம்மாக்களுக்கும் முதல்வன் இவர் என்று தெரிந்து கொள்" என்று தனக்கே உபதேசிக்கிறார்.

'இந்திரனுக்கும், பிரமனுக்கும்' என்று சொல்லாமல், 'இந்திரற்கும் பிரமற்கும்' என்று ஏன் சொன்னார்?

பொதுவாக "இந்திரன், பிரம்மன், சிவன்" என்று தானே அழைப்போம்!!

"இந்திரர், பிரம்மர், சிவர்" என்று யாரும் அழைப்பதில்லையே!

ஆதலால், மரியாதைக்காக "ர்" சேர்த்து இப்படி அழைக்கிறார் என்பது ஏற்புடையதாக இல்லை.

வாசலில் நிற்கும் காவலனை ஆங்கிலத்தில் "Gate Keeper" என்று சொல்கிறோம். அந்த கம்பெனி முதலாளியை "Chairman" என்று சொல்கிறோம்.

"ர்" போட்டு காவலாளியை மட்டும் அழைக்கிறோம் என்பதால், முதலாளியை அவமதித்து விட்டோம் என்றா சொல்வது?

"ர்" சேர்த்ததால் தான் இந்திரனுக்கு பிரம்மாவுக்கு சிவனுக்கு பெருமை என்று சொல்ல அவசியமில்லையே !

பிறகு எந்த அர்த்தத்தில் ஆழ்வார் இப்படி சொல்கிறார்?

ஒவ்வொரு கல்பத்திலும் இந்திரன் என்ற பதவிக்கு பலர் வருகிறார்கள். இப்பொழுது உள்ள ப்ரம்ம தேவனை போல, பல பிரம்மாக்கள் வந்து விட்டார்கள்.

"இப்படி வந்த பல இந்திரர்களுக்கும், பல பிரம்மாக்களுக்கும் முதன்மையானவர் இவர்" என்ற அர்த்தத்தில் திருமங்கையாழ்வார் "இந்திரற்கும் பிரமற்கும் முதல்வன் தன்னை" என்று பாடுகிறார்.

இரு நிலம் கால் தீ நீர் விண் பூதம் ஐந்தாய்:

மேலும், "நெஞ்சே தெரிந்து கொள் ! நிலம், காற்று (கால்), நெருப்பு (தீ), நீர், ஆகாயம் (விண்) என்ற  பெரிய (இரு) ஐந்து பூதங்களுக்கும் அந்தர்யாமியாக இருப்பவரும் இந்த முதல்வனே !" என்று உபதேசிக்கிறார்.

செந்திறத்த தமிழ் ஓசை, வடசொல் ஆகி, திசை நான்குமாய், திங்கள் ஞாயிறு ஆகி:

"பல மொழிகளாகவும் இவரே இருக்கிறார். தமிழ் மொழியாகவும், சமஸ்க்ரிதமாகவும் இவரே இருக்கிறார். நான்கு திசையாகவும் இவரே இருக்கிறார். சூரிய சந்திரனாகவும் இவரே இருக்கிறார் என்று தெரிந்து கொள் என் மனமே!" என்கிறார்.

 

இங்கு குறிப்பாக திருமங்கையாழ்வார், தமிழ் மொழியில் உள்ள ஆசையால், முதலில் தமிழுக்கு இடம் கொடுத்து, பிறகு வேத மொழியான சமஸ்க்ரிதத்தை சொல்கிறார் என்று பார்க்கிறோம்.

பொதுவாக "தமிழ் சொல், வட ஓசை" என்று தான் சொல்வது வழக்கம்.

ஆனால், இங்கே ஆழ்வார் "தமிழ் ஓசை, வட சொல்" என்கிறார்.

சமஸ்க்ரித மொழிக்கு தான் பல ஓசைகள் கொண்ட பல எழுத்துக்கள் உண்டு.

தமிழுக்கு அப்படி எழுத்துக்கள் கிடையாது.

"பாடம், பாட்டி, அம்பாள், அப்பா" என்று சொல்லும் போது "ப" என்ற ஒரே எழுத்து தான் உண்டு. பல ஓசைகள் கொண்ட தமிழ் எழுத்துக்கள் கிடையாது.

இருந்தாலும்,  ஆழ்வார் "தமிழ் ஓசை, வட சொல்" என்று சொல்லி, தன் தமிழ் பற்றை இங்கு பெருமாளுக்கு முன் காட்டுகிறார்.

தமிழ் நாட்டில் பெரும்பாலானவர்களுக்கு தமிழே தெரியும் என்பதாலும், முதலில் தமிழை வைத்து, பிறகு வேத மொழியான சமஸ்க்ரிதத்தையும் வைத்து பாடுகிறார் என்றும் அர்த்தம் சொல்லப்படுவதுண்டு.

திருமங்கையாழ்வாரை விட, தமிழ்ப்பற்று கொண்டவன் இருக்க முடியுமா?

அந்தரத்தில் தேவர்க்கும் அறியலாகா அந்தணனை:

'அழகிய தன்மை உடையவன்' (person with good qualities) என்பதையே ஆழ்வார் "அந்தணன்" என்று சொல்லை கொண்டு குறிப்பிடுகிறார்.

"ஓ நெஞ்சே! அழகிய தன்மை உடையவனான பெருமாளை, ஸ்வர்கத்தில் உள்ள தேவர்களும் உள்ளது உள்ளபடி அறிந்து கொள்ள முடியாது என்று தெரிந்து கொள்" என்று உபதேசிக்கிறார்.

அந்தணர் மாடு அந்தி வைத்த மந்திரத்தை ! மந்திரத்தால் மறவாது என்றும் வாழுதியேல்! வாழலாம் ! மட நெஞ்சமே! 

"வேதம் ஓதும் ப்ராம்மணர்களை" இங்கு "அந்தணர்" என்று குறிப்பிடுகிறார் திருமங்கையாழ்வார்.

4 வேதமும் காயத்ரீயில் அடக்கம்.

காயத்ரீ "பூ புவ ஸுவ" என்ற மேல், நடு, கீழ் என்ற மூன்று உலகங்களுக்குள் அடக்கம்.

இந்த மூன்று உலகங்களும் "ஓம்" என்ற ப்ரணவத்தில் அடக்கம்.

மாடு என்ற சொல்லுக்கு "செல்வம்" என்றும் பொருள் உண்டு.

அந்தணர்களின் செல்வம் "வேதம்".

"ஓ நெஞ்சே! 

அந்தணர்களின் செல்வமாக இருக்கும் வேதத்திற்கும் ஆதியாக (அந்தி) இருக்கும் பிரணவ மந்திரத்தின் (ஓம்) அர்த்தத்தை, 

திருவஷ்டாக்ஷரம் என்ற மந்திரத்தை (மந்திரத்தால்) கொண்டு புரிந்து கொண்டு, 

நீ மறவாமல் (மறவாது) எப்பொழுதும் நாம சங்கீர்த்தனம் செய்து வாழ்வாயானால், (என்றும் வாழுதியேல்!) 

நீயும் வாழ்கிறாய் என்று அர்த்தம் (வாழலாம்). 

அப்படி வாழவில்லையென்றால் நீ வாழ்ந்தும் 'சவம்' என்று தெரிந்து கொள் மட நெஞ்சே! " 

என்று சொல்லி, மனிதர்களாகிய நாம் அனைவரும் "நாராயணா.. நாராயண.." என்று மறவாமல் சொல்ல வேண்டும் என்று முடிக்கிறார்.

குருநாதர் துணை

மாயவரம் என்ற மயிலாடுதுறைக்கு அருகில் உள்ள இந்தளூர் என்ற திவ்ய தேசத்தில் உள்ள பெருமாளை நினைத்து திருமங்கையாழ்வார் பாடிய பாசுரம் "முன்னை வண்ணம்". அர்த்தம் தெரிந்து கொள்வோம்..

மயிலாடுதுறை பெருமை கொள்ள முக்கிய காரணம் பரிமள ரங்கநாதன் ஆலயம் இருக்கும் "திருஇந்தளூர்" என்ற திவ்ய தேசம். 

ஹிந்துவாக பிறந்தவர்கள் வாழ்நாளில் காணவேண்டிய ஆலயங்களில் ஒன்று !

காவிரியின் வடகரையில் அமைந்துள்ள திருஇந்தளூர் திருத்தலம் இது.

மாயவரம் அல்லது மயிலாடுதுறையில் இருக்கும் இந்த திருஇந்தளூர் கோயிலின்  மூலவர் பெயர்: பரிமள ரங்கநாதன்.   

இவருக்கு இன்னொரு பெயர்: மருவினிய மைந்தன். 

உற்சவர் பெயர்:  சுகந்தவ நாதன்

108 திருத்தலங்களில் 86 தலங்களை நேரில் கண்டு பாடியவர் திருமங்கையாழ்வார்.

ஒரு சமயம், 

மயிலாடுதுறைக்கு அருகில் உள்ள ‘திருஇந்தளூர்’ என்னும் திவ்ய தேசத்தில் குடி கொண்டிருக்கும் ‘பரிமள ரங்கனாதரை’ தரிசிக்கச் சென்ற பொழுது,  அர்ச்சகர் பூஜை முடிந்து, கதவு சாத்தி சென்று விட்டார்.

கோவில் சன்னதி மூடி இருந்ததால் பெருமாளை தரிசிக்க முடியவில்லை.

பெருமாளை பார்க்க முடியவில்லையே! என்ற தாபம் ஆழ்வாருக்கு ஏற்பட்டது.

நமக்கு வேண்டிய ஒருவன், நமக்குரிய பொருளை தரமறுத்தால் நாம் என்ன சொல்வோம்?

”பரவாயில்லை! நீரே வைத்துக் கொண்டு நலமாய் வாழுங்கள்" என்று உரிமையாக கோபத்தோடு சொல்வோம் இல்லையா?

அது போல,

ஆழ்வார்,  உள்ளே இருக்கும் பரிமள ரங்கநாதரை நோக்கி, "நான் உனது அடிமை என்று அறிந்த பின்னும், காட்சி கொடுக்காமல் தாழிட்டுக் கொள்வது உமக்குப் பழியைத் தேடித் தரும். உமது அழகை நீரே வைத்துக் கொள்ளவும்"

என்று பெருமாளிடம் உரிமையாக கோபப்பட, உள்ளே இருந்த பெருமாள், ஆழ்வாரை காண தானே வந்து விட்டார். 

பெருமாள், ஆழ்வாரை  பார்த்து, "என்னை பாரும்" என்று  சொல்லி, "நான் ஒவ்வொரு யுகத்திலும் எப்படி இருந்தேன் தெரியுமா? க்ருத யுகத்தில் வெண்மையாக இருந்தேன். த்ரேதா யுகத்திலே சிவப்பாக இருந்தேன். த்வாபரயுகத்தில் நீல வர்ணத்தில் இருந்தேன்" என்று காட்ட, தான் கண்ட காட்சியை பாசுரமாக நமக்கு தருகிறார்.

முன்னை வண்ணம் பாலின் வண்ணம்

முழுதும் நிலைநின்ற பின்னை வண்ணம்

கொண்டல் வண்ணம்

வண்ணம் எண்ணுங்கால்

பொன்னின் வண்ணம்

மணியின் வண்ணம் 

புரையும் திருமேனி இன்ன வண்ணம்

என்று காட்டீர், இந்தளூரீரே !

- பெரிய திருமொழி (திருமங்கையாழ்வார்)

க்ருத யுகத்தில் ஸத்வ குணம் நிறைந்தவர்களாக பெரும்பாலும் இருப்பதால், பால் போன்ற 'வெண்மை' நிறத்தை கொண்டீர்கள். 

த்ரேதா யுகத்திலே 'சிவந்த' நிறத்தை கொண்டீர்கள். 

த்வாபர யுகத்தில் 'நீல' நிறத்தை கொண்டீர்கள். 

இந்தளூரில் உள்ள பெருமானே ! 

உமக்கு பல நிறங்கள் உள்ளனவாக சாஸ்த்ரங்கள் சொல்கிறது.

இங்கு அர்ச்சையாக எழுந்தருளியிருக்கும் இருப்பிலே எந்த நிறம் கொண்டிருக்கிறீர் என்பதை அடியேன் அறியவேண்டாமோ?" என்று கேட்க,

“இதோ பாராய், இதுவே என் வண்ணம்” என்று சொல்லி பரிமள ரங்கநாதர் ஆழ்வாருக்கு தன் அர்ச்சா ரூபத்தை காட்டி அருளினார்.

திருமங்கை ஆழ்வாரின் அழகு தமிழை பருக விரும்பியதே பரிமள ரங்கனின் விவாதத்தின் நோக்கம்!

இறுதியில், ஆழ்வார் அரங்கனைத் தரிசித்துவிட்டே சென்றார்!

மூலவர்: பரிமளரங்கநாதர்

தாயார்: பரிமள ரங்கநாயகி என்ற புண்டரீகவல்லி

பல ரூபத்தில், பல வண்ணத்தில் பகவான் வந்தாலும், அவரை நிஜத்தில் அறிந்து விட முடியுமா? என்று பாடுகிறார் திருமங்கையாழ்வார். பாசுரம் அர்த்தம் தெரிந்து கொள்வோம்... "திருவடிவில் கருநெடுமால்..."

பல ரூபத்தில், பல வண்ணத்தில் பகவான் வந்தாலும், அவரை நிஜத்தில் அறிந்து விட முடியுமா? என்று பாடுகிறார் திருமங்கையாழ்வார். பாசுரம் அர்த்தம் தெரிந்து கொள்வோம்  

திருவடிவில் கருநெடுமால் 

சேயன் என்றும் 

திரேதை கண் வளை உருவாய் திகழ்ந்தான் என்றும்,

பெரு வடிவில் கடல் அமுதம் கொண்ட காலம்

பெருமானை கருநீல வண்ணன் றன்னை (என்றும்)

ஒரு வடிவத்தோர் ஓர் உரு என்று உணரல் ஆகா

ஊழி தோறு ஊழி நின்ற ஏத்தல் அல்லால்

கருவடிவில் செங்கண்ண வண்ணன் தன்னை

கட்டுரையே யார் ஒருவர் காண் நிற்பாரே?

- திருநெடுந்தாண்டகம் (திருமங்கையாழ்வார்)

ஆழ்வாரின் மீதுள்ள கருணையினால் பல வண்ணங்களில் எம்பெருமான் காட்சி கொடுக்க, தான் கண்ட காட்சியை, அநுபவித்து நமக்கும் சொல்கிறார் திருமங்கையாழ்வார்.

திருவடிவில் கருநெடுமால் :

பகவான் ஒவ்வொரு யுகத்திலும் ஒரு குறிப்பிட்ட வண்ணத்தில் பெரும்பாலும் அவதரிக்கிறார் என்று பாகவதம் சொல்கிறது.

 

க்ருதே சுக்ல சதுர் பாஹு: (कृते शुक्ल: चतुर्बाहु: जटिल:)

த்ரேதாயாம் ரக்த வர்ண: அசௌ (त्रेतायां रक्त वर्णो असौ)

த்வாபரே பகவான் ச்யாம: (द्वापरे भगवाण्  श्याम:)

க்ருஷ்ண வர்ண த்விஷா அக்ருஷ்ணம் (कृष्णवर्णं त्विषा अकृष्णं)

- பாகவதம் 

'சத்வ குணம் அதிகமாக இருந்த க்ருத யுகத்தில் வெண்மையாக பகவான் காட்சி கொடுத்தார்.

ரஜோ குணம் அதிகமாக இருந்த த்ரேதா யுகத்தில் சிவப்பாக பகவான் காட்சி கொடுத்தார்.

சத்வ குணமும், ரஜோ குணமும் கலந்து இருந்த துவாபர யுகத்தில் நீல வர்ணமாக பகவான் காட்சி கொடுத்தார்.

தமோ குணம் பூரணமாக இருந்த கலி யுகத்தில் நீருண்ட கருமேக வர்ணமாக பகவான் காட்சி தருகிறார்'

என்று பாகவதம் சொல்கிறது.

பெருமாள் எந்த வண்ணத்தில் வந்தாலும் அழகாக தான் இருக்கிறார். 

இருந்தாலும், 

பக்கத்திலேயே இருக்கும் தாயாருக்கு மிகவும் பிடித்தமான வண்ணம் எது? என்று முதலில் கவனிக்கிறார் ஆழ்வார்.

பல விபவ அவதாரங்கள் பெருமாள் செய்தார். தாயார் கூடவே அவதரித்தாள்.

திருமலையில் கருமையான வண்ணம் எடுத்து அர்ச்சா திருமேனியுடன் வந்ததும், தாயார் அவர் கருமையான வண்ணத்தை பார்த்து, அந்த வண்ணத்தோடு கலந்து விடும் ஆசையில் வக்ஷஸ்தலத்திலேயே வந்து அமர்ந்து விட்டாள்.

திரு என்ற லக்ஷ்மிக்கு பிடித்தமான கருநீல வண்ணத்தில் பெருமாளை பார்த்து  'திருவடிவில் கருநெடுமால்' என்று பாடுகிறார்.

அரச்சா திருமேனியுடன் இருந்த பெருமாள், ஆழ்வாருக்கு பாகவதத்தில் சொன்னபடி, ஒவ்வொரு யுகத்திலும் தான் கொண்டிருந்த வண்ணத்தில் காட்சி கொடுக்க, ஆழ்வார் பாகவத்தை அப்படியே நமக்கு தமிழில் கொடுக்கிறார்.

பெரு வடிவில் கடல் அமுதம் கொண்ட காலம் வளை உருவாய் திகழ்ந்தான் என்றும்

க்ருத யுகத்தில் பாற்கடலில் அமுதம் கடையும் போது, வளைந்த வெண்சங்கு போன்ற பெரிய வடிவம் எடுத்த பெருமாள், இங்கு ஆழ்வாருக்கும் காட்சி கொடுக்க, 'வளை உருவாய் திகழ்ந்தான் என்றும்' என்று பாடுகிறார்.

சேயன் என்றும் திரேதை கண்:

த்ரேதா யுகத்தில் சிவப்பு (சேயன்) வண்ணத்தில் காட்சி கொடுத்ததை, இங்கு ஆழ்வாருக்கும் பெருமாள் காட்ட, 'சேயன் என்றும் திரேதை கண்' என்று பாடுகிறார்.

பெருமானை கருநீல வண்ணன் றன்னை: 

த்வாபர யுகத்தில் தோன்றிய படி, ஆழ்வாருக்கு பெருமாள் "கருநீல வண்ணனாக" காட்சி கொடுக்க, 'பெருமானை கருநீல வண்ணன் றன்னை' என்று பாடுகிறார்.

'லோஹித சுக்ல க்ருஷ்ணாம்..' என்று வேதம் சொல்கிறது. 

அதாவது 'சிவப்பு வெளுப்பு கறுப்பு' என்கிற வரிசையில் சொல்வதால், ஆழ்வார் அந்த அமைப்பிலேயே இந்த பாடலை பாடி இருப்பதால், இந்த பாசுரத்தை யுகத்திற்கு சரியாக வரிசைப்படுத்தி புரிந்து கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது.

ஒரு வடிவதோர் ஓர் உரு என்று உணரல் ஆகா :

பெருமாளுக்கு '4 வர்ணம் தான், இந்த ரூபம் தான்' என்று இதை வைத்து சொல்லி விட முடியுமா? 

பல ரூபங்களில் (வாமனன், பரசுராமர், நரசிம்மர், ராம, கிருஷ்ணர்), பல வண்ணங்களில் (சிவப்பு வெளுப்பு கறுப்பு) எம்பெருமான் வந்தார் என்பது நிஜம் என்றாலும், பெருமாளுக்கு இந்த ரூபம் தான், இந்த வண்ணம் தான் என்று சொல்லிவிட முடியுமா? 

இவையெல்லாம் பெருமாள் இஷ்டப்பட்டு ஏற்று  கொண்டவை என்று உணர வேண்டுமே தவிர, அவருடைய ரூபத்தின் எல்லையை, வண்ணத்தின் எல்லையை ஓருவன் உணர்ந்து விட முடியுமா? என்று எம்பெருமானின் பரத்துவதை நினைத்து பிரமிக்கிறார் ஆழ்வார். 

ஊழி தோறு ஊழி நின்று ஏத்தல் அல்லால் :

ஒரு வண்ணத்தில், ஒரு ரூபத்தில் அடக்க முடியாத எம்பெருமான், இப்படி ஒவ்வொரு யுகத்திலும் இருந்தார் என்று ஸ்தோத்ரம் செய்யலாமே தவிர, வேறு என்ன நாம் அவருக்கு செய்து விட முடியும்? (ஏத்தல் அல்லால்).

கரு வடிவின் செம்வண்ணம் கண்ணன் தன்னை பெருமானை

கட்டுரையே யாரொருவர் காண் நிற்பாரே?

இப்படி பெருமாள் பல வண்ணத்தில் காட்சி கொடுக்க, பெருமாளின் ரூபம், வண்ணம் எல்லை கடந்தது என்று தோன்றியதும், ஏதோ பார்த்தது வரை வெறுங்கட்டுரை போல பேசினாயே தவிர, ஓ நெஞ்சே! உண்மையை சொல்.. கருமையான திருமேனியையும் சிவந்த திருக்கண்களையும் உடைய எம்பெருமானின் கருணை இல்லாமல், யார் தான் அவரை காண முடியும்? சொல் நெஞ்சே !

என்று தன் நெஞ்சை கேட்கிறார். 

8 Interesting Question and Answer - One must know, Before getting married/involve in materialistic life. This is not just for Hindus. All human born should know this - Srimad Bhagavatam

8 Interesting Question and Answer - One must know, Before getting married/involve in materialistic life. 

This is not just for Hindus. All human born should know this.

Narada muni asked these 8 questions to the sons of daksha prajapati named as "Haryasvaas".

1. There is a kingdom where only one man lives (rest all are women). Do you know that man? (कथं स्रक्ष्यथ वै प्रजा:)
2. There is a Cave hole thru' which, once entered, can never come out. Do you know that Cave hole? (अद‍ृष्ट्वा अन्तं भुवो यूयं)
3. There is a woman who have multiple faces. Do you know her? (बहुरूपां स्त्रियं)
4. That women like an unchaste women (prostitute) gets attracted to many male, but also have her own husband. Who is that husband?  (पुमांसं पुंश्चली पतिम्)
5. There is a river flowing in both directions. Do you know that river? (नदीम् उभयतो वाहां)
6. There is a wonderful home, made of twenty-five different materials. Do you know that? (पञ्च पञ्च अद्भ‍ुतं गृहम्)
7. There is a swan that vibrates various sound (हंसं चित्रकथं). what is that sound? why Swan? 
8. There is an object made of sharp edges that revolve automatically (क्षौर-पव्यं स्वयं भ्रमि).. What is that?

Narada answered these question as below, to enlighten Haryasvas who were planning to enter materialistic pleasures and getting married and having child.

1. There is a kingdom where only one man lives. Do you know that man? (कथं स्रक्ष्यथ वै प्रजा:)

Answer: The only one man who lives everywhere in his kingdom is that bhagavan vishnu.

(भगवान् स्व आश्रय: पर: तम् अद‍ृष्ट्वा अभवं पुंस:)

One who can't be controlled of time, material and birth/death and protector is purusha (male). Why Vishnu is considered as only purush. To know more, read here

2. There is a hole from which, having entered, no one emerges. Do you know that hole? (अद‍ृष्ट्वा अन्तं भुवो यूयं)

Answer: The hole thru which having entered no one emerges is supreme spiritual world called vaikunda (प्रत्यग्धा धामा)

3. There is a woman who have multiple faces. Do you know her? (बहुरूपां स्त्रियं)

Answer: Intelligence is that women.

4. That women like an unchaste women (prostitute) gets attracted to many male, but also have her husband. Who is that husband?  (पुमांसं पुंश्चली पतिम्)

Answer: Intelligence behave like a prostitute and gets attracted to different Materialistic Goals. But she (intelligence) ignores her own husband named jeevatma (us / soul).

5. There is a river flowing in both directions. Do you know that river? (नदीम् उभयतो वाहां)

Answer: In this world, there is a big river flowing on one side for creation (srushti) and other side flowing for dissolution (pralaya) (सृष्टि अप्यय करीं मायां).

6. There is a wonderful home, made of twenty-five materials. What is that? (पञ्च पञ्च अद्भ‍ुतं गृहम्)

Answer: world is created with mesmerizing 25 tattva (पञ्च विंशति तत्त्वानां पुरुषो)

25 tattva = purusha + avyakta (un-manifest Prakrti) + mahath (intellect)+ ahankaara (sense of "i" or ego) + manas (mind) + 5 mahat bhoota + 5 Tan maatra + 5 sense organs + 5 action organs 

7. There is a swan that vibrates various sound (हंसं चित्रकथं). What is that sound?

Answer: vedic literature (ऐश्वरं शास्त्रम्) is that various sound. Vedic Literature talks about bhagavan and also about methods to acquire materialistic wealth. Swan is known to identify pure and impure water. It has ability to take only pure water. 

Swan is referred here to inform us, to take only the vedic sounds which talk about Bhagavan, and must ignore other materialistic vedic prayers.

8. There is an object made of sharp edges that revolve automatically (क्षौर-पव्यं स्वयं भ्रमि).. What is that?

Answer: Time (कालचक्रं) is the object revolve automatically and made of sharp razords and thunderbolts. Once time gone, it never comes back.

After hearing this from Narada, Haryasvaas decided not to involve in materialistic pleasures thru' this world and went to spiritual path to achieve moksha (vaikunda)

ஒரே பரமாத்மா தான், உலகமாகவும், பல தேவதைகள், பல சமயங்களாகவும், மும்மூர்த்தியாகவும் இருக்கிறார்! என்று சொல்லும் அற்புதமான பாசுரம். ஆழ்வார் சொல்கிறார். "பார் உருவி நீர் எரி..." பாசுரம் அர்த்தம் தெரிந்து கொள்வோம்.

"ஒரே பரமாத்மா தான்,  உலகமாகவும், பல தேவதைகள், பல சமயங்களாகவும், மும்மூர்த்தியாகவும்  இருக்கிறார்" என்று ஆழ்வார் சொல்கிறார். 

இப்படி பலவாகவும் இவரே இருப்பதால், அதில் எந்த ரூபத்தை நாம் வணங்க வேண்டும்? என்றும் நமக்கு வழி காட்டுகிறார் திருமங்கையாழ்வார்.

பார் 'உருவி நீர் எரி கால் விசும்புமாகி'

பல்வேறு சமயமுமாய் பரந்து நின்ற

ஏர் உருவில் மூவருமே என்ன நின்ற

இமையவர் தம் திருவுருவே எண்ணும் போது

ஓர் உருவம் 'பொன் உருவம்' 

ஒன்று 'செந்தீ'

ஒன்று 'மா கடல் உருவம்'

ஒத்து நின்ற

மூ உருவும் கண்ட போது 

ஒன்றாம் சோதி

முகில் உருவம் 

எம்மடிகள் உருவந் தானே

- திருநெடுந்தாண்டகம் (திருமங்கையாழ்வார்)

பார் 'உருவில் நீர் எரி கால் விசும்புமாகி'

பரமாத்மா 'பஞ்ச பூதங்களால் ஆன உலகத்திற்கு அந்தர்யாமியாக இருக்கிறார்' என்று சொல்கிறார் ஆழ்வார்.

நாம் வாழ்வது நிலத்தில் என்பதால், நமக்கு புரியவேண்டும் என்பதற்காக நிலத்திலிருந்து ஆரம்பிக்கிறார் ஆழ்வார்.

உலகம் (பார்) நிலத்தால் (உருவி) உண்டாகி, 

உருவி நீரால் (நீர்) உண்டாகி, 

நீர் நெருப்பால் (எரி) உண்டாகி, 

நெருப்பு காற்றால் (கால்) உண்டாகி, 

காற்று ஆகாசத்தால் (விசும்பு) உண்டாகி நிற்கிறது.

வேதம், காரணத்திலிருந்து காரியம் எது? என்று சொல்வதையே, திருப்பி, காரியத்திற்கு காரணம் எது? என்று இங்கு சொல்கிறார் ஆழ்வார்.

பரமாத்மாவிடமிருந்து காரிய பொருளான ஆகாசம் வெளிப்பட்டது. 

ஆகாசத்திலிருந்து காரிய பொருளான காற்று வெளிப்பட்டது.

காற்றிலிருந்து காரிய பொருளான அக்னி வெளிப்பட்டது. 

அக்னியிலிருந்து காரிய பொருளான நீர் வெளிப்பட்டது. 

நீரிலிருந்து நிலம் வெளிப்பட்டது என்று வேதம் சொல்கிறது.

ஆழ்வார், நமக்கு புரிய வேண்டும் என்பதற்காக, நிலத்திலிருந்து ஆரம்பித்து அதற்கான காரண பொருளை காட்டுகிறார். 

பஞ்ச பூதத்தால் ஆன மரத்திலும் பரமாத்மா இருப்பதால் தான், துளிர்த்து பூ, காய் கனிகளை கொடுக்கிறது.

அந்த மரத்திலிருந்து பரமாத்மா விலகி விட்டால், மரகட்டையாகி விடுகிறது. காய்ந்து பஞ்ச பூதத்தில் கரைந்து விடுகிறது.

அதே போல, 

சதை, முடி, எலும்பு, நரம்பு, ரத்தம், தோல் போன்றவற்றால் ஆன மாமிச மனிதன், பரமாத்மா இருக்கும் வரை, காரியங்கள் செய்கிறான். 

உடலிலிருந்து அந்த பரமாத்மா விலகி விட்டால், சவமாகி விடுகிறது. காய்ந்து பஞ்ச பூதத்தில் கரைந்து விடுகிறது.

இப்படி பஞ்ச பூதங்களால் ஆன இந்த உலகத்தில் பரமாத்மா, பிரவேசித்து, அனைத்தையும் தானே இயக்கி கொண்டு இருக்கிறார் என்கிறார் ஆழ்வார்.

பல்வேறு சமயமுமாய் பரந்து நின்ற

பஞ்ச பூதங்களுக்கு அந்தர்யாமியாக மட்டுமில்லை. நமக்கும் அந்தர்யாமியாக இருக்கிறார். 

வேதத்தில் சொல்லப்படும் பற்பல தேவனுக்கும் அந்தர்யாமியாக இவரே இருக்கிறார் என்கிறார் ஆழ்வார்.

பரமாத்மாவின் உலக படைப்பை பார்த்து, 

• இயற்கை (nature) தான் காரணம், 
• அணுக்கள் (atom) தான் காரணம், 
• காலம் (time) தான் காரணம், 
• சப்தம் (sound) தான் காரணம், 
• கர்மா (action) தான் காரணம் 

என்று அவரவர்கள் புத்தியின் பலத்தை கொண்டு, பல பல அபிப்பிராயங்கள் நிர்ணயம் செய்ய, பல சமயங்கள் ஏற்பட்டன. 

அவரவர் புத்திக்கு எட்டிய அளவுக்கு பூத கனங்கள் ஆரம்பித்து, நவ கிரகங்கள், பிரம்மா, ருத்ரன், இந்திரன், வாயு, அக்னி, யமன் என்று வேதத்தில் சொல்லப்படும் தெய்வங்களை புரிந்து கொண்டு, தனக்கு பிடித்தமான தெய்வத்தையே பரமாத்மா என்று சொல்லி கொண்டும், பல சமயங்கள் ஏற்பட்டன.

இதை தவிர, 

வேதத்தை விபரீதமாக புரிந்து கொண்டு. அனுமானத்தால் போலி சமயங்களும் ஏற்பட்டன.

அவரவர் ஆசைக்கு ஏற்ப அனுகிரஹம் செய்து கொண்டு, அனைத்து தெய்வமாகவும் தானே இருந்து, அந்தந்த தெய்வத்தின் வழியாக தானே இருந்து பலன் தருகிறார், பரமாத்மா!

என்று ஆழ்வார் சொல்கிறார்

தானே அந்தர்யாமியாக அனைத்து தேவர்களிடமும் இருப்பதால், 

ருத்ரனாக தன்னை வழிபட்டால், அதற்கான பலனை தந்து விடுகிறார்.

வருணனாக தன்னை வழிபட்டால், அதற்கான பலனை தந்து விடுகிறார்.

சூரிய தேவனாக தன்னை வழிபட்டால், அதற்கான பலனை தந்து விடுகிறார்.

அல்ப பலனில் ஆசை நீங்கி, ஒரு நாள் வைராக்கியம் ஏற்படும் போது, மோக்ஷத்தில் நமக்கு ஆசை ஏற்படுகிறது.

அப்போது, ஆதி காரணமாக இருக்கும் பரவாசுதேவனை வழிபட தானே வருவார்கள் என்பதால், "தானே பல சமயங்களாக இருக்கிறார்" என்கிறார் ஆழ்வார்.

பரமாத்மா ஒருவர் தான். 

அவரே பஞ்ச பூதங்களை கொண்டு உலகை படைத்து, அதற்கு அந்தர்யாமியாக இருக்கிறார்.

அவரே பல தேவ கனங்களாக இருந்து, அவர்களுக்குள் அந்தர்யாமியாக இருந்து, பல சமயங்களாக காட்சி கொடுக்கிறார்.

பல தெய்வங்களாக பரமாத்மா தான் இருக்கிறார் என்றாலும், அதில் மூன்று தேவனை தேர்ந்தெடுத்து நமக்கு காட்டுகிறார், ஆழ்வார்.

ஏர் உருவில் மூவருமே என்ன நின்ற

பல ரூபங்களில் பரமாத்மா பல சமயங்களாக இருந்தாலும், உயர்ந்த ரூபமாக (ஏர் உருவில்) மூன்று ரூபத்தில் பரமாத்மாவை காண்கிறார்! ஆழ்வார்.

இமையவர் தம் திரு உரு வேறு எண்ணும் போது, ஓர் உருவம் 'பொன் உருவம்' ஒன்று 'செந்தீ' ஒன்று 'மா கடல் உருவம் ஒத்து நின்ற' மூ உருவும் கண்ட போது

33 முக்கோடி தேவர்களுடைய (இமையவர் தம்) திரு உருவை தனித்தனியாகப் பிரித்து ஆராயும் போது (வேறு எண்ணும் போது), ஆழ்வாருக்கு, 

• பொன் போன்ற உருவம் கொண்ட ப்ரம்மதேவனும், 
• செம்மையான அக்னியை போன்ற ரூபம் கொண்ட ருத்ரனும் (செந்தீ), 
• பெரிய நீளமான கடல் போன்று நிற்கும் பெருமாளின் ரூபமும் தெரிந்தது. 

'பஞ்ச பூதத்திலும், அந்த பரமாத்மா தான் இருக்கிறார்.

பல சமயங்களாகவும், அந்த பரமாத்மா தான் இருக்கிறார்.

மும்மூர்த்திகளாகவும் அந்த பரமாத்மா தான் இருக்கிறார்' 

என்று சொல்வதிலேயே பிற வழிபாடு இருப்பதை ஆழ்வார் மறுக்கவில்லை என்று தெரிகிறது. அவரவர் விதிவகை, குணத்தை பொறுத்தது என்கிறார்.

'அவரவர் குணம், ஆசைக்கு ஏற்ப அணுகிரஹம் செய்ய பரமாத்மா பல தெய்வங்களாக இருக்கிறார்" என்று சொல்கிறார். 

அனைத்துமே பரமாத்மா ஸ்வரூபம் தான் என்றாலும், இஷ்ட தெய்வமாக யாரை வணங்க வேண்டும்? என்ற கேள்விக்கு ஆழ்வாரே பதிலும் சொல்கிறார். 

ஒன்றாம் சோதி முகில் உருவம்  எம்மடிகள் உருவந் தானே

'பிரம்மா, விஷ்ணு, ருத்ரன்' என்று மும் மூர்த்திகளாக பரமாத்மா இருக்கிறார் என்பது உண்மைதான்.

பிரம்மா படைப்பு தொழிலை செய்கிறார். படைப்புக்கு காரணம் இவர்.

நாம் ஏற்கனவே பிறந்து விட்டோம். படைக்கப்பட்ட பிறகு, பிரம்மாவை வணங்கி படைக்க பிரார்த்தனை செய்வது வீணல்லவா!

ருத்ரன் சம்ஹார மூர்த்தி. சம்ஹாரத்திற்கு காரணம் இவர். 

எப்பொழுது பிறந்தோமோ, அப்போதே மரணம் நிச்சயிக்கபட்டு விட்டது. நிச்சயமான சம்ஹாரத்தை செய்ய, பிரார்த்தனை செய்ய அவசியமில்லையே.

இந்த உலகில் வாழ, நம்மை காப்பவன் தேவை. 

"மூன்றில் ஒரு ஜோதியாக இருக்கும் (ஒன்றாம் சோதி) குளிர்ச்சியான பெரிய நீல கடல் போல இருக்கும் (முகில் உருவம்) அந்த பெருமாளின் வடிவமே நமக்கு ஆஸ்ரயிக்க தக்கது (எம்மடிகள் உருவந் தானே)" 

என்று ஆழ்வார் நமக்கு காட்டுகிறார். 

குருநாதர் துணை